Agustín García-Gasco Vicente

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agustín García-Gasco Vicente
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego In nomine Tuo laxabo rete
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1931
Corral de Almaguer

Data i miejsce śmierci

1 maja 2011
Rzym

Arcybiskup Walencji
Okres sprawowania

1992–2009

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 maja 1956

Nominacja biskupia

20 marca 1985

Sakra biskupia

11 maja 1985

Kreacja kardynalska

24 listopada 2007
Benedykt XVI

Kościół tytularny

S. Marcello

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 maja 1985

Konsekrator

Angel Suquía Goicoechea

Współkonsekratorzy

Vicente Enrique y Tarancón
Antonio Innocenti

Agustín García-Gasco Vicente (ur. 12 lutego 1931 w Corral de Almaguer, Toledo, zm. 1 maja 2011 w Rzymie) – hiszpański duchowny katolicki, w latach 1992–2009 arcybiskup Walencji, od 24 listopada 2007 kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do szkoły prowadzonej przez Braci Szkół Chrześcijańskich, a następnie wstąpił do seminarium duchownego w Madrycie-Alcalá w 1944. 26 maja 1956 przyjął święcenia kapłańskie w Madrycie, a w lipcu został proboszczem w Villamanta (Madryt). Rok później został mianowany delegatem biskupa ds. diecezjalnej Caritas oraz nauczycielem w "Cursillos de Cristiandad".

Uzyskał doktorat z teologii na Uniwersytecie Comillas (1969). Pełnił funkcję konsultanta religijnego "Comisaria de extensión cultural" Ministerstwa Oświaty i Nauki (1958–1970). Był założycielem i dyrektorem zaocznego Międzynarodowego Instytutu Teologicznego (obecnie Wyższy Instytut Wiedzy Religijnej św. Augustyna) oraz diecezjalnym delegatem duchowieństwa (1973). W 1977 został wikariuszem biskupim III wikariatu w Madrycie, w Instytucie Teologicznym św. Damazego, a w 1982 r. prezesem Instytutu Arcybiskupa Clareta.

20 marca 1985 został wyniesiony do godności biskupa pomocniczego Madrytu, ze stolicą tytularną Nona. Święcenia biskupie przyjął 11 maja tegoż roku. W 1988 został wybrany na sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Hiszpanii.

W 1990 został prezesem zaocznego Międzynarodowego Instytutu Teologicznego.

24 lipca 1992 Jan Paweł II mianował go arcybiskupem Walencji; urząd objął 3 października. W 1995 został członkiem Prezydium Papieskiej Rady ds. Rodziny, w 1996 przewodniczącym Komisji ds. Relacji z Innymi Wyznaniami Konferencji Episkopatu Hiszpanii i członkiem zarządu Międzynarodowego Stowarzyszenia Laterańskiego, a w 1999 członkiem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W 2003 założył Walencjański Katolicki Uniwersytet „San Vicente Mártir” i został jego wielkim kanclerzem. W 2007 został przewodniczącym Komisji Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Hiszpanii.

Był gospodarzem V Światowego Spotkania Rodzin, które odbyło się w Walencji w 2006.

Na konsystorzu, z nominacji Benedykta XVI, w dniu 24 listopada 2007 został włączony do grona kardynałów z tytułem prezbitera S. Marcelli.

8 stycznia 2009 papież Benedykt XVI przyjął rezygnację z funkcji arcybiskupa Walencji złożoną ze względu na wiek przez kard. Augustína García-Gasco Vicente. Na jego miejsce Papież mianował dotychczasowego arcybiskupa Oviedo, 63-letniego Carlosa Osoro.

12 lutego 2011 stracił prawo wyboru papieża w konklawe z powodu ukończenia 80 roku życia.

Duchowny zmarł na zawał serca[1] w szpitalu San Carlos de Nancy, nieopodal Watykanu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]