Andrzej Napieralski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Napieralski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1950
Łódź

Profesor nauk technicznych
Specjalność: elektronika
Alma Mater

Politechnika Łódzka

Doktorat

1977 – nauki techniczne
Politechnika Łódzka

Habilitacja

1989 – nauki techniczne
Politechnika Warszawska

Profesura

1995

Funkcja Jednostka PAN

Przewodniczący (2003-2015)
Sekcji Mikroelektroniki Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji

Doktor honoris causa
Państwowy Uniwersytet w Wielkim Nowogrodzie – 2008
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres zatrudn.

od 1973

Prorektor ds. promocji i współpracy z zagranicą
Politechnika

Politechnika Łódzka

Okres spraw.

2002–2008

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Krzysztof Napieralski (ur. 1950 w Łodzi) – polski naukowiec, profesor, którego zainteresowania naukowe obejmują elektronikę i mikroelektronikę[1].

W Politechnice Łódzkiej pracuje od 1973 r. W 1977 roku obronił z wyróżnieniem rozprawę doktorską. W styczniu 1989 roku obronił rozprawę habilitacyjną z dziedziny elektroniki na Politechnice Warszawskiej, a w maju 1989 z dziedziny mikroelektroniki na Université Paul Sabatier (UPS) w Tuluzie (Francja).

W latach 1984-1985 wykładał w Institut des Télécommunications d'Oran w Algierii. W latach 1985-1991 był profesorem associé w Laboratoire d'Automatique et d'Analyse des Systèmes du C.N.R.S. (LAAS) oraz w Institut National des Sciences Appliquées (INSA) w Tuluzie (Francja).

W styczniu 1995 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych. W latach 1992-1996 był zastępcą dyrektora Instytutu Elektroniki PŁ, a od 1996 roku jest kierownikiem założonej przez siebie Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych PŁ[2]. W latach 2002 -2008 pełnił funkcję prorektora Politechniki Łódzkiej ds. promocji i współpracy z zagranicą.

Osiągnięcia naukowo-badawcze[edytuj | edytuj kod]

Prof. Andrzej Napieralski prowadził wykłady zaproszone w kilkunastu krajach. Brał czynny udział w projektach międzynarodowych, w tym w 10 europejskich projektach naukowo badawczych (1 ESPRIT-BARMINT, 2 projekty COPERNICUS, 2 projekty V Programu Ramowego Unii Europejskiej – SEWING i REASON, 2 projekty VI Programu Ramowego CARE i PERPLEXUS oraz 3 projekty VII Programu Ramowego EUCARD, TIARA i EDUMEMS). Uczestniczył też w grancie NATO i w 8 projektach TEMPUS (w tym w 3 jako koordynator i kontraktor) a aktualnie jest partnerem projektu ERASMUS MUNDUS – LAMENITEC. Brał udział również w 62 grantach KBN, NCN i NCBiR.

Działalność publikacyjna i organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Opublikowany dorobek prof. Napieralskiego obejmuje ponad 1100 pozycji w tym 7 książek (2 wydane za granicą), 18 podręczników i skryptów (15 zagranicznych), 26 rozdziałów w książkach (18 w książkach zagranicznych), 243 artykuły w recenzowanych czasopismach (108 z listy filadelfijskiej), 837 artykułów w materiałach konferencji naukowych (704 międzynarodowych) i 16 patentów. Dodatkowo był edytorem 26 materiałów konferencyjnych (25 międzynarodowych) i 13 czasopism naukowych (5 zagranicznych). Profesor Napieralski jest Przewodniczący Komitetu Naukowego i Organizacyjnego konferencji MIXDES (Mixed Design of Integrated Circuits and Systems). Jest promotorem 56 zakończonych rozpraw doktorskich, z których sześć uzyskało Nagrodę Prezesa Rady Ministrów. Ponadto jest członkiem kilkudziesięciu Komitetów Naukowych konferencji krajowych i zagranicznych. Pięciokrotnie został wybrany na członka Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN. Od 2003 roku jest Przewodniczącym Sekcji Mikroelektroniki KEiT (Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji) PAN (4 kadencje 2003-2019). W latach 2000-2010 Przewodniczący Polskiej Sekcji IEEE ED Chapter. W 2012 roku został wybrany przewodniczącym Komitetu Elektroniki i Fotoniki URSI oraz Vice-Przewodniczącym IEEE EDS-SRC Region 8[3].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Prof. Andrzej Napieralski jest laureatem około 100 nagród na światowych wystawach wynalazków. W 2009 roku na światowej wystawie Brussels Eureka Competition otrzymał wraz z zespołem Grand Prix of Innova. Za swoje osiągnięcia naukowe został wyróżniony:

  • Krzyżem Komandorskim Orderu Wynalazczości (Mérite d’Invention) Królestwa Belgii,
  • Złotą Honorową Odznaką SPWiR (Stowarzyszenie Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów),
  • Złotym Medalem WIPO (World Intellectual Property Organization),
  • wieloma nagrodami i odznaczeniami Politechniki Łódzkiej (w tym nagrodą J.M. Rektora Politechniki Łódzkiej za najwyższą liczbę cytowań w 2009 roku),
  • 43 nagrodami i dyplomami Ministra (2 Ministra Edukacji Narodowej, 3 nagrodami Ministra Nauki, 4 nagrodami Ministra Nauki i Informatyzacji, 3 nagrodami Ministra Edukacji i Nauki, 33 nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego),
  • siedmioma statuetkami „Łódzkie Eureka” w roku 2004, 2006, 2007, 2008 (dwie), 2009 i 2013,
  • Nagrodą Gospodarczą Wojewody Łódzkiego w 2007 roku.

W 2013 roku otrzymał Nagrodę Miasta Łodzi za wybitne osiągnięcia w działalności naukowej. W 2012 roku otrzymał nagrodę Zasłużony dla Wydziału Elektroniki Mikrosystemów i Fotoniki Politechniki Wrocławskiej.

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżami Komandorskim (2017)[4], Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2008 roku otrzymał medal Zasłużony pracownik nauki i techniki Federacji Rosyjskiej oraz doktorat Honoris Causa Państwowego Uniwersytetu w Wielkim Nowogrodzie(inne języki)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sylwetka i osiągnięcia. Prywatna strona WWW prof. Napieralskiego. [dostęp 2015-03-04].
  2. Władze Katedry. Strona WWW Katedry Mikroelektroniki i Technik Informatycznych PŁ. [dostęp 2015-03-04].
  3. CV prof. Napieralskiego. Prywatna strona WWW prof. Napieralskiego. [dostęp 2015-03-04].
  4. M.P. z 2017 r. poz. 1057.
  5. Nagrody i wyróżnienia. Prywatna strona WWW prof. Napieralskiego. [dostęp 2015-03-04].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]