Aleksandr Niewierow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Siergiejewicz Niewierow
Aleksandr Siergiejewicz Skobielew
Ilustracja
Aleksandr Niewierow, 1925
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1886
Nowikowka

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 1923
Moskwa

Zawód, zajęcie

poeta

podpis

Aleksandr Siergiejewicz Niewierow, właśc. Aleksandr Siergiejewicz Skobielew (ros. Александр Сергеевич Скобелев, ur. 24 grudnia 1886 we wsi Nowikowka, gub. samarska, zm. 24 grudnia 1923 w Moskwie) – rosyjski pisarz i dramaturg.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny chłopskiej. W roku 1906 ukończył seminarium nauczycielskie i przez kolejne dziesięć lat pracował jako nauczyciel wiejski. Po wybuchu rewolucji październikowej opowiedział się po stronie bolszewików i brał udział w tworzeniu nowych struktur władzy w Samarze, pisał też dramaty agitacyjne. W latach 1920-1921 przebywał w Taszkencie, gdzie był świadkiem klęski głodu.

Jako pisarz zadebiutował w 1906 roku krótkim opowiadaniem Zalali robaka (Горе залили). W tym okresie jego twórczość koncentrowała się na ukazywaniu życia codziennego ludności chłopskiej. Po rewolucji bolszewickiej pisał o dramacie ludności cywilnej w okresie wojny domowej. Wstrząsającym obrazem wojny domowej stała się powieść Taszkient – miasto chleba, przedstawiający rzeczywistość głodującego miasta oczami 12-letniego chłopca.

Ostatnie lata życia spędził w Moskwie, gdzie związał się z grupą literacką „Kuznica”. Pochowany został na Cmentarzu Wagańkowskim.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • 1906: Горе залили (Zalali robaka)
  • 1907: Авдотьина жизнь (Życie Awdotji)
  • 1911: Учитель Стройкин (Nauczyciel Strojkin)
  • 1921: Марья-большевичка (Maria-bolszewiczka)
  • 1921: Голод (Głód)
  • 1923: Гуси-лебеди (Gęsi-łabędzie)
  • 1923: Ташкент — город хлебный (Taszkient – miasto chleba)
  • 1924: Повести о бабах (Opowiadania o babach)

Adaptacje filmowe[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]