Arkadiusz (Afonin)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arkadiusz
Aleksandr Afonin
Biskup wietłuski
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1943
Czekalino

Data śmierci

3 czerwca 2021

Biskup wietłuski
Okres sprawowania

1998–2001

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia niżnonowogrodzka

Śluby zakonne

29 grudnia 1966

Diakonat

15 lutego 1967

Prezbiterat

9 marca 1969

Chirotonia biskupia

21 kwietnia 1991

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

21 kwietnia 1991

Konsekrator

Aleksy II

Arkadiusz, imię świeckie Aleksandr Pietrowicz Afonin (ur. 15 lipca 1943 w Czekalinie, zm. 3 czerwca 2021[1]) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Wychowywał się w nieformalnie funkcjonującej wspólnocie mniszek z rozwiązanego przez władze monasteru. W latach 1964–1968 uczył się w moskiewskim seminarium duchownym, od października 1966 zamieszkując w ławrze Troicko-Siergijewskiej jako posłusznik. Już 29 grudnia 1966 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym Ławry archimandrytą Platonem. 15 lutego 1967 został wyświęcony na hierodiakona, zaś 9 marca 1969 – na hieromnicha. Był już wtedy studentem Moskiewskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 1972. Został wówczas skierowany do pracy duszpasterskiej w eparchii kałuskiej. Od 1972 do 1991 (z przerwą w latach 1974–1975) był proboszczem parafii Narodzenia Matki Bożej w Bariatinie. W 1974 otrzymał godność igumena, zaś w 1988 – archimandryty.

W 1991 otrzymał nominację na biskupa magadańskiego i kamczackiego, zaś 21 kwietnia tego samego roku miała miejsce jego chirotonia biskupia. Od 23 lutego 1993 był biskupem jużnosachalińskim i kurylskim, pozostając do listopada tego roku locum tenens uprzednio zarządzanej eparchii. W 1997 przeniesiony na katedrę tomską i asinowską. W eparchii tej niemal natychmiast popadł w konflikt z miejscowym duchowieństwem, w efekcie czego po skargach kierowanych do patriarchy został w 1998 przeniesiony do eparchii niżnonowogrodzkiej, gdzie miał być biskupem pomocniczym pod szczególnym nadzorem jej ordynariusza, arcybiskupa Mikołaja. W 2001 na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku. Na jego odejście wpływ miały publikacje prasowe, w których był oskarżany o homoseksualizm[2]. Od 2003 kierował wznoszeniem cerkwi Trójcy Świętej w Moskwie–Czertanowie. W 2009 r. mianowano go proboszczem parafii św. Pimena w Moskwie[1].

Zmarł w 2021 r. wskutek powikłań spowodowanych COVID-19[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]