Arik Marshall

Arik Marshall
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1967 ; Los Angeles, California
Instrumenty	gitara
Aktywność	1988 – obecnie
Powiązania	Red Hot Chili Peppers

Arik Marshall (ur. 13 lutego 1967 w Los Angeles)^[1] – amerykański gitarzysta, wokalista, autor tekstów, poeta, pisarz. Znany najlepiej z jednorazowego pobytu w zespole Red Hot Chili Peppers.

Red Hot Chili Peppers[edytuj | edytuj kod]

Współpracę z RHCP nawiązał w 1992 roku, zajmując miejsce Johna Frusciante, który źle znosił wielką sławę zespołu. Grał na festiwalu Lollapalooza w 1992 roku. Wystąpił w dwóch teledyskach do utworów „Breaking the Girl” i „If You Have to Ask”, choć nie uczestniczył w nagrywaniu jednej z nich. Marshall odebrał również wiele nagród za album zespołu „Blood Sugar Sex Magik”, w którym również nie miał większego wkładu. W 1993 Red Hot Chili Peppers poprosiło go o opuszczenie zespołu, ponieważ nie mogli połączyć się z gitarzystą podczas nagrywania nowego albumu. Na jego miejsce został przyjęty tymczasowo Jesse Tobias, którego po jakimś czasie zastąpił Dave Navarro.

Dalszy ciąg kariery[edytuj | edytuj kod]

Po opuszczeniu RHCP, Marshall dołączył do zespołu Macy Gray. Uczestniczył w tworzeniu albumów On How Life Is (1999) i The Trouble with Being Myself (2003). W 2010 r. wystąpił wraz z zespołem na koncercie charytatywnym dla Haiti.

Współpracował również z: Chaką Khan, The Prodigy, George’em Clintonem i Parliament Funkadelic, Ice Cube, Björk, Jodeci, Lisa Marie Presley, Soundgarden, Pearl Jam, Circle Jerks i Carlosem Santaną.

Marshall postanowił przejść na solową karierę i wydał cztery płyty: Memories of Amnesia (2001), Fantaseality (2003), Pleasures of the Funky (2005) i Heaven's Ghetto (2009).

Występy telewizyjne i filmowe[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił wraz z zespołem Macy Gray w Saturday Night Live i Rosie O’Donnell. W 1992 wystąpił na MTV Video Music Awards, a w 1993 uczestniczył razem z zespołem Red Hot Chili Peppers na Grammy Awards.

Wziął udział w jednym z odcinków The Simpsons, a także w filmie Spider-Man z 2002.

Napisał ścieżkę dźwiękową do filmu Peace & Quiet, za który wygrał Oscara.

Pojawił się jako gitarzysta na weselu w filmie Kac Vegas.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Arbre généalogique gratuit, généalogie et histoire familiale – MyHeritage [online], www.familytreelegends.com [dostęp 2017-11-22] .

[1] Arbre généalogique gratuit, généalogie et histoire familiale – MyHeritage [online], www.familytreelegends.com [dostęp 2017-11-22] .

[1]

Albumy studyjne	The Red Hot Chili Peppers Freaky Styley The Uplift Mofo Party Plan Mother’s Milk Blood Sugar Sex Magik One Hot Minute Californication By the Way Stadium Arcadium I’m with You The Getaway Unlimited Love Return of the Dream Canteen
Minialbumy	The Abbey Road EP
Albumy koncertowe	Live in Hyde Park
Kompilacje	What Hits!? Out in L.A. Under the Covers: Essential Red Hot Chili Peppers The Best of the Red Hot Chili Peppers Greatest Hits iTunes Originals
Box sety	The Plasma Shaft Live Rare Remix Box
Wideo	Psychedelic Sexfunk Live from Heaven Funky Monks Off the Map Live at Slane Castle
Single	„True Men Don’t Kill Coyotes” „Get Up and Jump” „Jungle Man” „American Ghost Dance” „Catholic School Girls Rule” „Hollywood (Africa)” „Fight Like a Brave” „Me & My Friends” „Knock Me Down” „Higher Ground” „Taste the Pain” „Show Me Your Soul” „Give It Away” „Under the Bridge” „Suck My Kiss” „Behind the Sun” „Breaking the Girl” „If You Have to Ask” „Soul to Squeeze” „Warped” „My Friends” „Aeroplane” „Coffe Shop” „Shallow Be Thy Game” „Love Rollercoaster” „Scar Tissue” „Around the World” „Otherside” „Californication” „Road Trippin’” „Parallel Universe” „By the Way” „The Zephyr Song” „Can't Stop” „Dosed” „Universally Speaking” „Fortune Faded” „Dani California” „Tell Me Baby” „Snow (Hey Oh)” „Desecration Smile” „Hump de Bump” „The Adventures of Rain Dance Maggie” „Monarchy of Roses” „Look Around” „Brendan’s Death Song” „Dark Necessities” „Go Robot” „Sick Love” „Goodbye Angels” „Black Summer” „These Are the Waves” „Tippa My Tongue” „The Drummer”