Alpine A110 (1963)

Alpine A110
	; Alpine A110
Producent	Alpine
Okres produkcji	1963 – 1974
Miejsce produkcji	Dieppe
Poprzednik	Alpine A108
Następca	Alpine A310
	Dane techniczne
Segment	sportowe segmentu C
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé
Silniki	1,1 l, 1,2 l, 1,3 l; R8 Major/Gordini R4; 1,5 l R4; 1,3 l, 1,6 l; Renault R4
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	tylny
Długość	3850 mm
Szerokość	1550 mm
Wysokość	1120 mm
Rozstaw osi	2110 mm
Zbiornik paliwa	38 litrów
	Dane dodatkowe
Konkurencja	Lotus Europa
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alpine A110 – samochód sportowy klasy kompaktowej produkowany przez francuską markę Alpine w latach 1963 – 1974^[1].

Historia i opis modelu

Wykonane z włókna szklanego nadwozie Alpine A110 zaprojektował Marcel Hubert. Samochód miał charakterystyczne proporcje - był niski, miał szerokie błotniki i małą kabinę. Jego cechą charakterystyczną była nisko poprowadzona maska, pozbawiona atrapy chłodnicy – chłodzenie silnika zapewniały wycięte przed tylnymi kołami otwory wentylacyjne. Mocno pochylona maska Alpine skrywała niewielki bagażnik, silnik auta umieszczono z tyłu. Główne reflektory A110 ukryto za osłonami z przezroczystego tworzywa. Alpine A110 był produkowany wyłącznie z dwudrzwiowym nadwoziem. Samochód był wyposażony w masywne obręcze kół odlewane ze stopów lekkich^{[potrzebny przypis]}.

Strukturę nośną stanowiła zespawana ze stalowych rurek centralna rama. W A110 zachowano układ napędowy pierwowzoru, z umieszczonym z tyłu silnikiem napędzającym tylne koła. Zamiast słabej, oryginalnej skrzyni biegów o trzech przełożeniach zastosowano nową, mocniejszą przekładnią pięciobiegową. Było to niezbędne ze względu na znacznie lepsze parametry stosowanych w A110 silników. Pod maską auta montowano czterocylindrowe, rzędowe jednostki napędowe, o pojemności od 0,9 do 1,6 l. Na skutek licznych modyfikacji były one znacznie mocniejsze od silnika stosowanego w Renault 8. Zasilany dwoma gaźnikami Webera silnik o pojemności 1,3 l rozwijał moc 90 KM, a jednostka 1,6 l - 125 KM. Dzięki niewielkiej, bo wynoszącej zaledwie 544 kg masie, samochód mógł się rozpędzić do prędkości 195 km/h w wersji 1,3 l i 210 km/h w wersji 1,6 l. Poza pochodzącym z Renault 8 silnikiem, konstruktorzy wykorzystali też zawieszenie tego auta. Prosty układ z pojedynczymi wahaczami poprzecznymi poddano jednak znacznym modyfikacjom, polegających m.in. na mocnym pochyleniu tylnych kół, co znacznie zwiększyło stabilność pojazdów^{[potrzebny przypis]}.

W roku 1973 samochód wygrał Rajdowe mistrzostwa świata w klasyfikacji konstruktorów m.in. w Rajdzie Monte Carlo (rok 1971 i 1973), Korsyki (rok 1973) oraz Portugalii (rok 1971, 1973).

Dane techniczne

Silnik

R4 1,6 l (1557 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV^[1]
Średnica × skok tłoka: 76,00 mm × 84,00 mm^[1]
Moc maksymalna: 138 KM przy 6000 obr./min^[1]
Maksymalny moment obrotowy: 146 N•m przy 5000 obr./min

Osiągi

Przyspieszenie 0-100 km/h: 6,3 s
Prędkość maksymalna: 210 km/h^[1]

Bibliografia

1971 Alpine A110 1600S Technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2009-12-20]. (ang.).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Wielka Księga Samochodów. Michael Bowler, Giuseppe Guzzardi, Enzo Rizzo. Warszawa: Carta Blanca, 2011, s. 395. ISBN 978-83-7705-129-0.

[wielkaksiega395-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Wielka Księga Samochodów. Michael Bowler, Giuseppe Guzzardi, Enzo Rizzo. Warszawa: Carta Blanca, 2011, s. 395. ISBN 978-83-7705-129-0.

[1]