Agrilus betuleti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agrilus betuleti
(Ratzeburg, 1837)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

bogatki

Rodzina

bogatkowate

Podrodzina

Agrilinae

Plemię

opiętki

Podplemię

Agrilina

Rodzaj

Agrilus

Gatunek

Agrilus betuleti

Synonimy
  • Buprestis betuleti Ratzeburg, 1837

Agrilus betuletigatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych i podrodziny Agrilinae.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1837 roku przez Juliusa Theodora Christiana Ratzeburga pod nazwą Buprestis betuleti[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o mocno wydłużonym ciele długości od 4 do 6 mm[2][3][4], ubarwiony jednolicie ciemnobrązowo lub czarno, czasem z zielonkawym lub miedzianym połyskiem, przy czym ubarwienie samców jest przeciętnie nieco jaśniejsze niż samic[4]. Głowa ma duże, niewystające poza jej obrys oczy, w widoku przednim sięgające dolnymi brzegami poniżej wysokości podstaw czułków. Policzki są węższe, w połowie tak szerokie jak oczy[2]. Ciemię jest słabo sklepione, pozbawione podłużnego bruzdkowania, za to urzeźbione dwoma koncentrycznymi kręgami z wydłużonych punktów. Przedplecze w zarysie ma rozszerzające się ku przodowi boki[4]. Krawędzie boczne są podwojone[2]. W tylnej połowie ma parę wyraźnych, głębokich wcisków przy brzegach bocznych. Z tylnych kątów przedplecza wybiegają rozszerzone ku przodowi żeberka (kile)[2][3]. Przedpiersie ma słabo rozwinięty płat przedni[2] z prostą krawędzią przednią[4]. Odwłok ma rowek wzdłuż krawędzi ostatniego widocznego sternitu niezmodyfikowany, zaokrąglony[2][3].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Monofagiczne larwy żerują w nadłamanych, nadpalonych pożarem lub ściętych gałęziach brzóz[5][6], wybierające te mniej więcej o grubości palca. Wśród ich roślin żywicielskich wymienia się brzozy brodawkowatą, karłowatą i omszoną[6]. Osobniki dorosłe obserwuje się od maja do sierpnia[2][5] na roślinach żywicielskich i w ich sąsiedztwie[5].

Gatunek palearktyczny, znany z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Danii, Szwecji, Norwegii, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy, Rumunii, Słowenii, Chorwacji oraz europejskiej[7], syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji. Na północ osiąga koło podbiegunowe, na wschód zaś Kraj Nadmorski[5]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek narażony na wymarcie (VU)[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J.T.C. Ratzeburg: Die Forst-Insecten oder Abbildung und Beschreibung der in den Wäldern Preufsens und der Nachbarstaaten als schädlich oder nützlich bekannt gewordenen Insekten. In systematischer Folge und mit besonderer Rücksicht auf die Vertilgung der Schädlichen. Erster Theil. Die Käfer. Berlin: Nicolai Buchhandlung, Druckerei der Königlichen Akademie der Wissenschaften, 1837, s. 54–62. [dostęp 2023-08-13].
  2. a b c d e f g Karl Wilhelm Harde: Familie Buprestidae (Prachtkäfer). W: Die Käfer Mitteleuropeas Band 6: Diversicornia. Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Loshe (red.). Krefeld: Goecke & Evers Verlag, 1979, s. 204–247.
  3. a b c Roman Królik: Uproszczony klucz do oznaczania polskich gatunków z rodzaju Agrilus. [w:] Entomo.pl [on-line]. 2004. [dostęp 2023-08-17].
  4. a b c d Jerzy M. Gutowski, Roman Królik, Jerzy Ługowoj, Krzysztof Sućko, Jon Sweeney. Nowe dane o występowaniu bogatkowatych (Coleoptera: Buprestidae) na terenie Puszczy Białowieskiej. „Leśne Prace Badawcze / Forest Research Papers”. 80 (2), s. 167-176, 2019. DOI: 10.2478/frp-2019-15. ISSN 2082-8926. 
  5. a b c d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Część XXIII, zeszyt 10. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea.. Warszawa: 1985.
  6. a b Willem N. Ellis: Agrilus betuleti Ratzeburg, 1837. [w:] Plant Parasites of Europe. Leafminers, galls and fungi [on-line]. bladmineerders.nl, 2001-2023. [dostęp 2023-08-18].
  7. Agrilus betuleti Ratzeburg, 1837. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-08-18].
  8. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.