Andrzej Sikorowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Sikorowski
Ilustracja
Andrzej Sikorowski, 2016 r.
Data i miejsce urodzenia

10 października 1949
Kraków

Instrumenty

gitara, mandolina

Zawód

wokalista, kompozytor, autor tekstów

Wydawnictwo

EMI Music Poland, Warner Music Poland

Powiązania

Maja Sikorowska, Grzegorz Turnau

Zespoły
Pod Budą
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Andrzej Sławomir Sikorowski (ur. 10 października 1949 w Krakowie) – polski piosenkarz, kompozytor, gitarzysta, autor tekstów. Od 1977 w krakowskiej grupie Pod Budą.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem wydziału filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1970 został laureatem Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie.

Szerszą karierę sceniczną rozpoczynał w kabarecie Pod Budą, do którego zarekomendował go Bohdan Smoleń w 1975[1]. Jest autorem zdecydowanej większości tekstów piosenek grupy Pod Budą oraz większości kompozycji.

Napisał przeboje: „Ballada o ciotce Matyldzie”, „Ballada o drugim brzegu”, „Bardzo smutna piosenka retro”, „Kraków, Piwna 7”, „Nie przenoście nam stolicy do Krakowa” (w duecie z Grzegorzem Turnauem), „Rozmowa przez ocean”, „Rozmowa z Jędrkiem” (w duecie z Andrzejem Zauchą), „To już było” i „Tokszoł”. Jego piosenki wykonywali m.in. Alicja Majewska, Maryla Rodowicz, Gayga, Danuta Rinn i Grzegorz Turnau. Napisał także muzykę do ponad 20 filmów animowanych dla dzieci. Zagrał ponad 4000 koncertów w kraju i za granicą – w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Belgii, Holandii, Szwecji i Wielkiej Brytanii.

Jest stałym felietonistą piątkowego wydania „Dziennika Polskiego”. Pisał również felietony dla „Przekroju” i „Hustlera”. Autor audycji Muzyczna plotka w Programie I Polskiego Radia. Nagrał dwie solowe płyty: Moje piosenki (1991) i z okazji 40-lecia pracy artystycznej – Zmowa z zegarem (2010), a także kilkanaście płyt z zespołem Pod Budą. Występuje także z Grzegorzem Turnauem w autorskim programie koncertowym „Pasjans na dwóch”. Z Andrzejem Zauchą i Krzysztofem Piaseckim współtworzył kabaret „Sami”.

Z córką Mają grał koncerty zatytułowane Dwie ojczyzny i wydał płyty: Kraków-Saloniki (2005), Śniegu cieniutki opłatek (2006), Sprawa rodzinna (2007) i Okno na Planty (2016).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Hariklią Motsiou, córką greckich emigrantów politycznych, która należała do pierwszego składu grupy Pod Budą[2]. Ma córkę Maję[3]. Mieszka w Krakowie, wcześniej w Rząsce[4].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat ZPAV
POL
2005 Kraków-Saloniki (oraz Maja Sikorowska)
  • Data: 31 października 2005[5]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 29[6]
2006 Śniegu cieniutki opłatek (oraz Maja Sikorowska)
  • Data: grudzień 2006
  • Wydawca: Wydawnictwo Jagiellonia S.A.
 –
2007 Pasjans na dwóch (oraz Grzegorz Turnau)
  • Data: 27 sierpnia 2007[8]
  • Wydawca: Music Collection Agency
 21[9]
2010 Sprawa rodzinna (oraz Maja Sikorowska)
  • Data: 22 stycznia 2010[10]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 5[11]
Zmowa z zegarem
  • Data: 4 października 2010[12]
  • Wydawca: EMI Music Poland
 18[13]
2016 Okno na Planty (oraz Maja Sikorowska)
  • Data: 7 października 2016[15]
  • Wydawca: Pomaton/Warner Music Poland
 25[16]
2021 Andrzej Sikorowski – 50 lat śpiewania
  • Data: 19 listopada 2021[17]
  • Wydawca: Pomaton/Warner Music Poland
 20[18]
„—” pozycja nie była notowana.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Marek Zaradniak, Andrzej Sikorowski: Nie kryję, że po mieczu jestem krakusem, a po kądzieli pyrą, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 4.5.2018, s. 16
  2. ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 16–17. ISBN 978-83-926413-8-4.
  3. ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 17–18. ISBN 978-83-926413-8-4.
  4. ↑ Marzena Kądziela, Nie objadam się, jeżdżę na rolkach. Andrzej Sikorowski o swoim stylu życia [online], Echo Dnia, 13 maja 2018 [dostęp 2020-09-24].
  5. ↑ Andrzej Sikorowski i Maja Sikorowska – Kraków-Saloniki. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-10-31]. (pol.).
  6. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 06.03.2006 – 12.03.2006. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-31]. (pol.).
  7. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2008 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-09-24].
  8. ↑ Pasjans na Dwóch – Grzegorz Turnau i Andrzej Sikorowski. www.strefapiosenki.pl. [dostęp 2010-09-24]. (pol.).
  9. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 26.11.2007 – 02.12.2007. olis.onyx.pl. [dostęp 2010-09-24]. (pol.).
  10. ↑ Płyta Sprawa rodzinna – Maja Sikorowska i Andrzej Sikorowski. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-10-31]. (pol.).
  11. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 29.03.2010 – 05.04.2010. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-10-31]. (pol.).
  12. ↑ Płyta Zmowa z zegarem – Andrzej Sikorowski. muzyka.onet.pl. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
  13. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 10.01.2011 – 16.01.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
  14. ↑ Złote płyty CD przyznane w 2011 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-09-24].
  15. ↑ Sikorowscy – Okno na Planty. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-20]. (pol.).
  16. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 14.10.2016 – 20.10.2016. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-10-27]. (pol.).
  17. ↑ Andrzej Sikorowski – Andrzej Sikorowski – 50 lat śpiewania. olis.onyx.pl. [dostęp 2021-12-02]. (pol.).
  18. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 19.11.2021 – 25.11.2021. olis.onyx.pl. [dostęp 2021-12-02]. (pol.).
  19. ↑ M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 160.
  20. ↑ Medal Gloria Artis dla twórców i działaczy kultury [online], wp.pl, 5 października 2005 [dostęp 2011-07-02].
  21. ↑ Nagrody Miasta Krakowa 2018. [dostęp 2021-12-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michalak A., Jestem zwierzęciem literackim, „Kultura” (dodatek do „Dziennika. Polska-Europa-Świat”) nr z dn. 12.10.2007, s. 86.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Sikorowski&oldid=73539379”