Antoni Bolt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Bolt
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antoni Hieronim Bolt

Data i miejsce urodzenia

30 września 1891
Przysiersk

Data i miejsce śmierci

grudzień 1941
Auschwitz-Birkenau

Prezydent Torunia
Okres

od 1924
do 1936

Przynależność polityczna

Stronnictwo Narodowe

Poprzednik

Stefan Michałek

Następca

Leon Raszeja

Multimedia w Wikimedia Commons
Antoni Bolt jako więzień KL Auschwitz

Antoni Hieronim Bolt (ur. 30 września 1891 w Przysiersku[1][2], zm. w grudniu 1941 w obozie Auschwitz-Birkenau[3][4]) – polski prawnik, polityk lokalny, prezydent Torunia w latach 1924–1936, działacz Stronnictwa Narodowego[5].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Antoniego (1830–1899) i Melanii z domu Łebińskiej[1]. Uczęszczał do gimnazjum humanistycznego w Bydgoszczy, maturę zdał w 1910[1][2]. Następnie studiował prawo na uniwersytecie we Fryburgu, Genewie, Berlinie i Halle[1]. Następnie był aplikantem w Wejherowie i Gdańsku[1]. W czasie I wojny światowej walczył w kampaniach na frontach wschodnim, zachodnim i włoskim, po demobilizacji (w grudniu 1918) do 1920 pracował w Gdańsku, a następnie przeniósł się do Poznania, gdzie pracował w sądach, a potem w Ministerstwie byłej Dzielnicy Pruskiej[1][2].

7 lub 8 maja 1924 rada miejska Torunia wybrała go na stanowisko prezydenta miasta[1][2]. Pełnił tę funkcję przez trzy kadencje, do 29 lipca 1936, zyskując opinię najbardziej energicznego i zasłużonego dla miasta prezydenta w okresie międzywojennym[1][2]. Przyczynił się do poprawy finansów Torunia, wspierał budownictwo publiczne i mieszkaniowe oraz dbał o zabytki[5]. Ponadto podczas jego prezydentury został wybudowany most drogowy, wybudowano linię tramwajowe do Jakubskiego Przedmieścia i na dworzec Toruń Główny, a także rozbudowano i zmodernizowano aleję 700-lecia i plac Bankowy[1]. Ze względu na ataki ze strony zwolenników sanacji (którzy nie mogli pogodzić się z tym, że Bolt przynależał do Stronnictwa Narodowego) nie uzyskał reelekcji w 1936 roku[3][4]. Nowym prezydentem Torunia został Leon Raszeja[4].

Wybrany w 1938 do rady miejskiej w Toruniu, przewodniczył Klubowi Narodowemu w Radzie[3]. Aresztowany przez gestapo w Pyzdrach, gdzie ukrywał się podczas okupacji, internowany w obozie przejściowym w Inowrocławiu, zamordowany w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau w grudniu 1941[3][4].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

19 października 1927 roku ożenił się z Haliną Schedlin-Czarlińską, gwiazdą teatru toruńskiego[3][4]. Nie posiadali dzieci[3]. Jego bratem był Marian Bolt, toruński adwokat[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i Wojciechowski 1992 ↓, s. 135.
  2. ↑ a b c d e Przybyszewski 1998 ↓, s. 36.
  3. ↑ a b c d e f g Wojciechowski 1992 ↓, s. 136.
  4. ↑ a b c d e Przybyszewski 1998 ↓, s. 37.
  5. ↑ a b Wojciechowski 1992 ↓, s. 135–136.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Przybyszewski: Bolt Antoni Hieronim. W: Krzysztof Mikulski (red.): Toruński Słownik Biograficzny. T. 1. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 1998.
  • Mieczysław Wojciechowski: BOLT Antoni Hieronim. W: Stanisław Gierszewski (red.): Słownik Biograficzny Pomorza Nadwiślańskiego. T. 1. Gdańsk: 1992.
Prezydenci i nadburmistrzowie Torunia
II Rzeczpospolita
II wojna światowa
Polska Ludowa i PRL
III Rzeczpospolita

Herb Torunia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoni_Bolt&oldid=73107371”