Przejdź do zawartości

Adam Szajna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Tadeusz Szajna
„Kruk”, „Roztoka”
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1911
Lwów

Data śmierci

22 listopada 1984

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie II RP
Armia Krajowa
Ludowe Wojska Polskie

Jednostki

4 Pułk Strzelców Podhalańskich
74 Pułk Piechoty Armii Krajowej
7 Łużycka Dywizja Piechoty

Stanowiska

dowódca kompanii (KOP)
dowódca oddziału partyzanckiego (AK)
dowódca batalionu (LWP)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
Kampania wrześniowa
Bitwa pod Krzepinem

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki

Adam Tadeusz Szajna ps. „Kruk”, „Roztoka” (ur. 20 kwietnia 1911 we Lwowie, zm. 22 listopada 1984) – uczestnik II wojny światowej, oficer Wojska Polskiego, Armii Krajowej i Ludowego Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie inteligenckiej. Był absolwentem Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 7 sierpnia 1932 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1932 i 13. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie na stanowisko dowódcy plutonu[1]. 1 marca 1935 został awansowany na porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 i 48. lokatą w korpusie oficerów piechoty[2][3]. W marcu 1939 pełnił służbę w batalionie KOP „Dolina” na stanowisku dowódcy kompanii odwodowej[4].

Brał udział w kampanii wrześniowej 1939. Był dowódca kompanii w batalionie KOP, jednak udało mu się uniknąć niewoli[5]. W konspiracji używał pseudonimów „Kruk” i „Roztoka”. Od października 1944 do stycznia 1945 pełnił funkcję komendanta Obwodu Włoszczowa[6]. Jako dowódca (w stopniu majora) 74 pułku piechoty Armii Krajowej[7] brał udział między innymi w zwycięskiej bitwie pod Krzepinem, stoczonej z żandarmerią niemiecką[8].

 Osobny artykuł: Bitwa pod Krzepinem.

Po wyzwoleniu spod okupacji niemieckiej został zmobilizowany i powierzono mu dowództwo batalionu w 7 Dywizji Piechoty ludowego Wojska Polskiego. Zdemobilizowany został 12 lutego 1946. Następnie pracował w różnych zawodach, pełnił też funkcję prezesa ZBoWiD w Zakopanem. Zmarł 22 listopada 1984, pochowany na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie[9].

Grób ppłka Adama Szajny na cmentarzu Wawrzyszewskim

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1932 roku, s. 343, 351, 358.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 4 marca 1935 roku, s. 12.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 73.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 931.
  5. Szajna Adam "Kruk", "Roztoka" - AK Okręg Kielce [online], akokregkielce.pl [dostęp 2020-04-21] (pol.).
  6. Jodła 1988 ↓, s. 254.
  7. Jodła 1988 ↓, s. 36.
  8. Jodła 1988 ↓, s. 510.
  9. Adam Tadeusz Szajna [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2020-04-21] (pol.).
  10. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 512.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]