Andrzej Dobiecki

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Dobiecki
Herb
Ossoria
Ojciec

Jan Dobiecki

Matka

Anna Derszniak

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Andrzej (Jędrzej) Dobiecki herbu Ossoria – konsyliarz Rady Nieustającej w 1784 roku[1], cześnik chęciński w latach 1755-1764, chorąży chęciński w latach 1764-1783, podkomorzy sandomierski w latach 1783-1793[2], rotmistrz chorągwi 3 Brygady Kawalerii Narodowej w latach 1787-1791, chorąży znaku pancernego wojewody podlaskiego w 1764 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana Dobieckiego i Anny Derszniak. Żonaty z Gertrudą Dunin i Franciszką Tymowską[3].

Był członkiem konfederacji generalnej 1764 roku[4]. W 1764 roku wyznaczony przez konfederację do lustracji dóbr królewskich i innych dóbr w powiatach radomskim, opoczyńskim i chęcińskim oraz ziemi stężyckiej województwa sandomierskiego[5]. Był posłem województwa sandomierskiego na sejm konwokacyjny (1764)[6]. W 1764 roku był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z województwa sandomierskiego[7]. Komisarz z rycerstwa w Komisji Wojskowej Koronnej w latach 1765-1770[8] i w 1775 roku[9]. Poseł na sejm 1766 roku z województwa rawskiego[10]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego i poseł na sejm 1776 roku z województwa sandomierskiego[11]. Poseł na sejm 1782 roku z województwa inflanckiego z Korony[12]. Poseł z województwa sandomierskiego na sejm 1784 roku[13]. Był komisarzem Sejmu Czteroletniego z powiatu chęcińskiego województwa sandomierskiego do szacowania intrat dóbr ziemskich w 1789 roku[14]. W 1790 roku był członkiem Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej dla powiatu opoczyńskiego i chęcińskiego województwa sandomierskiego[15].

W 1783 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 8.
  2. ↑ Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 176.
  3. ↑ Szymon Konarski, Kanoniczki warszawskie, Paryż 1952, s. 173.
  4. ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey [...] Stwierdzona, [b.n.s]
  5. ↑ Volumina Legum, tom VII, Petersburg 1860, s. 23.
  6. ↑ Dyaryusz seymu convocationis siedmio- niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający, przez sessye zebrany r. p. 1764, brak paginacji, foliacja k. 87.
  7. ↑ Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 46.
  8. ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 10.
  9. ↑ Kolęda warszawska na rok 1775, Warszawa 1775 [b.n.s]
  10. ↑ Rozalia Kosińska, Sejmiki poselskie 1766 roku, w: Kwartalnik Historyczny 2019, T. 125, nr 4, s. 884.
  11. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 528.
  12. ↑ Dyaryusz Seymu Wolnego Ordynaryinego Warszawskiego Szescio-Niedzielnego Roku [...] MDCCLXXXII, Warszawa [1782], [b.n.s].
  13. ↑ Dyaryusz Seymu Wolnego Ordynaryinego Grodzienskiego Szescioniedzielnego Roku Panskiego MDCCLXXXIV. Dnia 4. Miesiąca Pazdziernika Oprawującego Się. Warszawa 1785, s. 3.
  14. ↑ Volumina Legum, t. IX, Kraków 1889, s. 78.
  15. ↑ Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości,Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fbryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta.Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II., s. 381.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Wojsko koronne. Sztaby i kawaleria, Kraków 2002.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Dobiecki&oldid=72050754”