Przejdź do zawartości

Albert d’Este

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albert V d’Este
ilustracja
ilustracja herbu
senior Ferrary i Modeny
Okres

od 1388
do 1393

Poprzednik

Mikołaj II

Następca

Mikołaj III

Dane biograficzne
Dynastia

D'Este

Data urodzenia

27 lutego 1347

Data śmierci

30 lipca 1393

Ojciec

Obizzo III d'Este

Żona

Joanna de Roberti

Dzieci

Mikołaj III d'Este

Posąg Alberta d’Este w fasadzie ferraryjskiej katedry

Albert V d’Este (ur. 27 lutego 1347, zm. 30 lipca 1393) – senior Ferrary i Modeny od 1388 z rodu d'Este.

Życie

[edytuj | edytuj kod]

Albert d’Este był synem Obizza III. Współrządził Ferrarą i Modeną z bratem Mikołajem II przynajmniej od 1385 roku[1]. Po zamieszkach 1385 roku pomagał bratu w budowie potężnego Castello Estenze. Osobiście położył kamień węgielny pod budowę nowej siedziby Estów[2].

Po śmierci Mikołaja II w 1388 roku został wyłącznym władcą księstwa i obu miast. Spisek przeciw niemu zawiązał jego siostrzeniec Obizzo Aldobrandino. Albert ujął spiskowców. Obizza i jego matkę Beatrycze da Camino rozkazał ściąć. Należącego do spisku Jana z Brescii włóczył końmi po ulicach, a następnie powiesił, a jego żonę Konstnację de Quinatavalli oraz swego brata, bastarda, Alberta spalił na stosie. Pozostali spiskowcy byli szarpani rozpalonymi obcęgami, a następnie powieszeni za miastem[1][3].

W tym samym 1388 roku poślubił Joannę de Roberti, córkę swego kamerdynera Cabriana. namiętność do Joanny nie trwała jednak długo i wkrótce porzucił ją dla jej matki Margeryty dal Sale, uchodzącej za najpiękniejszą kobietę swoich czasów, która oddała mu się z nienawiści do córki[3].

Utrwaliwszy swą władzę Albert wybrał się w pokutną pielgrzymkę do Rzymu. Ubrany w pątniczą siermięgę w towarzystwie trzystu dwudziestu rycerzy, tak samo jak on odzianych, wkroczył do Rzymu. Na powitanie wyszło naprzeciw niego 5 kardynałów, a papież Bonifacy IX wręczył mu złotą różę, nagrodę cnoty. Pozwolił też założyć w Ferrarze uniwersytet, na wzór istniejących w Paryżu i Bolonii. Z Rzymu Albert powrócił chory i sądząc, że go kochanka zaczarowała, kazał Margerytę wtrącić do lochu i tam udusić. Uniwersytet powstał w 1391 roku[1][3].

Albert zmarł w 1393 roku, pozostawiając 10-letniego syna z nieprawego łoża Mikołaja III. Okazał się jednym z najlepszych władców Ferrary. Wdzięczni ferraryjczycy umieścili jego posąg w ubraniu pielgrzyma we wnęce fasady katedry[3].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

W 1388 roku Albert poślubił Joannę de Roberti, córkę Cabriano de Roberti z Reggio[1].

Z Isottą Albaresani miał w 1383 roku nieślubnego syna Mikołaja, uznanego w 1391 roku przez papieża za prawowitego następcę tronu.


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Obizzo III. W: Ch. Cawley: Medieval Lands.
  2. Kazimierz Chłędowski: Dwór w Ferrarze. s. 19.
  3. a b c d Kazimierz Chłędowski: Dwór w Ferrarze. s. 20.
  4. Markizowie Ferrary. W: Ch. Cawley: Medieval Lands.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007.
  • Kazimierz Chłędowski: Dwór w Ferrarze. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1958.
  • Muratori, Ludovico Antonio (1717). Delle antichità Estensi. Modena.
  • Pigna, G.B. (1570). Historia dei Principi d’Este. Ferrara.