André Schaeffner

André Schaeffner
	; André Schaeffner z Anatole’em Lewitsky’m, 1938
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1895 ; Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	11 sierpnia 1980 ; Paryż
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	muzykolog
	Multimedia w Wikimedia Commons

André Schaeffner (ur. 7 lutego 1895 w Paryżu, zm. 11 sierpnia 1980 tamże^[1]^[2]) – francuski muzykolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1921–1924 uczył się gry na fortepianie i kompozycji u Vincenta d’Indy’ego w Schola Cantorum w Paryżu^[1]^[2]. Następnie studiował archeologię w École de Louvre oraz etnologię u Marcela Maussa w Institut d’Ethnologie^[1]^[2]. Od 1934 do 1937 roku studiował także religioznawstwo w École pratique des hautes études, gdzie w 1940 roku uzyskał dyplom^[1]^[2]. W 1929 roku z jego inicjatywy powołano oddział etnomuzykologiczny w Musée d’Ethnographie, przekształcony później w Musée de l’Homme, którym kierował do 1965 roku^[1]^[2]. Między 1931 a 1958 rokiem zorganizował sześć ekspedycji badawczych do Afryki^[1]^[2]. Pracował jako bibliotekarz w bibliotece konserwatorium (1932–1941) i w Centre National de la Recherche Scientifique (1941–1965)^[1]. Od 1936 do 1943 roku wykładał w Institut d’Ethnologie^[1]. W latach 1943–1945 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Pléiade Concerts^[1]. Od 1948 do 1958 roku był wiceprzewodniczącym^[1], a w latach 1958–1961 przewodniczącym Société Française de Musicologie^[1]^[2]. W 1960 roku został członkiem honorowym Royal Anthropological Institute of Great Britain^[1].

W swojej pracy badawczej zajmował się kulturą muzyczną społeczności oralnych, a także twórczością Richarda Wagnera, Claude’a Debussy’ego, Igora Strawinskiego i Francisa Poulenca^[1]. Interesował się także organolologią, opracował własny system klasyfikacji instrumentów muzycznych, dzieląc je na dwie klasy: z drgającym ciałem stałym oraz takie, w których ciałem drgającym jest powietrze^[1]. Opublikował prace Origine des instruments de musique (Paryż 1936; nowe wyd. 1994) i Les Kissi. Une société noire et ses instruments de musique (Paryż 1951) oraz monografię poświęconą Igorowi Strawinskiemu (Paryż 1931)^[1]^[2]. Był redaktorem naczelnym francuskiego wydania leksykonu muzycznego Hugo Riemanna (Dictionnaire de musique, Paryż 1931)^[1]^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 79. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3167. ISBN 0-02-865530-3.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 79. ISBN 978-83-224-0865-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3167. ISBN 0-02-865530-3.

[1]

[2]