Przejdź do zawartości

Andrzej Kosiór

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Kosiór
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1960
Mieroszów

Zawód, zajęcie

urzędnik samorządowy, polityk

Alma Mater

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

Stanowisko

wicewojewoda wałbrzyski (1998), wicemarszałek województwa dolnośląskiego (1999–2001, 2014–2016)

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi

Andrzej Bolesław Kosiór (ur. 16 kwietnia 1960 w Mieroszowie) – polski samorządowiec i polityk, ostatni wicewojewoda wałbrzyski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Hugona Kołłątaja oraz Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

W 1990 został burmistrzem Mieroszowa. Należał do Unii Demokratycznej. Po połączeniu UD z Kongresem Liberalno-Demokratycznym członek Unii Wolności. W 1998 w okresie rządu Jerzego Buzka był wicewojewodą wałbrzyskim[1], ostatnim w historii tego województwa. Od 1998 do 2002 sprawował mandat radnego sejmiku I kadencji[2]. W latach 1999–2001 pełnił funkcję wicemarszałka województwa dolnośląskiego. Zajął się także prowadzeniem własnej działalności gospodarczej[3].

W 2010 kandydował do sejmiku dolnośląskiego z listy regionalnego komitetu wyborczego[4]. Później związał się z Platformą Obywatelską. 22 grudnia 2014 ponownie został wybrany na wicemarszałka województwa dolnośląskiego[5]. Odwołano go 31 marca 2016[6]. W tym samym roku został kierownikiem jednego z biur Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu[7].

W 1994 otrzymał Brązowy Krzyż Zasługi[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M.P. z 1998 r. nr 13, poz. 206
  2. Dziesięć lat województwa dolnośląskiego. karkonosze.ws, 2 grudnia 2008. [dostęp 2014-12-23].
  3. Andrzej Kosiór. ktokogo.pl. [dostęp 2014-12-23].
  4. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2014-12-23].
  5. Zarząd województwa dolnośląskiego w pełnym składzie. prw.pl, 22 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-23].
  6. Platforma straciła władzę na Dolnym Śląsku. gazetawroclawska.pl, 31 marca 2016. [dostęp 2016-03-31].
  7. Andrzej Kosiór wrócił do Wałbrzycha. wałbrzyszek.com, 1 czerwca 2019. [dostęp 2019-08-17].
  8. M.P. z 1994 r. nr 22, poz. 175