Alfonso Herrera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfonso Herrera
Ilustracja
Alfonso Herrera (2018)
Imię i nazwisko

Alfonso Herrera Rodríguez

Pseudonim

Poncho

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1983
Meksyk

Gatunki

latynoski pop, pop, pop-rock

Zawód

aktor, piosenkarz, producent, model

Aktywność

od 2001

Wydawnictwo

Capitol Records (2004–2009)

Powiązania

Maite Perroni, Christopher Uckermann, Christian Chavez, Anahi, Dulce María

Zespoły
RBD (2004–2009)
Strona internetowa

Alfonso „Poncho” Herrera Rodríguez (ur. 28 sierpnia 1983 w Meksyku)[1]meksykański aktor telewizyjny, filmowy i teatralny, piosenkarz. W latach 2004–2009 członek jednego z najpopularniejszych zespołów muzycznych Ameryki Łacińskiej, RBD[2]. Znany z roli Miguela Arango w telenoweli Zbuntowani i Ojca Tomasa w serialu Egzorcysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Ruth Rodríguez i Alfonsa Herrery Seniora[3]. Ma dwóch przyrodnich braci Alejandro i Oscara[4]. Dzieciństwo spędził w Guadalajarze z matką i bratem, zaś w wakacje odwiedzał ojca w Meksyku. Jako dziecko interesował się lotnictwem i chciał zostać pilotem. Planował ubiegać się o przyjęcie do szkoły lotniczej w San Antonio, jednak szybko zainteresował się aktorstwem[5].

Wraz z grupą przyjaciół ze szkoły utworzyli amatorską grupę teatralną, co pozwoliło mu na debiut w filmie Amar te duele w 2002 roku w reżyserii Fernando Sariñany[5]. Ukończył studia aktorskie w Centro de Educación Artística de Televisa (CEA)[6]. Po debiucie filmowym otrzymał nagrodę MTV Movie Awards México 2003 dla „Ulubionego złoczyńcy”[7]. W międzyczasie występował w spektaklach teatralnych m.in. Czarownice z Salem (Las Brujas de Salem), Zabić drozda (Como matar a un ruiseñor) i Antygona (Antigona)[6].

2002–2009: Klasa 406, Zbuntowani i RBD[edytuj | edytuj kod]

RBD podczas koncertu z trasy Tour Generación w 2005 roku
Zespół RBD (2006)

Debiutancka rola Francisco w Amar te duele spowodowała, że jego osobą zainteresował się reżyser i producent Pedro Damián. Zaproponował on Herrerze udział w telenoweli młodzieżowej Klasa 406 (Clase 406). Herrera występował w serialu w latach 2002–2003 w roli Juana Davida „Juancho” Rodrígueza Pineda wraz z trójką jego przyszłych kolegów z zespołu RBD, Dulce Maríą, Anahí i Christianem Chávezem[5].

W latach 2004–2006 Herrera zagrał jednego z głównych bohaterów w młodzieżowej telenoweli Televisy Zbuntowani, Miguela Arango. Serial był transmitowany w ponad 16 państwach, w tym Polsce[8], Stanach Zjednoczonych, Rumunii czy Izraelu, i trwał trzy sezony. W fabule telenoweli sześcioro głównych bohaterów gra w zespole o nazwie RBD łącząc pasję do muzyki z perypetiami życia licealnego. To sprawiło, że Poncho tak jak pozostali główni aktorzy zaczęli równolegle do grania w serialu, nagrywać kolejne piosenki. Zespół RBD, stworzony przez reżysera Pedro Damiana, zaczął nagrywać kolejne płyty i koncertować. W składzie zespołu oprócz Poncho znaleźli się Anahí, Dulce María, Maite Perroni, Christian Chavez i Christopher von Uckermann. Artyści występowali pod własnymi nazwiskami, jednak bywali utożsamiani z bohaterami fikcyjnymi z serialu[9].

W latach 2004–2009 Herrera wraz z RBD nagrali sześć albumów studyjnych (Rebelde, Nuestro Amor, Celestial, Rebels, Empezar Desde Cero, Para Olvidarte de Mí) i kilka albumów koncertowych. Śpiewali w języku hiszpańskim, angielskim i portugalskim. Sprzedali ponad 15 milionów płyt, przez co ich albumy wielokrotnie okrywały się złotem, platyną i diamentem, a także odbyli trzy międzynarodowe trasy koncertowe[10][11]. Oprócz Meksyku zgromadzili rzesze fanów na całym świecie, szczególnie w Brazylii, Hiszpanii, Kolumbii, Chile, a nawet w Stanach Zjednoczonych i Japonii. Oficjalnie RBD działało od 4 października 2004 roku do 2009 roku[12]. Rozpad grupy ogłosili 14 sierpnia 2008 roku i zakończyli wspólne występy podczas pożegnalnej trasy Gira Del Adiós promując ostatni wspólny album[13]. W 2007 roku członkowie RBD, w tym Herrera, zagrali w sitcomie RBD: La Familia, którego fabułą było fikcyjne życie członków odnoszącego sukcesy zespołu muzycznego[14].

2009–2020: rozwój kariery aktorskiej[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku rozpoczęły się zdjęcia do filmu Volverte, który został wyemitowany w grudniu 2008. Kręcono go w Meksyku i Argentynie. W 2008 zagrał w sztuce Pillowman, zastępując aktora Kuna Beckera. W 2009 rozpoczęły się zdjęcia do filmu Venezzia w Wenezueli.

21 maja 2009 roku Alfonso zgodził się zagrać obok hiszpańsko-meksykańskiej piosenkarki i aktorki Belindy Peregrin w produkcji Televisy najnowszej powieści, Camaleones. Herrera zagrał Sebastian, profesora, który kradnie drogie prace artystyczne. Camaleones zaczęto nadawać w lipcu, zastępując Verano de Amor. W tym samym roku wystąpił gościnnie w jednym z odcinków Mujeres Assesinas, Soledad, CAUTIVA, obok koleżanki z planu Zbuntowanych, Angelique Boyer i aktora Roberto Ballesteros oraz wystąpił w jednym z odcinków „Tiempo Final”. w którym zagrał mordercę kobiet.

Użyczył głosu postaci Igor, w filmie animowanym o tej samej nazwie, wyprodukowanym przez The Weinstein Company. Premiera odbyła się we wrześniu 2009 w ramach dystrybucji Videocine.

Herrera zagrał w serialu El Diez (2010) z Sandrą Echeverria i Julio Bracho, wyprodukowanym przez Emilio Diez Barroso, o Mistrzostwach Świata w Republice Południowej Afryki Foot Ball[15].

W latach 2015-2017 wcielił się w postać Hernando w cieszącym się dużą popularnością serialu Sense8.

W roku 2016 zagrał główną rolę, księdza Thomasa Ortega w serialu Egzorcysta, będącym adaptacją powieści Egzorcysta autorstwa William Peter Blatty.

Inne[edytuj | edytuj kod]

W 2009 hiszpański magazyn People nazwał go jednym z 25 najprzystojniejszych mężczyzn[16].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Herrera z żoną Dianą Vázquez na rozdaniu nagród Fénix 2018

W 2016 roku Herrera poślubił Dianę Vázquez z którą ma syna Daniela (ur. 22 września 2016)[17]. Na początku grudnia 2020 roku Herrera ogłosił na swoim Instagramie narodziny drugiego syna o imieniu Nico[18].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

  • 2002: Amar te duele jako Francisco
  • 2008: Volverte a Ver jako Pablo
  • 2009: Venezzia jako Frank Moore
  • 2011: Así es la Suerte jako Guillermo
  • 2013: Espectro jako Mario
  • 2014: Całkowite posłuszeństwo (Obediencia perfecta) jako dorosły Julián Santos
  • 2014: Perfekcyjna dyktatura (La dictadura perfecta) jako Carlos Rojo
  • 2016: El elegido jako Ramón Mercader
  • 2016: Urban Cowboy jako Kyle (TV)
  • 2020: El baile de los 41 jako Ignacio de la Torre
  • 2020: El Paraíso de la Invención jako Ojciec

Seriale[edytuj | edytuj kod]

  • 2002–2003: Clase 406 jako Juan David „Juancho” Rodríguez Pined
  • 2004: Mujer, casos de la vida real (odc. Tres lagrimas)
  • 2004–2006: Zbuntowani (Rebelde) jako Miguel Arango Cervera
  • 2005: La energía de Sonric'slandia jako Miguel Arango Cervera (odc. Viceversa, Calor en la Central)
  • 2007: RBD: La Familia jako Poncho
  • 2008: Terminales jako Leonardo Carral
  • 2009: Mujeres Asesinas jako Esteban (gościnnie)
  • 2009, 2014: El Capo jako Niño Malo (odc. 1.2, 1.3, 1.4, 3,1)
  • 2009: Camaleones jako Sebastián Jaramillo
  • 2009: Tiempo Final jako Arturo (gościnnie)
  • 2011: El Equipo jako Fermin Perez
  • 2010: El Diez jako Salvador „Chavita” Espinosa
  • 2011: El Encanto Del Aguila jako Aquilesa Serdana
  • 2015: El Dandy jako Daniel „El Dandy” Brach / José „Pepe” Montaño
  • 2015–2018: Sense8 jako Hernando Fuentes
  • 2016–2017: Drunk History: El Lado Borroso De La Historia jako Aquiles Serdán / Ernesto „Che” Guevara
  • 2016-2017: Egzorcysta jako ojciec Tomas Ortega
  • 2018–2019: Queen of the South jako Javier Jimenez
  • 2019: Sitiados: México jako Lorenzo

Dubbing[edytuj | edytuj kod]

  • 2009: Igor jako Igor
  • 2012: El Lorax: La busca de la trúfula perdida jako Ted
  • 2013: Los Croods jako Guy

Teatr[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: El hombre almohada (The Pillowman) jako Michal[5]
  • 2010: Rain Man jako Charlie
  • 2012: Nadando con Tiburones jako Gus[19]
  • 2018: Stowarzyszenie Umarłych Poetów (La Sociedad de los Poetas Muertos) jako John Keating[20]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia RBD.

Albumy studyjne

Model[edytuj | edytuj kod]

  • Bonafont – El agua ligera
  • Peugeot
  • Kinder Bueno
  • NET – Nueva escuela tecnológica
  • Día de los valores Televisa – Voz
  • Pepsi
  • Fruit Blast
  • Giraffas
  • Univision
  • SABA
  • Herbal Essences

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Nagroda Kategoria Nominacja za Wynik
2003 MTV Movie Awards México[7] Ulubiony złoczyńca Amarte Duele Wygrana
2006 TVyNovelas Awards Mexico[21] Najlepszy młody aktor pierwszoplanowy Zbuntowani Nominacja
2009 Diosas de Plata Najlepsza męska rewelacja Volverte A Ver Nominacja
2010 Canada International Film Festival[22] Najlepszy aktor Venezzia Wygrana
Nickelodeon Mexico Kids' Choice Awards Ulubiony męski bohater Camaleones Nominacja
2012 Nickelodeon Kids’ Choice Awards[23] Najlepszy latynoski artysta Nominacja
2015 Diosas de Plata[24] Najlepszy aktor La Dictadura Perfecta Nominacja
TVyNovelas Awards Colombia Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu El Capo Nominacja
2017 Bloody Disgusting Reader's Choice Awards[25] Najlepszy aktor telewizyjny Egzorcysta Wygrana
Imagen Foundation Awards[26][27] Nominacja
2018 Nominacja

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfonso Herrera. interfilmes.com. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (ang.).
  2. RBD, el fenómeno pop mundial, trae su catálogo completo a Spotify. spotify.com, 2020-09-03. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-02)]. (hiszp.).
  3. Alfonso Herrera What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2023-04-04]. (ang.).
  4. Leydy Montoya: Alfonso Herrera. historia-biografia.com, 2019-11-06. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (hiszp.).
  5. a b c d Biografía. alfonsoherrera.com.mx. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-08)]. (hiszp.).
  6. a b Alfonso Herrera. sensacine.com.mx. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (hiszp.).
  7. a b Amar te duele arrasa los MTV Movie Awards. elsiglodetorreon.com.mx, 2003-05-29. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-27)]. (hiszp.).
  8. Łukasz Szewczyk: "Zbuntowani" w telewizyjnej Czwórce. media2.pl, 2007-10-04. [dostęp 2021-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-02)]. (pol.).
  9. Josh Kun: We Are a Band, and We Play One on TV. nytimes.com, 2006-07-09. [dostęp 2021-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-02)]. (ang.).
  10. ?Rebelde", fue la telenovela más exitosa en últimos años en México. infobae.com, 2006-06-04. [dostęp 2021-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-02)]. (hiszp.).
  11. Mylla Marcolino: Especial RBD: relembre a carreira de Christopher Uckermann. entretetizei.com.br, 2020-12-23. [dostęp 2021-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-24)]. (port.).
  12. Sueles Volver. lyrics.com. [dostęp 2021-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-02)]. (ang.).
  13. Ignacio Serrano: RBD: «Preferimos dejarlo antes de pasar de moda». abc.es, 2008-12-21. [dostęp 2021-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-02)]. (hiszp.).
  14. RBD: La familia. imdb.com. [dostęp 2021-01-09]. (ang.).
  15. Alfonso Herrera se saca un “diez”. informador.com.mx. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (hiszp.).
  16. Alfonso Herrera uno de los 25 hombres más guapos. People en español. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-29)]. (hiszp.).
  17. Diana Castaneda: El hijo de Alfonso Herrera ya creció y tienes que ver sus tiernas fotos. revistafama.com, 2019-08-28. [dostęp 2019-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-11)]. (hiszp.).
  18. Eduardo Gutiérrez Segura: Poncho Herrera sorprende y le da la 'bienvenida oficial' a Nico. quien.com, 2020-12-05. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (hiszp.).
  19. Alfonso Herrera pływa z rekinami. novela.pl, 2012-04-13. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (pol.).
  20. Ricardo Alexandre: Alfonso Herrera voltará ao teatro com a obra “La Sociedad de los Poetas Muertos”. latinosbrasil.com, 2018-01-16. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-19)]. (port.).
  21. Noche de triunfadores Alborada y Rebelde arrasaron. univision.com. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-28)]. (hiszp.).
  22. Ex-RBD Poncho Herrera ganha Premio de Melhor ator no Canada. ofuxico.com.br, 2010-03-28. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (hiszp.).
  23. Katy Perry, LMFAO and Taylor Swift Score Multiple Nominations; Bruno Mars, Kristen Stewart, Justin Bieber, Miranda Cosgrove and Sofia Vergara Also Nominated. nickkcapress.com, 2012-02-16. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-03)]. (ang.).
  24. Revelan nominados de Las Diosas de Plata. cronica.com.mx, 2015-04-08. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-09)]. (hiszp.).
  25. Tom Owen: And The Winners Are… Bloody Disgusting’s Reader’s Choice Awards!. bloody-disgusting.com, 2018-01-08. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (ang.).
  26. 2017 Imagen Awards Winners, Honorees & Nominees. imagen.org. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-08)]. (ang.).
  27. 2018 Imagen Awards Winners, Honorees & Nominees. imagen.org. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-12-08)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]