Aglaodorum griffithi
| |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Aglaodorum | ||
| Gatunek |
Aglaodorum griffithi | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Aglaodorum griffithi (Schott) Schott Gen. Aroid.: 58 (1858) | |||
| Synonimy | |||
| |||
Aglaodorum griffithi Schott. – gatunek wiecznie zielonych, wieloletnich helofitów lub chamefitów[3], należący do monotypowego rodzaju Aglaodorum, z plemienia Aglaonemateae w rodzinie obrazkowatych, endemiczny dla południowego Wietnamu i zachodniej Malezji. Rośliny z tego gatunku zasiedlają bagienne i błotniste tereny zalewowe wód słodkich i brachicznych. Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów αγλαός (aglaos – jasny, piękny) i δώρον (doron – prezent)[4]; nazwa gatunkowa została nadana na cześć Williama Griffitha, angielskiego botanika, badacza flory południowo-wschodniej Azji.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Liście
- Blaszki liściowe wąsko lancetowate, o wymiarach 25–40×7–8 cm. Ogonki liściowe o długości 20–60 cm i średnicy około 1,5 cm.
- Kwiaty
- Rośliny jednopienne. Kwiatostan typu kolbiastego pseudancjum wyrasta na wzniesionej szypułce o długości 40–45 cm i średnicy poniżej 1 cm. Pochwa kwiatostanu o długości około 4 cm, spiczasta, zwężona w środkowej części. Kwiaty męskie 3-4-pręcikowe o przylegających do siebie, podłużnych pylnikach, otwierających się przez podłużną, jajowatą szczelinę. Kwiaty żeńskie 1-3-słupkowe. Zalążnie jajowate, jedno- lub dwukomorowe, z pojedynczym, anatropowym zalążkiem w każdej komorze. Znamiona słupków dyskowate, trójlistkowe.
- Owoce
- Jednonasienne, odwrotnie jajowate jagody o wymiarach 4×3 cm. Nasiona rozpoczynają kiełkowanie przed odpadnięciem jagód z owocostanu.
- Gatunki podobne
- Budowa Aglaodorum griffithi jest bardzo podobna do przedstawicieli rodzaju Aglaonema. Różnice obejmują kolor dojrzałych jagód, które w przypadku Aglaodorum griffithi są zielone, a w przypadku Aglaonema czerwone. Aglaodorum griffithi ma nadto dłuższą szypułkę i kwiaty żeńskie położone na kolbie w pojedynczej spirali, a nie wielu[5].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Aglaodorum griffithi jest uprawiany jako roślina ozdobna, przede wszystkim jako roślina paludaryjna. Może być rozmnażana przez podział kłącza (na odcinki z przynajmniej trzema liśćmi) lub z nasion, którym należy pozwolić wykiełkować na roślinie (co jest jedną z cech tego gatunku).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-20] (ang.).
- ↑ R. Govaerts i D.G. Frodin: World Checklist and Bibliography of Araceae (and Acoraceae). The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew, 2002. [dostęp 2010-05-24].
- ↑ Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Plant Names: Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology. T. 1. CRC Press, 2000, s. 2456. ISBN 0-8493-2673-7. [dostęp 2010-05-24].
- ↑ Dan Henry Nicholson. A Revision of the Genus Aglaonema (Araceae). „Smithsonian Contributions to Botany”. 1, 1969. Washington: Smithonian Institution Press.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- A. Engler: Araceae-Philodendroideae-Anubiadeae {...}. W: F. Pax: Das Pflanzenreich. IV.147.VII Euphorbiaceae-Acalypheae-Mercurialinae. T. 63-65. Leipzig, Berlin: Wilhelm Engelmann Verlag, 1914-1915. (łac.).