Alfred Mansfeld

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred (Al) Mansfeld
‏אלפרד (אל) מנספלד‎
Ilustracja
Al Mansfeld (lata 1960.)
Data i miejsce urodzenia

2 marca 1912
Sankt Petersburg, Rosja

Data i miejsce śmierci

15 marca 2004
Hajfa, Izrael

Zawód, zajęcie

architekt

Odznaczenia
Nagroda Izraela

Alfred (Al) Mansfeld (hebr.אלפרד (אל) מנספלד, ur. 2 marca 1912 w Sankt Petersburgu, w Rosji, zm. 15 marca 2004 w Hajfie, Izraelu) – izraelski architekt[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mansfeld urodził się w Sankt Petersburgu w 1912 roku. Jego rodzina przeprowadziła się do Berlina, gdy był dzieckiem. W późniejszych latach właśnie tam rozpoczął studia architektoniczne na Uniwersytecie Technicznym w Berlinie. Po dojściu nazistów do władzy, w 1933 roku, Mansfeld przeniósł się do Paryża i tam w 1935 roku ukończył studia na École Spéciale d'Architecture. Był uczniem Auguste'a Perreta, pioniera budownictwa z betonu.

Po ukończeniu studiów, jeszcze w 1935 roku, Alfred Mansfeld wyemigrował do Palestyny (mandat brytyjski). Tam, w 1949 dołączył do kadry Technionu, gdzie wykładał przez ponad 40 lat[2], a w latach 1954–1956 pełnił funkcję dziekana wydziału architektury[2][3].

W 1935 roku założył także firmę Mansfeld-Kehat Architects, w której zajmował stanowisko starszego partnera. Jego syn Michael Mansfeld pracował na stanowisku partnera.

W 1968 fotografie realizacji jego projektów były wystawiane na zbiorowej wystawie "Architecture of Museums" (pol. Architektura muzeów) w Museum of Modern Art w Nowym Jorku[4][5].

W ostatnich latach Alfred Manfseld mieszkał w domu swojego projektu w dzielnicy Karmel w Hajfie, w Izraelu.

Zmarł 15 marca 2004, w swoim domu w Hajfie, w Izraelu.

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1966: Nagroda Izraela w dziedzinie architektury. Mansfeld otrzymał ją wraz z Dorą Gad, z którą zaprojektował wnętrze Muzeum Izraela;
  • 1969: "Złota Plakietka" w kategorii Zagraniczni Architekci; Nagroda przyznawana przez Bund Deutscher Architekten (BDA)[6];
  • 1971, wybrany na członka Akademii Berlińskiej[6];
  • 1976, Nagroda Rechtera za plan dzielnicy Stella Maris w Hajfie[6];
  • 1983, wybrany na członka honorowego Akademii Paryskiej[6];
  • 2001, nagroda honorowa fod Stowarzyszenia Architektów[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Al Mansfeld, Architect [online], web.archive.org, 1 sierpnia 2014 [dostęp 2023-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01].
  2. a b Al Mansfeld, 1912-2004, „Haaretz” [dostęp 2023-05-16] (ang.).
  3. Mansfeld, Alfred [online], www.jewishvirtuallibrary.org [dostęp 2023-05-16].
  4. Alfred Mansfeld | MoMA [online], The Museum of Modern Art [dostęp 2023-05-16] (ang.).
  5. Architecture of Museums | MoMA [online], The Museum of Modern Art [dostęp 2023-05-16] (ang.).
  6. a b c d e Alfred Mansfeld (biographical details) [online], web.archive.org, 4 października 2012 [dostęp 2023-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-04].