Alberts Sarkanis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alberts Sarkanis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1960
Dubna k. Dyneburga

Ambasador Łotwy w Polsce
Okres

od 2004
do 2009

Poprzednik

Uldis Vītoliņš

Następca

Einars Semanis

Odznaczenia
Wielki Krzyż Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Medal Pamiątkowy 13 Stycznia Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Kawaler Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego

Alberts Sarkanis (ur. 6 kwietnia 1960 w Dubnej k. Dyneburga) – łotewski filolog i dyplomata, w latach 2004–2009 ambasador w Rzeczypospolitej Polskiej i Stolicy Apostolskiej, w latach 2009–2011 ambasador w Kazachstanie. Od września 2013 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny w Republice Czeskiej. Pełni także obowiązki nierezydującego ambasadora – od maja 2014 w Kosowie, od czerwca 2014 w FYROM (Macedonii), od lipca 2014 w Bośni i Hercegowinie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1984 ukończył studia na Wydziale Filologicznym Łotewskiego Uniwersytetu Państwowego (LVU). Został zatrudniony w Akademii Nauk Łotewskiej SRR oraz LVU.

W 1990 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej. W latach 1991–1996 pełnił funkcję posła i ambasadora Łotwy w Wilnie. W 1993 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Uniwersytecie Wileńskim, a w 2000 ukończył kurs w Centrum Bezpieczeństwa Politycznego w Genewie.

Od marca 1998 do kwietnia 2000 reprezentował Łotwę w Helsinkach jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny. W maju 2003 prezydent Vaira Vīķe-Freiberga mianowała go przedstawicielem państwa przy Stolicy Apostolskiej z rezydencją w Warszawie. Do pełnienia urzędu ambasadora w RP przystąpił 13 grudnia 2004[1]. Od 2004 sprawował funkcję ambasadora przy Zakonie Maltańskim oraz Rzeczypospolitej, a od 2006 reprezentował kraj również w Rumunii i Bułgarii. W 2009 został mianowany ambasadorem w Kazachstanie[2]. W 2011 został inspektorem generalnym MSZ[3]. We wrześniu 2013 złożył listy uwierzytelniające jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny w Czechach[4]. W lipcu 2014 został akredytowany przy prezydenturze Bośni i Hercegowiny[5].

Deklaruje znajomość języków litewskiego, polskiego, angielskiego oraz podstaw francuskiego i fińskiego. Jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Dialektologicznego i Geolingwistycnzego. Znajduje się wśród autorów kilku publikacji naukowych, m.in. Dignājas izloksne (1994), Lietuviešu-latviešu vārdnīca (Słownik litewsko-łotewski, 1995), Kalupes vārdnīca 2 (1998), Latviešu-poļu vārdnīca (2011), Latviešu valodas atlants. Fonētika (2013).

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Precedencja szefów misji dyplomatycznych w Polsce, www.msz.gov.pl.
  2. Akreditē jauno Latvijas vēstnieku Polijā; akreditācijas rakstu iesniedz Latvijas vēstnieks Kosovā, diena.lv z 8 lipca 2009 (łot.).
  3. Prezidents barikāžu dalībniekiem pateicas par varonību, tvnet.lv z 12 stycznia 2011 (łot.).
  4. Čehijā akreditējas Latvijas jaunais vēstnieks Alberts Sarkanis. mfa.gov.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-25)]., mfa.gov.lv z 4 września 2013 (łot.).
  5. Latvijas vēstnieks Alberts Sarkanis akreditējās Bosnijā un Hercegovinā. mfa.gov.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-28)]., mfa.gov.lv z 22 lipca 2014 (łot.).
  6. a b Apdovanotų asmenų duomenų bazė. prezidente.lt. [dostęp 2012-02-16]. (lit.). – jako Albertas SARKANIS.
  7. Latvijas vēstnieks pie Svētā krēsla saņem Vatikāna apbalvojumu, delfi.lv z 15 sierpnia 2005 (łot.).
  8. M.P. z 2005 r. nr 78, poz. 1086 – pkt 13.
  9. M.P. z 2009 r. nr 79, poz. 988 – pkt 1.
  10. Odznaczenie Przewodniczącego Saiemy RŁ Gundarsa Daudze i Ambasadora Albertsa Sarkanisa – Notka na stronie Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Rydze z 28 września 2009.
  11. M.P. z 2012 r. poz. 552 – pkt 1.
  12. Order za rozwój współpracy polsko-łotewskiej. prezydent.pl, 16 lutego 2012. [dostęp 2012-02-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]