Arrival (przedsiębiorstwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arrival
Arrival Limited
Ilustracja
logo Arrival
Państwo

 Wielka Brytania

Siedziba

Londyn

Data założenia

2015

Data likwidacji

2024

Prezes

Igor Torgow

Zatrudnienie

600 (2023)[1]

Giełda

NYSE: ARVL

ISIN

LU2314763264

brak współrzędnych
Strona internetowa
Arrival Van

Arrival Limited – dawny brytyjski startup planujący bez powodzenia produkcję elektrycznych samochodów dostawczych i autobusów, z siedzibą w Londynie, działający w latach 2015–2024.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przedsiębiorstwo Arrival zostało założone w 2015 roku przez Dienisa Swierdłowa, rosyjskiego biznesmena, byłego wiceministra komunikacji w gabinecie Władimira Putina i współzałożyciela giganta branży telekomunikacyjnej, Yota. Zamieszkały w Wielkiej Brytanii, za siedzibę obrał stołeczny Londyn[2].

Obierając za cel branżę elektromobilności, Arrival skoncentrował się na rozwoju projektu dużego, w pełni elektrycznego samochodu dostawczego, którego realizację przydzielono centrum badawczo-rozwjowemu w angielskim Oxfordshire[3]. Premiera pierwszego pojazdu firmy, Arrival Van, odbyła się w sierpniu 2017 roku, przy której okazji ogłoszono zakrojoną na szeroką skalę współprace z brytyjskim Royal Mail[4]. Na jej mocy, Arrival dostarczył 9 przedprodukcyjnych egzemplarzy do testów na terenie obszaru metropolitarnego Londynu[5].

W maju 2018 roku Arrival zawarł kolejną umowę o dostarczenie floty elektrycznych furgonetek, tym razem z amerykańskim potentatem branży kurierskiej, UPS, deklarując dostarczenie 35 egzemplarzy Arrival Van do próbnych jazd testowych na terenie Londynu i Paryża[6]. W 2019 roku Arrival nawiązał z kolei współpracę z BlackBerry[7] oraz Cubic Telecom[8] na polu oprogramowania i systemów stosowanych w przyszłych, produkcyjnych furgonetkach.

W styczniu 2020 roku wśród inwestorów Arrivala znalazł się południowokoreański Hyundai Motor Company i Kia Motors, które za kwotę 100 milionów euro zadeklarowały współpracę na polu rozwoju samochodów dostawczych z napędem elektrycznym[9]. W tym samym miesiącu UPS zamówienie 10 tysięcy sztuk Arrival Van, które do 2024 roku będą użytkowane na terenie Wielkiej Brytanii, Europy i Ameryki Północnej[10]. W czerwcu 2020 Arrival przedstawił z kolei swój drugi projekt pojazdu w postaci elektrycznego autobusu miejskiego przystosowanego do zachowania dystansu pomiędzy pasażerami, dostosowując się do wymagań post-pandemicznej rzeczywistości[11].

Poczynając od marca 2021 Arrival stał się spółką publiczną, która notowana jest na nowojorskiej giełdzie NASDAQ z symbolem akcji ARVL[12]. To w Ameryce Północnej Arrival zapowiedział także zakrojone na szeroką skalę inwestycje: w mieście Rock Hill w Karolinie Południowej ma zostać zbudowana tzw. mikrofabryka o powierzchni 10m2, gdzie odbywać się będzie produkcja Arrival Bus[13], z kolei od trzeciego kwartału 2022 roku ma trwać produkcja furgonetek Arrival Van w drugiej fabryce w Charlotte w Karolinie Północnej na potrzeby floty UPS[14]. W grudniu 2021 roku Arrival przedstawił prototyp pierwszego klasycznego samochodu osobowego w postaci elektrycznego hatchbacka do przewozu osób zaprojektowanego wspólnie z amerykańsnim Uberem, którego testy zaplanowano na 2022 rok[15].

W drugiej połowie 2022 roku Arrival pogrążył się w kryzysie z powodu braku realizacji planów produkcyjnych, a także ustąpienia dotychczasej kadry zarządzczej oraz masowych zwolnień kadry o ponad połowę (z 2100 do 800 osób). Na początku 2023 ponownie zmienił się prezes firmy, wycofano się z planowanych inwestycji w USA, a z końcem tego roku - zwolnionio kolejne 200 osób. Firma była w stanie jednak zabezpieczyć środki od inwestorów, z niepewnymi perspektywami na kolejny rok[1]. W lutym 2024 firma ostatecznie ogłosiła bankructwo[16].

Modele samochodów[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]

Studyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Arrival Van (2017)
  • Arrival Bus (2020)
  • Arrival Car (2021)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]