Przejdź do zawartości

Andrzej Świerniak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Świerniak
Ilustracja
Andrzej Świerniak (2023)
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1950
Wałbrzych

profesor nauk technicznych
Specjalność: bioinformatyka, teoria sterowania
Alma Mater

Politechnika Śląska, Uniwersytet Śląski

Doktorat

1978 – automatyka
Politechnika Śląska

Habilitacja

1988 – automatyka i robotyka
Politechnika Śląska

Profesura

1996

profesor zwyczajny Politechniki Śląskiej
Uczelnia

Politechnika Śląska

Wydział

Automatyki, Elektroniki i Informatyki (od 1972)

Instytut

Instytut Informatyki Czasu Rzeczywistego (1972-1977) Instytut Automatyki PŚ (1977-2019)

Zakład/Katedra

Zakład Teorii Sterowania PŚ (1972-2004) Zakład Inżynierii Systemów PŚ (2004-2019) Katedra Inżynierii i Biologii Systemów PŚ (od 2020)

Prodziekan ds. kierunku Automatyka
Wydział

Automatyki, Elektroniki i Informatyki

Okres spraw.

1991–1996

Dyrektor
Instytut

Instytut Automatyki PŚ

Okres spraw.

2006–2019

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Piotr Świerniak (ur. 22 lutego 1950 w Wałbrzychu)[1][2] – polski matematyk i automatyk, profesor nauk technicznych, nauczyciel akademicki Politechniki Śląskiej, naukowo specjalizujący się w bioinformatyce i teorii sterowania. Od 1972 r. związany z Wydziałem Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Od 2013 profesor honorowy Politechniki Śląskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Smolenia w Bytomiu, które ukończył w roku 1967. W 1972 uzyskał na Wydziale Automatyki Politechniki Śląskiej tytuł magistra inżyniera automatyki, a w 1975 na Uniwersytecie Śląskim tytuł magistra matematyki. W 1978 na Wydziale Automatyki i Informatyki Politechniki Śląskiej otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych. Tam też na podstawie dorobku naukowego oraz monografii habilitacyjnej nadano mu w 1988 stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1996 został profesorem nauk technicznych[2].

Został profesorem zwyczajnym Politechniki Śląskiej na Wydziale Automatyki, Elektroniki i Informatyki i dyrektorem Instytutu Automatyki na tym wydziale. Wszedł w skład Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, Komitetu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN, Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (Sekcja VI – Nauk Technicznych), Komitetu Badań Naukowych (Zespół Elektroniki, Automatyki i Robotyki, Informatyki i Telekomunikacji, T-11) oraz Zespołu Odwoławczego Rady Nauki w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego; Rada Nauki; Zespół Odwoławczy[3].

W latach 2019–2023 był członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji w dyscyplinie inżynieria biomedyczna[1].

Działalność badawcza

[edytuj | edytuj kod]

Prowadzona przez niego działalność naukowa dotyczyła kilku obszarów tematycznych. W pierwszym z nich, związanym z teorią sterowania, dokonał sformułowania i analizy nierównościowych i uogólnionych nierównościowych modeli niepewności[4][5]. Kolejne prace dotyczyły sformułowania i rozwiązania zagadnień optymalizacji protokołów chemioterapii nowotworów, terapii antyangiogennej i terapii kombinowanych jako problemów optymalnego sterowania[6][7][8]. Prowadził także badania w zakresie sterowania optymalnego i odpornego układami przedziałami deterministycznymi ze skokowymi zmianami parametrów[9][10]. W późniejszym etapie jego badania dotyczyły stosowania narzędzi teorii systemów w genomice funkcjonalnej, w szczególności w analizie danych mikromacierzowych i głębokiego sekwencjonowania, modelowaniu szlaków regulacyjnych w sieciach genowo-komórkowych, modelowaniu amplifikacji genów, ewolucji powtórzeń w mikrosatelitarnym DNA i procesu starzenia, a także zastosowania gier ewolucyjnych w modelach populacji nowotworowych[11][12][13].

Prof. Świerniak jest autorem lub współautorem ponad 450 publikacji naukowych, 3 monografii naukowych, 2 podręczników i 8 skryptów akademickich[8]. Wygłosił ponad 200 referatów na konferencjach międzynarodowych (w tym wiele referatów zaproszonych). Aktywnie uczestniczył w pracach naukowo-badawczych, prowadzonych we współpracy z partnerami zewnętrznymi, krajowymi i zagranicznymi. Był kierownikiem lub uczestnikiem licznych krajowych i międzynarodowych projektów naukowych, w tym m.in. projektów NATO for Peace i projektów unijnych (np. udział w projekcie Chernobyl Tissue Bank, CTB[14]). Organizował lub współorganizował kilka krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych. Służył jako członek kolegium redakcyjnego lub edytor w kilku czasopismach naukowych, m.in. Mathematical Problems in Engineering, Mathematical Biosciences, Journal of Biological Systems, International Journal of Applied Mathematics and Computer Science, a także w krajowym czasopiśmie BioTechnologia. Natomiast w czasopiśmie Archives of Control Sciences pełnił rolę redaktora naczelnego.

Jako profesor wizytujący, pracował na takich uniwersytetach, jak University of Mississippi w USA, Ohio State University w USA, l’Universite de Montreal w Kanadzie, Instytut Naukowy Weizmana w Izraelu oraz University of Oxford w Wielkiej Brytanii. Wygłaszał wykłady zaproszone na wielu zagranicznych uczelniach i w instytucjach badawczych, m.in. Oxford University oraz Cambridge University w Wielkiej Brytanii, MD Anderson Cancer Center Houston w USA, University of Southern Illinois Edwardsville w USA, Vanderbilt University Nashville w USA, Strathclyde University w Glasgow w Szkocji, l’Universite de Pau we Francji, Uniwersytet w Tybindze w Niemczech, Radiobiological Institute of the Organization for Health Research w Rijswijk w Holandii, AO/ASIF Research Institute Davos w Szwajcarii, Ecole de H.E.C. Montreal w Kanadzie, Universita di Padova we Włoszech, Uniwersytet Techniczny w Eindhoven w Holandii, Cordeliers Research Centre Paris we Francji. Swoje prace badawcze popularyzował nie tylko poprzez referaty i odczyty na konferencjach naukowych, ale także poprzez publikacje w biuletynach, wywiady w programach telewizyjnych i audycjach radiowych.

Prof. Andrzej Świerniak czynnie angażował się i wspierał badania innych, młodych naukowców. Był wielokrotnym promotorem w przewodach doktorskich, a także recenzentem prac doktorskich, rozpraw habilitacyjnych i wniosków profesorskich[15][16].

Działalność dydaktyczna

[edytuj | edytuj kod]

Prof. Andrzej Świerniak ma bardzo bogaty dorobek dydaktyczny, obejmujący przygotowanie materiałów i prowadzenie zajęć na Politechnice Śląskiej, na studiach inżynierskich, magisterskich i doktoranckich. Prowadził wykłady w języku polskim i angielskim z zakresu teorii systemów, teorii sterowania, optymalizacji, modelowania biosystemów, teorii gier, sztucznej inteligencji, bioinformatyki oraz biologii systemów[15]. Był współtwórcą międzywydziałowych studiów na kierunku Biotechnologia w Politechnice Śląskiej i przez wiele lat pełnomocnikiem Dziekana Wydziału do sprawy tych studiów. Prowadził także wykłady na uczelniach zagranicznych, m.in. na University of Mississippi w USA. Jego sposób prowadzenia zajęć został doceniony wyróżnieniami dydaktycznymi Złota Kreda w latach 1977/1978 oraz 1978/1979, a także BioOskarem 2017 dla najbardziej przyjaznego wykładowcy na kierunku Biotechnologia na Politechnice Śląskiej.

Działalność organizacyjna, społeczna i ekspercka

[edytuj | edytuj kod]

Prof. Świerniak chętnie angażował się również w działalność organizacyjną Politechniki Śląskiej oraz pozauczelnianą działalność społeczną. Był członkiem Komitetu Automatyki i Robotyki Polskiej Akademii Nauk (PAN) oraz Komitetu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN. Przez dwie kadencje był członkiem Komitetu Badań Naukowych, a następnie Rady Nauki MNiSW[15]. Sprawował funkcję członka Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (PTETiS) w latach 2006–2010, a w latach 2009–2014 był członkiem Rady Rzeczoznawców Gliwickiego Oddziału Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP). Był także członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego (PTM), Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów (w latach 2017–2020), a następnie Rady Doskonałości Naukowej (w latach 2019–2023). Od 2023 w uznaniu wybitnych zasług dla zawodu jest także honorowym członkiem American Mathematical Society. Społeczna aktywność prowadzona przez niego na przestrzeni lat znalazła odzwierciedlenie w zaproszeniach do Rady Społecznej przy Rektorze Politechniki Śląskiej w latach 2008–2016, kapituły medalu Zasłużony dla m. Bytom w latach 2008–2010, Rady Społecznej przy Prezydencie m. Bytom w latach 2009–2018, a także Rady Nadzorczej Instytutu Lwowskiego (od 2011).

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Jego działalność naukowa, dydaktyczna i społeczna została uhonorowana wieloma odznaczeniami i orderami:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lista kandydatów wybranych na członków RDN, odrębna dla każdej dyscypliny, zawierająca nazwiska i imiona wybranych kandydatów wraz z nazwami podmiotów ich zgłaszających, konstytucjadlanauki.gov.pl [zarchiwizowane 2019-05-25].
  2. a b Andrzej Świerniak. polsk.pl. [dostęp 2019-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-17)].
  3. Prof. dr hab. inż. Andrzej Świerniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-12-05].
  4. A. Swierniak, State-inequalities approach to control systems with uncertainty, „IEE Proceedings D Control Theory and Applications”, 129 (6), 1982, s. 271, DOI10.1049/ip-d.1982.0057 [dostęp 2023-12-05] (ang.).
  5. Andrzej Świerniak, Control laws for systems with inequality models of uncertainty, „IEE Proceedings D Control Theory and Applications”, 133 (4), 1986, s. 153, DOI10.1049/ip-d.1986.0024 [dostęp 2023-12-05] (ang.).
  6. Andrzej Swierniak, Marek Kimmel, Jaroslaw Smieja, Mathematical modeling as a tool for planning anticancer therapy, „European Journal of Pharmacology”, 625 (1–3), 2009, s. 108–121, DOI10.1016/j.ejphar.2009.08.041, PMID19825370, PMCIDPMC2813310 [dostęp 2023-12-02] (ang.).
  7. A. Swierniak, A. Polanski, M. Kimmel, Optimal control problems arising in cell-cycle-specific cancer chemotherapy, „Cell Proliferation”, 29 (3), 1996, s. 117–139, DOI10.1046/j.1365-2184.1996.00995.x [dostęp 2023-12-05] (ang.).
  8. a b Andrzej Świerniak i inni, System Engineering Approach to Planning Anticancer Therapies, Cham: Springer International Publishing, 2016, DOI10.1007/978-3-319-28095-0, ISBN 978-3-319-28093-6 (ang.).
  9. Adam Czornik, Andrzej Świerniak, On direct controllability of discrete time jump linear system, „Journal of the Franklin Institute”, 341 (6), 2004, s. 491–503, DOI10.1016/j.jfranklin.2004.05.005 [dostęp 2023-12-05] (ang.).
  10. Adam Czornik, Andrzej Swierniak, Lower bounds on the solution of coupled algebraic Riccati equation, „Automatica”, 37 (4), 2001, s. 619–624, DOI10.1016/S0005-1098(00)00196-5 [dostęp 2023-12-05] (ang.).
  11. Barbara Jarząb i inni, Gene Expression Profile of Papillary Thyroid Cancer: Sources of Variability and Diagnostic Implications, „Cancer Research”, 65 (4), 2005, s. 1587–1597, DOI10.1158/0008-5472.CAN-04-3078 [dostęp 2023-12-05] (ang.).
  12. Agata Małgorzata Wilk i inni, Radiomic signature accurately predicts the risk of metastatic dissemination in late-stage non-small cell lung cancer, „Translational Lung Cancer Research”, 12 (7), 2023, s. 1372–1383, DOI10.21037/tlcr-23-60, PMID37577306, PMCIDPMC10413035 [dostęp 2023-12-02] (ang.).
  13. Andrzej Świerniak i inni, Development of a population of cancer cells: Observation and modeling by a Mixed Spatial Evolutionary Games approach, „Journal of Theoretical Biology”, 405, 2016, s. 94–103, DOI10.1016/j.jtbi.2016.05.027 [dostęp 2023-12-05] (ang.).
  14. Chernobyl Tissue Bank [online], www.chernobyltissuebank.com [dostęp 2023-12-02].
  15. a b c Edward Kostowski (red.), Politechnika Śląska w Gliwicach: 75 lat tradycji: profesorowie Politechniki Śląskiej 1945-2015, Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2019, ISBN 978-83-7880-662-2 [dostęp 2023-12-02].
  16. Krzysztof Pikoń, Agnieszka Sokołowska (red.), Złota księga nauki polskiej 2000: naukowcy przełomu wieków, Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2001, ISBN 978-83-7197-432-8 [dostęp 2023-12-02].