Armin Bittner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Armin Bittner
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1964
Garmisch-Partenkirchen

Klub

SC Krün

Pierwsze punkty w PŚ

23.02 1986, Åre
(12. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

21.12 1986, Hinterstoder (1. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa świata
srebro Vail 1989 Slalom
brąz Crans-Montana 1987 Slalom
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
1988/1989
Mała Kryształowa Kula
1989/1990
3. miejsce
1986/1987

Armin Bittner (ur. 28 listopada 1964 w Garmisch-Partenkirchen) – niemiecki narciarz alpejski reprezentujący też barwy RFN, dwukrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1982 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Auron. Zajął tam 40. miejsce w zjeździe i dwunaste w slalomie.

Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 23 lutego 1986 roku w Åre, zajmując 12. miejsce w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 21 grudnia 1986 roku w Hinterstoder, gdzie wygrał rywalizację w tej samej konkurencji. W zawodach tych wyprzedził Bojana Križaja z Jugosławii i Włocha Oswalda Tötscha. Łącznie 19 razy stawał na podium zawodów pucharowych, odnosząc przy tym siedem zwycięstw: 21 grudnia 1986 roku w Hinterstoder, 21 grudnia 1988 roku w St. Anton, 15 stycznia 1989 roku w Kitzbühel, 12 sierpnia 1989 roku w Thredbo, 7 stycznia 1990 roku w Kranjskiej Gorze, 12 stycznia 1990 roku w Schladming i 4 marca 1990 roku w Veysonnaz triumfował w slalomach. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1989/1990, kiedy to zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę. W klasyfikacji slalomu był też najlepszy w sezonie 1988/1989 oraz trzeci w sezonie 1986/1987.

W 1987 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Crans-Montana, gdzie zdobył brązowy medal w slalomie. Wyprzedzili go jego rodak Frank Wörndl i Austriak Günther Mader. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Vail wywalczył srebrny medal w tej konkurencji, rozdzielając na podium Austriaka Rudolfa Nierlicha i Marca Girardellego z Luksemburga. Był też między innymi szósty na mistrzostwach świata w Saalbach w 1991 roku. W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie był między innymi jedenasty w kombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Albertville wystąpił w gigancie i slalomie, jednak obu konkurencji nie ukończył. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, ponownie nie kończąc slalomu.

Jego żona, Regine Mösenlechner, również uprawiała narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
11. 17 lutego 1988 Kanada Calgary Kombinacja 36,55 pkt 63,10 pkt Austria Hubert Strolz
26. 25 lutego 1988 Kanada Calgary Gigant 2:06,37 +6,90 Włochy Alberto Tomba
DNF1 27 lutego 1988 Kanada Calgary Slalom 1:39,47 - Włochy Alberto Tomba
DNF2 18 lutego 1992 Francja Albertville Gigant 2:06,98 - Włochy Alberto Tomba
DNF2 22 lutego 1992 Francja Albertville Slalom 1:44,39 - Norwegia Finn Christian Jagge
DNF1 27 lutego 1994 Norwegia Lillehammer Slalom 2:02,02 - Austria Thomas Stangassinger

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
DNF[1] 1 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Kombinacja 28,27 pkt - Luksemburg Marc Girardelli
3. 8 lutego 1987 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:54,63 +0,40 Frank Wörndl
DNF[2] 3 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Kombinacja 4,72 pkt - Luksemburg Marc Girardelli
22.[3] 9 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Gigant 2:37,66 +6,98 Austria Rudolf Nierlich
2. 12 lutego 1989 Stany Zjednoczone Vail Slalom 2:02,85 +0,44 Austria Rudolf Nierlich
6. 22 stycznia 1991 Austria Saalbach Slalom 1:55,38 +2,10 Luksemburg Marc Girardelli
15. 3 lutego 1991 Austria Saalbach Gigant 2:29,94 +3,94 Austria Rudolf Nierlich
30.[4] 8 lutego 1993 Japonia Morioka Kombinacja 34,22 pkt +138,97 pkt Norwegia Lasse Kjus
DNF1[5] 10 lutego 1993 Japonia Morioka Gigant 2:15,36 - Norwegia Kjetil André Aamodt
DNF2[6] 13 lutego 1993 Japonia Morioka Slalom 1:40,33 - Norwegia Kjetil André Aamodt

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
40. 4 marca 1982 Francja Auron Zjazd 1:36,11 +5,49 Francja Franck Piccard
12. 7 marca 1982 Francja Auron Slalom 1:27,89 +2,88 Szwecja Johan Wallner

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

  1. Austria Hinterstoder21 grudnia 1986 (slalom) – 1. miejsce
  2. Austria Kitzbühel25 stycznia 1987 (slalom) – 3. miejsce
  3. Francja Markstein14 lutego 1987 (slalom) – 2. miejsce
  4. Austria Saalbach-Hinterglemm26 marca 1988 (slalom) – 2. miejsce
  5. Kranjska Gora17 grudnia 1988 (slalom) – 2. miejsce
  6. Szwajcaria St. Anton21 grudnia 1988 (slalom) – 1. miejsce
  7. Austria Kitzbühel15 stycznia 1989 (slalom) – 1. miejsce
  8. Japonia Shiga Kōgen10 marca 1989 (slalom) – 3. miejsce
  9. Australia Thredbo12 sierpnia 1989 (slalom) – 1. miejsce
  10. Kanada Mont-Sainte-Anne2 grudnia 1989 (gigant) – 3. miejsce
  11. Kranjska Gora7 stycznia 1990 (slalom) – 1. miejsce
  12. Austria Schladming12 stycznia 1990 (slalom) – 1. miejsce
  13. Austria Kitzbühel21 stycznia 1990 (slalom) – 3. miejsce
  14. Szwajcaria Veysonnaz4 marca 1990 (slalom) – 1. miejsce
  15. Szwecja Sälen12 marca 1990 (slalom) – 3. miejsce
  16. Słowenia Kranjska Gora5 stycznia 1992 (slalom) – 2. miejsce
  17. Austria Kitzbühel19 stycznia 1992 (slalom) – 3. miejsce
  18. Szwajcaria Wengen26 stycznia 1992 (slalom) – 3. miejsce
  19. Włochy Sestriere29 listopada 1992 (slalom) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]