Ari Gold

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ari Gold
Ilustracja
fot. David Shankbone
Pseudonim

GoldNation
Mr. Gold
Sir Ari
Sir Ari Gold

Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1974[1]
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

14 lutego 2021
Nowy Jork[2]

Gatunki

R&B, pop

Zawód

wokalista, aktor, autor

Aktywność

1996–2021

Wydawnictwo

Gold 18 Records,
Centaur Records

Strona internetowa

Ari Gold (ur. 11 lutego 1974 w Nowym Jorku, zm. 14 lutego 2021[3] tamże) – amerykański wokalista pop, autor tekstów piosenek, aktywista i twórca muzyki klubowej[4]. Był jawnym gejem[5][6] i regularnie wypowiadał się zarówno o swoim byciu Żydem, jak i gejem, a także zagrał w autobiograficznej produkcji teatralnej Ari Gold – Untitled: The Making of a Gay Pop Star[7][8]. Jego najpopularniejszym utworem była piosenka „Where The Music Takes You” z 2007[9]. Śpiewał z Dianą Ross i Cyndi Lauper[10], współpracował z Boyem George’em[9].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał na Bronksie w Nowym Jorku, w rodzinie pochodzenia żydowskiego[11][12]. W wieku pięciu lat został odkryty podczas śpiewania na uroczystości bar micwie swojego brata Stevena[13]. Wraz ze swoimi braćmi - Stevenem i Elonem (ur. 1970)[14], otrzymał główną nagrodę na pierwszym corocznym festiwalu piosenki dla dzieci żydowskich. Po raz pierwszy wziął udział w profesjonalnym nagraniu CBS Pot Belly Bear: Song and Stories[15]. Album uzyskał status platynowej płyty i doprowadził do jego udanej kariery jako dziecięcego wokalisty. Śpiewał dżingle i użyczał głosu dla Cabbage Patch Kids i jako Ba Nee w kultowym serialu animowanym Jem i Hologramy (Jem and the Holograms, 1986-1988), gdzie wykonał piosenkę „A Father Should Be ...” autorstwa Starlight Girl Ba Nee w odcinkach The Jem Jam Part 1 i ostatnim odcinku A Father Should Be ....[16][17]. Wykonywał także chórki dla Diana Ross[18]. Po ukończeniu Ramaz School na Manhattanie, studiował na Uniwersytecie Yale[19]. Naukę kontynuował na Uniwersytecie Nowojorskim, gdzie otrzymał dyplom[19].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił jako kiczowaty gwiazdor pop w komediodramacie kryminalnym Latin Boys Go to Hell (1997), gdzie wykonał też piosenkę „You See Through Me”[2]. W 2001 ukazał się jego debiutancki album Ari Gold[20]. Jego utwór „You Got the Groove” gościł w melodramacie Dirka Shafera Circuit (Okrążenie, 2001)[2] z udziałem Darryla Stephensa, Williama Katta i Nancy Allen. W 2003 napisał wspólnie z Automagic „I’ll Be Here”, który został zremiksowany przez producenta Davida Moralesa dla solowego projektu Nashom of The Ones („Flawless”). Piosenka stała się hitem tanecznym Hot 100 tygodnika „Billboard” i znalazła się w serialu Showtime Queer As Folk.

Jego ballada „Bashert (Meant to Be)” (2004) była świadectwem jego żydowskiej wiary[21]. W 2004 jego teledysk do piosenki „Wave of You” - hołd dla fotografa Herba Rittsa, który zmarł z powodu komplikacji związanych z HIV w 2002 - miał premierę w Logo[21]. Podczas światowej trasy Space Under Sun Gold wystąpił jako support przed RuPaulem i Chaka Khan oraz był główną gwiazdą klubów i festiwali w Europie (Francja, Włochy, Szwajcaria, Belgia, Czechy). Koncertował także w Kanadzie i ponad 25 miastach w Stanach Zjednoczonych. Jego piosenka „Love Will Take Over” znalazła się również w komediodramacie Johna Camerona Mitchella Shortbus (2006)[2] z Sook-Yin Lee i Paulem Dawsonem. Zagrał postać Tyrone Cohena w komedii Starrbooty (2007)[22] u boku RuPaula i Michaela Lucasa. W 2008 internetowy portal Planet Out nazwał Golda „wschodzącą gwiazdą 2007 roku”. Artysta zdobył nagrodę Independent Music w kategorii najlepszy utwór R&B za piosenkę „Love Wasn’t Built In A Day”, nagraną wspólnie z Dave’em Kozem[23]. W jednym z odcinków sitcomu ABC Cougar Town: Miasto kocic (Cougar Town, 2009) wykonał utwór „Stay In This”[2].

Pojawił się w magazynach modowych, takich jak „W” czy „Vibe”, dla których był fotografowany przez Waltera Chin i wybrany jako jeden ze stylistów w numerze ze stycznia 2002[24]. Został nazwany jednym z „9 najgorętszych mężczyzn w Nowym Jorku” przez magazyn „HX” i jednym z najgorętszych mężczyzn na świecie przez magazyn „DNA”[24]. Po przeprowadzeniu wywiadu i sfotografowaniu Golda dla magazynu „AXM”, Boy George wybrał go na rzecznika swojej linii ubrań RUDE[25].

Oprócz kariery muzycznej i aktorskiej, Gold był też aktywnym działaczem na rzecz praw dla osób LGBTQ Pride. Pracował z bezdomną homoseksualną młodzieżą oraz brał udział w akcjach podnoszących świadomość na temat HIV i AIDS[26].

Zmarł 14 lutego 2021 w Nowym Jorku w wieku 47 lat po długiej walce z białaczką[27].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy
Single
  • 2001: „See Through Me”
  • 2004: „Wave of You”
  • 2004: „He's on My Team” (z Kendrą Ross)
  • 2005: „Love Will Take Over” (JKriv's Love Lounge Radio Mix)
  • 2007: „Where the Music Takes You” (z Sasha Allen)
  • 2007: „Love Wasn't Built in a Day” (z Dave’em Kozem)
  • 2008: „Human” (featuring Mr. Man)
  • 2009: „I Can Forgive You”
  • 2010: „Mr. Mistress”
  • 2010: „Make My Body Rock”
  • 2011: „Sparkle” (z Sarah Dash)
  • 2012: „My Favorite Religion”
  • 2013: „Play My F**kn Record”
  • 2013: „Love Goddess” (Remix)
  • 2015: „Sex Like a Pornstar”
  • 2016: „Turn Out the Night”
  • 2017: „Make Music”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ari Gold w bazie Discogs.com (ang.)
  2. a b c d e Ari Gold w bazie IMDb (ang.)
  3. David Hudson: Groundbreaking, gay singer Ari Gold dies, aged 47. Queerty, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-15)]. (ang.).
  4. Joanne Kavanagh: Who was Ari Gold and how did he die?. „The Sun”, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-15)]. (ang.).
  5. F. Daniel Kent: Ari Gold moves forward with „Transport Systems”. Out & About Newspaper, 19 października 2007. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  6. Alexandra J. Wall: Openly gay pop singer mixes spiritual, sexual. JWeekly.com, 3 października 2003. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-25)]. (ang.).
  7. Ari Gold: It's not easy being a gay pop star. „The Advocate”, 21 grudnia 2006. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (ang.).
  8. Event: 'Ari Gold – Untitled: The Making of a Gay Pop Star' @ Laboratory Theater. HotFestival.org. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (ang.).
  9. a b Jazz Tangcay: Ari Gold, Pioneering LGBTQ Artist, Dies at 47. „Variety”, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (ang.).
  10. Jerry Portwood: Ari Gold, Trailblazing Queer Dance Music Artist, Dead at 47. „Rolling Stone”, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-15)].
  11. Michael Elkin: Rockin' and Roilin' the Waters. The Jewish Exponent, 2 marca 2011. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-07)]. (ang.).
  12. Matt Tracy: New York-Based Music Star Ari Gold Dies at 47. Gay City News, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (ang.).
  13. Gabe Friedman: Ari Gold, yeshiva student turned pop star and LGBTQ icon, dies at 47. „The Times of Israel”, 16 lutego 2021. [dostęp 2021-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-17)]. (ang.).
  14. Elon Gold w bazie IMDb (ang.)
  15. Ari Gold: “Pot Belly Bear: Songs and Stories”. Adaumbelle's Quest, 22 lutego 2009. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (ang.).
  16. The Jem Jam Part 1 Cast & Crew List. BCDB.com. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-27)]. (ang.).
  17. Ari Gold: Credits. MovieWeb.com. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-03)]. (ang.).
  18. Gold, Ari (b. 1977). GLBTQ.com. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-24)]. (ang.).
  19. a b Darius: Dzień z Ari Gold. Darius Blog, 30 stycznia 2011. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (pol.).
  20. Ari Gold Discography. AllMusic. [dostęp 2021-02-16]. (ang.).
  21. a b LZ Granderson: Column: How Ari Gold broke barriers for LGBTQ musical artists. „Los Angeles Times”, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
  22. Neal Broverman: RuPaul, Other Stars Mourn Pioneering Gay Musician Ari Gold. „The Advocate”, 16 lutego 2021. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
  23. Album Category Winners. The Independent Music Awards. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-28)]. (ang.).
  24. a b Ari Gold Biography. Last.fm. [dostęp 2021-02-16]. (ang.).
  25. Joanna Poncavage: Ari Gold promotes pride with his hot music. The Morning Call, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (ang.).
  26. Jazz Tangcay: Ari Gold, Pioneering LGBTQ Artist, Dies at 47. Yahoo!, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-16)]. (ang.).
  27. Cassie Carpenter: RuPaul and Laverne Cox pay tribute to singer Ari Gold who died, age 47, after a battle with leukemia. „Daily Mail”, 15 lutego 2021. [dostęp 2021-02-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]