Afrowiórka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Afrowiórka
Xerus[1]
Hemprich & Ehrenberg, 1833[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – afrowiórka gładka (X. rutilus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

wiewiórkokształtne

Rodzina

wiewiórkowate

Podrodzina

afrowiórki

Plemię

afrowiórki

Rodzaj

afrowiórka

Typ nomenklatoryczny

Sciurus (Xerus) brachyotus Hemprich & Ehrenberg, 1832 (= Sciurus rutilus Cretzschmar, 1828)

Synonimy
Gatunki

3 gatunki (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Afrowiórka[4] (Xerus) – rodzaj ssaka z podrodziny afrowiórek (Xerinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należy jeden żyjący współcześnie gatunek występuje w Afryce[5][6][7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 226–269 mm, długość ogona 182–203 mm; masa ciała 152–369 g[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Xerus: gr. ξηρος xēros „suchy ląd, suchy (bez wody)”[8].
  • Spermosciurus: gr. σπερμα sperma, σπερματος spermatos „nasienie, ziarno”; rodzaj Sciurus Linnaeus, 1758 (wiewiórka)[9]. Gatunek typowy: Sciurus rutilus Cretzschmar, 1828.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[5][4]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Xerus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. W. Hemprich & Ch.G. Ehrenberg: Symbolae physicae, seu, Icones et descriptiones corporum naturalium novorum aut minus cognitorum: quae ex itineribus per Libyam Aegyptum Nubiam Dongalam Syriam Arabiam et Habessiniam publico institutis. Berolini: Ex Officina Academica, venditur a Mittlero, 1828, s. sig. ee, ryc. 9. (łac.).
  3. R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 110. (fr.).
  4. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 204. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 608. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. a b J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 782. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  7. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Xerus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-12-16].
  8. Palmer 1904 ↓, s. 711.
  9. Palmer 1904 ↓, s. 640.
  10. Ch. Denys, L. Viriot, R. Daams, P. Peláez-Campomanes, P. Vignaud, L. Andossa & M. Brunet. A new Pliocene xerine sciurid (Rodentia) from Kossom Bougoudi, Chad. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 23 (3), s. 677, 2003. DOI: 10.1671/2311. (ang.). 
  11. W.0. Dietrich. Altesquartare Säugetiere aus der südlichen Serengeti, Deutsch Ostafrika. „Palaeontographica”. Abteilnug A. 94 (3–6), s. 43–133, 1942. (niem.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]