Alaksandr Dubko

Alaksandr Dubko
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1938 ; Iłowo
Data śmierci	4 lutego 2001
	Członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres	od 13 stycznia 1997; do 19 grudnia 2000
	Przewodniczący Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego
Okres	od 12 grudnia 1994
Poprzednik	Siamion Domasz
Następca	Uładzimir Sauczanka
	Odznaczenia
	;

Alaksandr Iosifawicz Dubko (biał. Аляксандр Іосіфавіч Дубко^[a], ros. Александр Иосифович Дубко, Aleksandr Iosifowicz Dubko; ur. 14 stycznia 1938 w Iłowie w rejonie szumilińskim, zm. 4 lutego 2001) – białoruski agronom i polityk, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys

Urodził się 14 stycznia 1938 roku we wsi Iłowo, w rejonie szumilińskim obwodu witebskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1960 roku ukończył Grodzieński Instytut Gospodarstwa Wiejskiego (GIGW), uzyskując wykształcenie agronoma. W latach 1960–1966 pracował jako agronom – specjalista hodowli nasion, kierownik wydziału, dyrektor gospodarstwa naukowego „Stanisławowo” GIGW. W latach 1966–1970 był kierownikiem Wydziału Rolnictwa Brzostowickiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1970–1972 pełnił funkcję dyrektora Zrzeszenia Sowchozów o Profilu Mleczno-Warzywnym w obwodzie grodzieńskim. W latach 1972–1994 pracował jako przewodniczący kołchozu „Postęp” w rejonie grodzieńskim^[1]. W czasie jego kierownictwa kołchoz ten stał się jednym z najlepiej prosperujących w obwodzie^[2].

Działalność polityczna

W czasach istnienia ZSRR był delegatem na wiele zjazdów Komunistycznej Partii Białorusi i KPZR. Na XXVIII Zjeździe KPZR wysunął kandydaturę Jegora Ligaczowa na stanowisko zastępcy sekretarza generalnego KC KPZR. W latach 1991–1993 był przewodniczącym Grodzieńskiej Obwodowej Rady Deputowanych. Kandydował na urząd prezydenta Republiki Białorusi w wyborach 23 czerwca 1994 roku^[1]. W I turze uzyskał 6% głosów i nie przeszedł do II tury. Od 12 grudnia 1994 roku pełnił funkcję przewodniczącego Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego^[3]. W 1995 roku należał do Rady Krajowej Białoruskiej Partii Agrarnej^[1]. 13 stycznia 1997 roku został członkiem nowo utworzonej Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji^[4]. Od 22 stycznia pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Narodowego^[4]^[5]. Jego kadencja w Radzie Republiki zakończyła się 19 grudnia 2000 roku^[4].

Odznaczenia

Bohater Białorusi (30 czerwca 2001; pośmiertnie) – za wybitne zasługi dla państwa i społeczeństwa^[6];
Bohater Pracy Socjalistycznej (1982) – za wybitne zasługi w organizacji produkcji rolnej^[2];
dwa Ordery Lenina;
Order Czerwonego Sztandaru Pracy;
Order Ojczyzny III klasy (18 listopada 1997) – za wielki osobisty wkład w społeczno-ekonomiczny rozwój obwodu^[7];
Order „Znak Honoru”;
cztery medale;
trzy gramoty pochwalne Rady Najwyższej Białoruskiej SRR^[1].

Uwagi

↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Іосіфавіч Дубко (czyt. Alaksandar Iosifawicz Dubko).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Kto… ↓, s. 75
↑ ^a ^b Ими гордится Шумилинщина. Szumiliński Rejonowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2016-03-02]. (ros.).
↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 12 декабря 1994 г. №257. old.bankzakonov.com, 1994-12-12. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-27)]. (ros.).
↑ ^a ^b ^c Постоянная комиссия по международным делам и национальной безопасности. Rada Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-03-02]. (ros.).
↑ П. Шипук: Постановление Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 22 января 1997 г. №23-СР/I. pravo.levonevsky.org, 1997-01-22. [dostęp 2017-02-26]. (ros.).
↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 30 июня 2001 г. №361. old.bankzakonov.com, 2001-06-30. [dostęp 2016-03-02]. (biał.).
↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 18 ноября 1997 г. №597. old.bankzakonov.com, 1997-11-18. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-22)]. (ros.).

Bibliografia

Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.

[a1-1] Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Іосіфавіч Дубко (czyt. Alaksandar Iosifawicz Dubko).

[a-2] Kto… ↓, s. 75

[b-3] Ими гордится Шумилинщина. Szumiliński Rejonowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2016-03-02]. (ros.).

[c-4] А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 12 декабря 1994 г. №257. old.bankzakonov.com, 1994-12-12. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-27)]. (ros.).

[d-5] Постоянная комиссия по международным делам и национальной безопасности. Rada Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-03-02]. (ros.).

[g-6] П. Шипук: Постановление Совета Республики Национального собрания Республики Беларусь от 22 января 1997 г. №23-СР/I. pravo.levonevsky.org, 1997-01-22. [dostęp 2017-02-26]. (ros.).

[e-7] А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 30 июня 2001 г. №361. old.bankzakonov.com, 2001-06-30. [dostęp 2016-03-02]. (biał.).

[f-8] А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 18 ноября 1997 г. №597. old.bankzakonov.com, 1997-11-18. [dostęp 2016-03-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-22)]. (ros.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]