Alfred Theuer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred Theuer
kapitan żandarmerii kapitan żandarmerii
Data urodzenia

1 października 1892

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

3 Dywizja Piechoty Legionów
7 Dywizjon Żandarmerii
6 Dywizjon Żandarmerii
1 Dywizjon Żandarmerii
Armia „Modlin”

Stanowiska

dowódca plutonu żandarmerii
oficer do zleceń
oficer śledczy
dowódca plutonu żandarmerii
referent żandarmerii

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi
Alfred Theuer
Ilustracja
Barbara Chachlewska i Alfred Theuer (styczeń 1935)
Data urodzenia

1 października 1892

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Polski
srebro 1931
złoto 1936
srebro 1937

Alfred Julian Theuer (ur. 1 października 1892, zm. ?) – polski łyżwiarz figurowy, działacz i sędzia łyżwiarski, arbiter lekkoatletyczny i hokeja na lodzie, kapitan żandarmerii Wojska Polskiego II RP i Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 października 1892. Kształcił się w C. K. II Szkole Realnej we Lwowie (w 1909 ukończył IV klasę)[1].

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Został przyjęty do Wojska Polskiego. Pierwotnie mianowany porucznikiem piechoty[2]. Od 30 czerwca 1920 roku był dowódcą plutonu żandarmerii 3 Dywizji Piechoty Legionów[3]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 2 dywizjonie żandarmerii polowej, a jego oddziałem macierzystym był dywizjon żandarmerii wojskowej Nr 7 w Poznaniu[4].

3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 47. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a jego oddziałem macierzystym był nadal 7 dywizjon żandarmerii w Poznaniu[5]. W 1923 roku był dowódcą plutonu Żandarmerii Kalisz[6]. W 1924 roku został przeniesiony do 6 dywizjonu żandarmerii we Lwowie[7][8]. W maju 1930 roku został przeniesiony do 1 dywizjonu żandarmerii w Warszawie na stanowisko oficera do zleceń. 30 września tego roku został przesunięty na stanowisko oficera śledczego[9][10][11]. 2 grudnia 1930 roku Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki nadał mu z dniem 1 stycznia 1931 roku stopień kapitana w korpusie oficerów żandarmerii i 5. lokatą. Jednocześnie zezwolił na nałożenie oznak nowego stopnia przed 1 stycznia 1931 roku[12].

15 i 16 grudnia 1930 roku przesłuchiwał majora Kazimierza Kubalę w głośnej sprawie rozesłania przez niego anonimu oskarżającego pułkownika Ludomiła Rayskiego, a następnie był świadkiem w procesie sądowym majora[13][14][15].

W latach 1935–1939 był dowódcą Plutonu Żandarmerii Warszawa II (Cytadela Warszawska, blok 62)[3][16]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był referentem w biurze dowódcy żandarmerii Armii „Modlin”, majora Tadeusza Kurzei[17].

Od stycznia do czerwca 1940 roku był dowódcą plutonu szkolnego w Szwadronie Zapasowym Żandarmerii w obozie Coëtquidan we Francji. 18 czerwca na czele plutonu opuścił obóz udając się do Radon Maximin. 20 czerwca utracił łączność ze Szwadronem Zapasowym Żandarmerii, który odpłynął z portu rybackiego w La Turballe na wyspę Île d’Yeu[18].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W okresie II Rzeczypospolitej był aktywnie zaangażowany w sport. Uprawiał łyżwiarstwo figurowe. Startując w konkurencji par wspólnie z lwowianką Martą Rudnicką zdobył tytuł wicemistrzów Polski w 1931[19][20], 31 stycznia 1932 oboje zdobyli mistrzostwo Warszawy[21], 8 stycznia 1933 zwyciężyli w zawodach w Zakopanem[22][23][24][25], pod koniec tego miesiąca wygrali mistrzostwa Warszawy, a w lutym 1933 zajęli drugie miejsce we Wszechsłowiańskich Mistrzostwach Łyżwiarskich w morawskiej Ostrawie[26], 12 marca 1933 wygrali zawody w Wilnie[27] (początkowo para Rudnicka / Theuer była określana jako lwowska[28], później jako warszawska[27]).

Później startował w parze z Barbarą Chachlewską: uczestniczyli w zawodach Mistrzostw Polski 1934[29][30], zajmowali drugie miejsce we Wszechsłowiańskich Mistrzostwach Łyżwiarskich w Warszawie w dniach 2–4 lutego 1934[31] oraz w międzynarodowych zawodach w Zakopanem 6 stycznia 1935[32], zajęli ostatnie ósme miejsce w mistrzostwach świata edycji 1935 w Budapeszcie[33][34], w 1936 zdobyli złoty medal mistrzostw Polski, a następnie ponownie wicemistrzostwo Polski 21 lutego 1937 w Katowicach[35][36], 23 stycznia 1938 w Zakopanem[37]. Oboje startowali w barwach Warszawskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego[38][39][40].

Zawody międzynarodowe
Zawody 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938
Mistrzostwa Świata 8
Mistrzostwa Wszechsłowiańskie 2 2
Turniej Międzynarodowy w Zakopanem 1 2 2
Zawody krajowe
Mistrzostwa Polski 2 2 2 2 ? 1 2
Mistrzostwa Warszawy 1 1
Krajowe Zawody w Wilnie 1
* W latach 1930–1933, starty z Martą Rudnicką, przy czym niektóre źródła podają informację
o zdobyciu srebrnego medalu Mistrzostw Polski w latach 1931–1933 w duecie z Wandą Żmudzińską[41].
* W latach 1934–1938, starty z Barbarą Chachlewską.

6 grudnia 1926 został członkiem zarządu Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego[42]. Był sędzią hokeja na lodzie, będąc rozjemcą podczas meczów towarzyskich we Lwowie[43], w Katowicach[44], jak również był arbitrem podczas turnieju finałowego Mistrzostw Polski 1928/1929 rozgrywanego w Krynicy[45].

Pod kierunkiem Alfreda Theuera i trenera PZŁ Juroka w dniach 15–27 listopada 1932 został zorganizowany treningowych kurs łyżwiarski dla zaawansowanych łyżwiarzy w dniach 14–27 listopada 1932[46]. 26 kwietnia 1931 i 20 września 1936 był wybierany jednym z wiceprezesów zarządu Polskiego Związku Łyżwiarskiego[47][48][49][50]. W tej funkcji 30 listopada 1936 przedstawił plany PZŁ wobec braku sztucznych lodowisk w Polsce[51].

Był sędzią łyżwiarstwa figurowego[52], np. podczas Mistrzostw Europy par sportowych 1938 w Opawie[53][54][55], mistrzostw świata w Berlinie w dniach 17–21 marca 1938, gdzie był także kierownikiem polskiej kadry[56]. Jako przedstawiciel z ramienia PZŁ został członkiem komisji sędziowskiej podczas zawodów Mistrzostw Europy w łyżwiarstwie figurowym zaplanowanych na 3–6 lutego 1939 w Zakopanem[57][58][59].

Pod koniec 1928 został mianowany przez Polski Związek Lekkiej Atletyki sędzią okręgowym w strukturze Lwowskiego Okręgowym Związku Lekkiej Atletyki[60]. Na początku marca 1936 został wybrany członkiem komisji rewizyjnej nowego zarządu PZLA[61]. Został wyznaczony delegatem PZLA na Mistrzostwa Polski kobiet w Lekkoatletyce 1938 w dniach 30–31 lipca 1938 w Grudziądzu[62].

Przed 1939 łyżwiarstwo figurowe w barwach WTŁ uprawiała także zawodniczka Theuer-Dąbrowska[63]. W powstaniu warszawskim poległ plut. Alfred Theuer ps. „Wolski”[64][65].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. II Szkoły Realnej we Lwowie za rok szkolny 1909. Lwów: 1909, s. 136.
  2. Alfred Theuer. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2017-07-18].
  3. a b Suliński 2015 ↓, s. 139.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 404, 918.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 294.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1059, 1065.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 962, 967.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 669, 677.
  9. Suliński 2015 ↓, s. 54.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 212.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 289, 791.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 335.
  13. Major Kubala przed sądem oskarżony o pisanie anonimów. „Ilustrowana Republika”. 43, s. 1, 13 lutego 1931. 
  14. Z sądów. Sprawa mjra Kubali (2-gi dzień rozpraw – c.d.). Dalsze zeznania świadków. „Kurier Warszawski”. 44, s. 6, 14 lutego 1931. 
  15. Major Kubala przyznał się do autorstwa oszczerczych anonimów. „Słowo Polskie”. 45, s. 1–2, 15 lutego 1931. 
  16. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 834.
  17. Kurzeja 1945 ↓, s. 193.
  18. Suliński 2003 ↓, s. 210, 212–213, 310.
  19. Sport w Zakopanem. Pokazy łyżwiarskie. „Zakopane”. 2, s. 4, 10 stycznia 1931. Związek Przyjaciół Zakopanego. 
  20. Komunikaty. Międzynarodowe zawody Łyżwiarskie. „Zakopiańska Lista Gości i Chwila Bieżąca”. 1, s. 7, 3 stycznia 1932. Zarząd Uzdrowiska Zakopane. 
  21. Kronika sportowa. „Słowo Polskie”. 32, s. 3, 2 lutego 1932. 
  22. Łyżwiarstwo. Międzynarodowe zawody łyżwiarskie w Zakopanem. „Nowiny Codzienne”. 6, s. 3, 5 stycznia 1933. 
  23. Sport w kilku słowach. „Echo”. 4, s. 5, 4 stycznia 1933. 
  24. Sport w kilku słowach. „Echo”. 9, s. 3, 9 stycznia 1933. 
  25. Zwycięstwo zagranicznych łyżwiarzy w Zakopanem. „Polska Zachodnia”. 15, s. 8, 15 stycznia 1933. 
  26. Teresa Drozdek-Małolepsza. Women’s sport in Poland in the light of “Przegląd Sportowy” (Sports Review) magazine (1933). „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna”. 14/2, s. 80–81, 2015. (ang.). 
  27. a b Zawody łyżwiarskie w Wilnie. „Polska Zachodnia”. 72, s. 2, 13 marca 1933. 
  28. Przegląd wydarzeń sportowych. Łyżwiarstwo. „Stadjon”. 3, s. 15, 1 lutego 1932. 
  29. Lista zgłoszeń zamknięta. Przed mistrzostwami w łyżwiarstwie. „Ilustrowana Republika”. 29, s. 7, 29 stycznia 1934. 
  30. Kpt. Theuer i Chachlewska w Łodzi. „Ilustrowana Republika”. 37, s. 11, 7 lutego 1934. 
  31. Teresa Drozdek-Małolepsza. Sport kobiet w Polsce w świetle czasopisma „Przegląd Sportowy” (1934). „Aktywność ruchowa ludzi w różnym wieku”. 29/1, s. 28, 2016. 
  32. Słynna światowa łyżwiarka w Zakopanem. „Orędownik”. 5, s. 2, 8 stycznia 1935. 
  33. Szaefer ponownie mistrzem świata. „Siedem Groszy”. 48, s. 6, 18 lutego 1935. 
  34. Alfred Theuer. gli-sport.info. [dostęp 2017-07-18]. (wł.).
  35. Mistrzostwa Polski w jeździe figurowej. „Polska Zachodnia”. 53, s. 7, 22 lutego 1937. 
  36. Breslauer mistrzem Polski w jeździe figurowej na lodzie. „Express Wieczorny Ilustrowany”. 53, s. 7, 22 lutego 1937. 
  37. Mistrzostwa Polski w jeździe figurowej. „Polska Zachodnia”. 23, s. 5, 24 stycznia 1938. 
  38. Życie sportowe. Łyżwiarze warszawscy na prowincji. „Kurier Warszawski”. 63, s. 6, 4 marca 1933. 
  39. Sport i Kultura Fizyczna. Łyżwiarstwo. Popisy łyżwiarskie. „Nowy Kurier”. 298, s. 9, 29 grudnia 1933. 
  40. Według innego źródła także w barwach Śląskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego, por. Śląskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2017-07-18].
  41. Muzeum Historii Katowic / Śląskie Towarzystwo Łyżwiarskie.
  42. Komunikat Polskiego Związku Łyżwiarskiego. „Kolarz Polski z Dodatkiem Łyżwiarskim”. 14, s. 2, 15 grudnia 1926. Związek Polski Towarzystw Kolarskich. 
  43. Hokej. „Stadjon”. 3, s. 5, 3 stycznia 1929. 
  44. Dwa zwycięstwa naszych hokeistów. „Polska Zachodnia”. 340, s. 2, 21 grudnia 1931. 
  45. Hokejowe Mistrzostwa Polski. „Stadjon”. 1, s. 6, 3 stycznia 1929. 
  46. Dziwne losy kursu łyżwiarskiego w Katowicach. „Polska Zachodnia”. 324, s. 3, 21 listopada 1932. 
  47. Sport. Naczelnik Chrzanowski prezesem Polskiego Związku Łyżwiarskiego. „Słowo Polskie”. 117, s. 11, 30 kwietnia 1931. 
  48. Walne zebranie Polskiego Związku Łyżwiarskiego. „Polska Zachodnia”. 260, s. 11, 22 września 1936. 
  49. Polski Związek Łyżwiarski. „Siedem Groszy”. 295, s. 7, 27 października 1936. 
  50. Zamierzenia Polskiego Związku Łyżwiarskiego. „Polska Zachodnia”. 329, s. 8, 30 listopada 1936. 
  51. Sport polski odczuwa dotkliwy brak sztucznych lodowisk. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. 333, s. 18, 30 listopada 1936. 
  52. Życie sportowe. Co słychać u łyżwiarzy. „Kurier Warszawski”. 47, s. 8, 17 lutego 1938. 
  53. Rodzeństwo Kalusów na mistrzostwach świata w jeździe parami. „Polska Zachodnia”. 27, s. 9, 28 stycznia 1938. 
  54. Mistrzostwa łyżwiarskie Europy odbędą się w Opawie. „Polska Zachodnia”. 30, s. 6, 31 stycznia 1938. 
  55. Jak sędziowano podczas mistrzostw Europy w Opawie?. „Polonia”. 4778, s. 11, 4 lutego 1938. 
  56. Polscy łyżwiarze na mistrzostwach świata w jeździe figurowej. „Polska Zachodnia”. 43, s. 12, 13 lutego 1938. 
  57. Maxie Weber i Ernst Beier startują w Zakopanem na łyżwiarskich mistrzostwach Europy. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. 22, s. 13, 22 stycznia 1939. 
  58. Po raz pierwszy w Zakopanem łyżwiarskie mistrzostwa Europy. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. 37, s. 11, 6 lutego 1939. 
  59. Mistrzostwa Europy w Łyżwiarstwie Figurowym w Zakopanem. audiovis.nac.gov.pl. [dostęp 2017-07-18].
  60. Sport i Kultura Fizyczna. „Nowy Kurier”. 10, s. 7, 12 stycznia 1929. 
  61. Podział prac w zarządzie P.Z.L.A.. „Echo”. 67, s. 7, 7 marca 1936. 
  62. Nowinki lekkoatletyczne. „Siedem Groszy”. 207, s. 7, 29 lipca 1938. 
  63. Mistrzostwa łyżwiarskie w jeździe figurowej. „Warszawski Dziennik Narodowy”. 33B, s. 7, 2 lutego 1939. 
  64. Wirtualny Mur Pamięci. Alfred Theuer. 1944.pl. [dostęp 2017-07-18].
  65. Alfred Theuer. rp.pl. [dostęp 2017-07-18].
  66. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 282.
  67. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości” – jako por. Alfred Julian Threuer.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]