Anna Zadrożyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Zadrożyńska-Barącz
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

31 maja 1938
Warszawa

Data śmierci

30 marca 2014

Profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność: antropologia kulturowa, etnografia Europy
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

6 czerwca 1972 – etnologia
UW

Habilitacja

1983 – etnologia
UW

Profesura

24 stycznia 1997

Polska Akademia Nauk
Status

Członkini Komitetu Nauk Etnologicznych

Wykładowczyni
jednostka

Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Nekrolog francuskiego historyka Jacques’a Le Goffa oraz prof. Anny Zadrożyńskiej na bramie Uniwersytetu Warszawskiego na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie
Grób prof. Anny Zadrożyńskiej-Barącz na cmentarzu Bródnowskim

Anna Jadwiga Zadrożyńska-Barącz (ur. 31 maja 1938 w Warszawie, zm. 30 marca 2014[1]) – etnolog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej na Uniwersytecie Warszawskim, autorka i redaktorka kilkunastu książek, a także tłumaczka wielu prac etnologicznych i antropologicznych. Zajmowała się antropologią współczesności, pisała o przemianach obyczajowości i tradycji polskiej.

Biogram[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie inżyniera Teodora Zadrożyńskiego i malarki Walerii z domu Olszyckiej[potrzebny przypis]. Absolwentka liceum Sióstr Zmartwychwstanek, choć egzamin maturalny zdawała w V LO im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Studia rozpoczęła na Wydziale Łączności (obecnie Elektroniki) Politechniki Warszawskiej. Po zaliczeniu czterech semestrów w 1958 rozpoczęła studia etnograficzne na Wydziale Historycznym UW. Ukończyła je w 1963, przedstawiając pracę magisterską Warunki powodujące zanik tradycyjnego ubioru ludowego na Podlasiu w II połowie XIX wieku (promotor: Witold Dynowski)[2].

Przez całe zawodowe życie związana była z Katedrą, a później Instytutem Etnologii i Antropologii Kulturowej UW[1]. 1 października 1963 rozpoczęła pracę jako asystentka w Katedrze Etnografii UW. W 1972 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie etnologii na podstawie rozprawy Motywy zawarcia i oceny małżeństwa a system wartościowania współczesnych społeczności wiejskich w Polsce (promotor Witold Dynowski). W 1983 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego (tytuł rozprawy habilitacyjnej Homo faber i homo ludens. Etnologiczny szkic o pracy w kulturach tradycyjnej i współczesnej). W 1991 została zatrudniona na stanowisku profesor nadzwyczajnej. 24 stycznia 1997 otrzymała tytuł profesorski, a w 2002 została profesor zwyczajną UW[3][2]. Wypromowała doktoraty m.in. Anny Malewskiej-Szałygin, Joanny Tokarskiej-Bakir, Elżbiety Szot-Radziszewskiej.

Otrzymała w roku 1983 Złoty Krzyż Zasługi[2], a w 2001 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Zmarła 30 marca 2014[5]. Pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 26H, rząd 2, grób 1)[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Damy i galanci. O polskich zwyczajach towarzyskich, Wydawnictwo Książkowe „Twój Styl”, Warszawa 2004.
  • (z Krzysztofem Braunem) Zielnik świętowań polskich, Wydawnictwo Książkowe „Twój Styl”, Warszawa 2003.
  • (z Krzysztofem Wrocławskim i T. Vrazinowskim) Ludowe obrzędy i podania. Etnograficzne i folklorystyczne studia porównawcze wsi polskiej i macedońskiej, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW, Warszawa 2002.
  • Świętowania polskie. Przewodnik po tradycji, Wydawnictwo Książkowe „Twój Styl”, Warszawa 2002.
  • Targowisko różności. Spojrzenie na kulturę współczesną, Wydawnictwo Książkowe „Twój Styl”, Warszawa 2001.
  • Światy, zaświaty. O tradycji świętowań w Polsce, Wydawnictwo Książkowe „Twój Styl”, Warszawa 2000.
  • Tradycje świąt dorocznych, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1997.
  • Powtarzać czas początku, cz.II: O polskiej tradycji obrzędów ludzkiego życia, Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1988.
  • Powtarzać czas początku, cz.I: O świętowaniu świąt dorocznych w Polsce, Wydawnictwo Spółdzielcze, Warszawa 1986.
  • Homo faber i homo ludens. Etnologiczny szkic o pracy w kulturach tradycyjnej i współczesnej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1983.
  • (z Tadeuszem Maciejem Ciołkiem i Jackiem Olędzkim) Wyrzeczysko. O świętowaniu w Polsce, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1976.
  • Zawarcie małżeństwa. Analiza systemu wartościowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1974.

Redakcja[edytuj | edytuj kod]

  • Pośród chaosu. Antropologiczne refleksje nad współczesnością, pod red. A. Zadrożyńskiej, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2011.
  • Łańcuch tradycji. Teksty wybrane, Cezaria Baudouin de Courtenay-Ehrenkreutz-Jędrzejewiczowa, wybór L. Mróz i A. Zadrożyńska, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2005.
  • Horyzonty antropologii kultury. Tom w darze dla profesor Zofii Sokolewicz, pod red. J. S. Wasilewski, A. Zadrożyńska, A. Bruczkowska, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2005.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c IEiAKUW (autor korporatywny), Prof. Anna Zadrożyńska (1938-2014) [online], Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, 2015 [dostęp 2014-04-01] (pol.).
  2. a b c Malewska-Szałygin A., Radkowska-Walkowicz M., 2015: Anna Zadrożyńska (1938-2014). Lud, XCIX, s. 461.
  3. Prof. Anna Jadwiga Zadrożyńska-Barącz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2014-04-01].[martwy link]
  4. Informacja o nadaniu orderu. [dostęp 2014-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)].
  5. Krzysztof Michalski, Wieczór odkrywców: Prof. Anna Zadrożyńska – wspomnienie, „Polskie Radio Jedynka”, emisja o godz. 21.35, 31 marca 2015 [dostęp 2017-10-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]