Albinowo (Białoruś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Albinowo
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Dalekie

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Albinowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Albinowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Albinowo”
Ziemia55°27′03″N 26°51′22″E/55,450833 26,856111

Albinowo – dawny folwark. Tereny, na których był położony, leżą obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Dalekie.

W SgKP jak również na mapie WIGu występuje pod nazwą Albinów[1][2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.

W 1865 wieś, zamieszkiwało tu 29 osób. Należała do gminy Bohiń i podlegała pod parafię Ikaźń[1].

W latach 1921–1939 folwark leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim[3] (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim)[4], w gminie Bohiń[5][6].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 61 osób, 48 były wyznania rzymskokatolickiego a 13 prawosławnego. Jednocześnie 24 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 37 białoruską. Były tu 2 budynki mieszkalne[6]. W 1931 w 2 domach zamieszkiwały 64 osoby[7].

Miejscowość należała do parafii prawosławnej w Zamoszach i rzymskokatolickiej w Dalekim. W 1933 podlegała pod Sąd Grodzki w Opsie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Bohiń[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Albinów, wś, powiat dziśnieński, gm. Bohiń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 14.
  2. Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 27, Słup 44, Warszawa 1932
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  4. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 32.
  6. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 39.
  7. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]