Aleksandr Kastalski

Aleksandr Kastalski
Imię i nazwisko	Aleksandr Dmitrijewicz Kastalski
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1856 ; Moskwa
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	17 grudnia 1926 ; Moskwa
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksandr Dmitrijewicz Kastalski (ros. Алекса́ндр Дми́триевич Каста́льский; ur. 16 listopada^?/ 28 listopada 1856 w Moskwie, zm. 17 grudnia 1926 tamże^[1]^[2]) – rosyjski kompozytor i dyrygent chóralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1876–1881 studiował w Konserwatorium Moskiewskim u Piotra Czajkowskiego, Siergieja Taniejewa i Nikołaja Huberta^[1]. Od 1887 roku był wykładowcą moskiewskiej Szkoły Synodalnej, prowadził jej chór, a od 1910 roku był jej dyrektorem^[1]^[2]. W 1911 roku odbył tournée po Europie^[1]. Po wcieleniu, przemianowanej w 1918 roku na Ludową Szkołę Śpiewu Chóralnego, dawnej Szkoły Synodalnej do Konserwatorium Moskiewskiego w 1923 roku był w nim dziekanem wydziału dyrygentury chóralnej i kierownikiem katedry muzyki ludowej^[1].

Opublikował pracę Osobiennosti narodno-russkoj muzykalnoj sistiemy (Moskwa 1923, wyd. 2 1961), pośmiertnie pod redakcją W. Bielajewa ukazała się także Osnowy narodnogo mnogogołosija (Moskwa 1948)^[1]^[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swojej działalności dyrygenckiej skupiał się niemal całkowicie na dyrygenturze chóralnej, najpierw na muzyce liturgicznej, po rewolucji bolszewickiej natomiast na kantatach rewolucyjnych i pieśni masowej^[1]. W muzyce religijnej starał się przywrócić dawne formy tzw. znamiennego śpiewu, a także wykorzystać elementy rosyjskiego folkloru muzycznego^[1]. W swoich dwóch pracach omawiał tematykę polifonii, systemów tonalnych i praktyce wykonawczej rosyjskiej muzyki ludowej^[1].

Skomponował m.in. Pod bolszym szatrom na chór a cappella (1903), Stich o cerkownom russkom pienii na głos, chór i orkiestrę (1911), Bratskoje pominowienije gierojew na głos, chór i orkiestrę (1915, 2. wersja 1916), Requiem na głos, chór i orkiestrę (1917), Sielskochoziajstwiennaja simfonija na głos i orkiestrę (1923), W.I. Leninu – U groba na recytatora, chór i orkiestrę (1924), cykl 8 utworów fortepianowych Po Gruzji na motywach gruzińskich pieśni ludowych (1901)^[1]. Napisał także operę Klara Milicz (1907)^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 45–46. ISBN 978-83-224-3303-4.
↑ ^a ^b ^c ^d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1830. ISBN 978-0-02-865528-4.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 45–46. ISBN 978-83-224-3303-4.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1830. ISBN 978-0-02-865528-4.

[1]

[2]