Hyundai Motor Company

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hyundai Motor Company
현대자동차 주식회사
Logo
Ilustracja
Siedziba Hyundaia i Kii w Seulu
Państwo

 Korea Południowa

Siedziba

Seul

Data założenia

1967

Prezes

Eon Tae Ha
Jae Hoon Chang

Dyrektor

Chung Eui-sun

Udziałowcy

Hyundai Motor Group (100%)

Zatrudnienie

120 000 (2022)[1]

Dane finansowe
Przychody

95 mld USD (2019)[2]

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Hyundai Motor Company”
Ziemia37°29′41″N 126°32′53″E/37,494722 126,548056
Strona internetowa

Hyundai Motor Company (kor. 현대자동차 주식회사, wym. [hjə́ːndɛ]) – południowokoreański producent samochodów osobowych, SUV-ów, vanów oraz pojazdów dostawczych i ciężarowych z siedzibą w Seulu działający od 1967 roku. Należy do południowokoreańskiego koncernu Hyundai Motor Group.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki działalności konglomeratu Hyundai Group jako producenta samochodów sięgają 29 grudnia 1967 roku, kiedy założono oddział Hyundai Motor Co. Ltd. Rok później, w 1968 roku w zakładach w Ulsan ruszyła produkcja pierwszego samochodu osobowego Cortina, który w ramach podpisanej umowy licencyjnej z koncernem Ford Motor Company bliźniaczą odmianą samochodu tego producenta o takiej samej nazwie[3].

W 1974 roku zaprezentowano pierwszy samodzielnie zbudowany samochód Hyundaia o nazwie Pony[4]. Prezentacja tego pojazdu równała się jednocześnie z rozpoczęciem międzynarodowej ekspansji[5], rozpoczynając sprzedaż w Europie i Australii. W międzyczasie, współpraca z amerykańskim koncernem Ford trwała do 1985 roku, z kolei rok później rozpoczęto sprzedaż samochodów w Ameryce Północnej[6].

W marcu 1999 roku Hyundai przejął 51% akcji Kia Motors, tworząc nowy, uniezależniony od struktury Hyundai Group koncern motoryzacyjny Hyundai Motor Group[7] z siedzibą w Seulu. Proces tworzenia tego podmiotu zakończył się w październiku 2000 roku. Pierwsza dekada XXI wieku przyniosła kontynuację polityki poszerzania liczby rynków zbytu. W 2002 roku zawiązana została joint venture z chińskim koncernem BAIC, która równała się rozpoczęciem sprzedaży i produkcji samochodów Hyundaia w Chinach[8].

Dywersyfikacja oferty[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku Hyundai przedstawił pierwszy w historii pojazd zaprojektowany przez lokalny oddział z myślą o regionalnych uwarunkowaniach – model i30 zbudowany w niemieckim centrum rozwojowym w Europie[9]. Na podobnej zasadzie w 2011 roku powstał opracowany w Indiach model Eon[10] i przedstawiony we wrześniu 2012 roku skonstruowany z myślą o Brazylii hatchback HB20[11]. W 2013 roku rozpoczęto z kolei ofensywę konstrukcji opracowanych specjalnie na rynek chiński, poczynając od kompaktowego sedana Mistra[12], do którego dołączyły w kolejnych latach konstrukcje Reina, Celesta czy Lafesta.

Anulowane projekty[edytuj | edytuj kod]

W pierwszej dekadzie XXI wieku Hyundai intensywnie pracował nad poszerzeniem swojej oferty minivanów. Z myślą o m.in. rynku Stanów Zjednoczonych opracowano produkcyjny wariant prototypu Hyundai Portico Concept z 2005 roku[13], który w fazie finalnych przedprodukcyjnych testów znalazł się w połowie 2008 roku[14]. Produkcyjny Hyundai Portico nie doczekał się debiutu z powodu m.in. kryzysu finansowego[15]. Z podobnym anulowaniem spotkał się bliski ostatecznej formy kompaktowy minivan dla europejskiego rynku o roboczej nazwie Hyundai iM30[15]. Finalnie, na rynek trafiła tylko bliźniacza wersja tego modelu pod marką Kii jako czwarta generacja modelu Carens.

Hyundai N[edytuj | edytuj kod]

W 2014 roku Hyundai zatrudnił Alberta Biermanna, byłego wiceprezesa BMW M[16], inaugurując oddział przedsiębiorstwa Hyundai N skoncentrowany na rozwoju wyczynowych odmian cywilnych modeli. Pierwszym pojazdem sygnowanym literą N został model i30 N przedstawiony w sierpniu 2017 roku[17]. W marcu 2019 roku Hyundai wprowadził do użytku także oznaczenie N Line oznaczające topowe, usportowione warianty cywilnych modeli, poczynając od modelu Tucson[18].

Ioniq[edytuj | edytuj kod]

Po tym, jak w lutym 2016 roku Hyundai po raz pierwszy zastosował nazwę Ioniq dla hybrydowego lub elektrycznego kompaktowego modelu[19], sierpniu 2019 roku zdecydowano się nadać ją nowej gamie samochodów elektrycznych[20]. Pierwszym pojazdem, który ją zasilił, jest crossover Ioniq 5 przedstawiony w lutym 2021 roku. W 2022 roku linię tę poszerzył także średniej wielkości sedan Ioniq 6, z kolei z końcem 2023 roku uzupełnił ją trzeci ze wstępnie zaplanowanych modeli - duży, flagowy SUV Ioniq 7[21].


Hyundai w Korei Południowej[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Pony
Hyundai Marcia
Hyundai Terracan
Hyundai Click
Hyundai Tuscani
Hyundai Avante
Hyundai Grandeur
Hyundai Staria

W początkowych latach działalności motoryzacyjnej filii Hyundaia skupiała się ona na lokalnej sprzedaży i produkcji licencyjnych modeli Forda, sedanów Cortina i Granada. Po prezentacji pierwszej samodzielnej konstrukcji Pony, z lokalnego producenta licencyjnych konstrukcji Hyundai przeobraził się w globalnego producenta. Na przestrzeni lat gama modelowa Hyundaia na rodzimym rynku łączyła modele oferowane także m.in. w Europie czy Ameryce Północnej, dla wybranych z nich stosując unikalne nazwy – np. model Elantra nazywa się w Korei Południowej Avante[22], za to model Getz oferowano niegdyś pod nazwą Click[23].

Hyundai zachowuje pozycję lidera rynku samochodowego w rodzimym kraju, w 2019 roku posiadając 49% udział[24] z najpopularniejszym modelem Grandeur na czele[25].

W 2020 roku doprowadził do końca politykę wycofywania z lokalnej oferty samochodów z nadwoziem hatchback, kończąc sprzedaż modeli i30 i Veloster. Odtąd Hyundai chce w Korei Południowej skoncentrować się na sedanach i SUV-ach[26]. W kolejnym roku rozpoczęto gruntowną przebudowę gamy modelowej pod kątem pojazdów ze zelektryfikowanym napędem - zniknęła z niego hybrydowa i elektryczna rodzina modeli Ioniq[27] na rzecz kolejno sedana Avante Hybrid oraz crossovera Ioniq 5. Ten drugi pojazd zastąpił też w kwietniu 2021 roku mniejszego crossovera Kona Electric po tym, jak producent stracił na licznych akcjach przywoławczych związanych z ryzykiem pożaru układu elektrycznego[28].

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

Samochody osobowe[edytuj | edytuj kod]

SUV-y i crossovery[edytuj | edytuj kod]

Vany[edytuj | edytuj kod]

Samochody wodorowe[edytuj | edytuj kod]

Samochody elektryczne[edytuj | edytuj kod]

Samochody dostawcze[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Hyundai w Europie[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Pony
Hyundai Sonata
Hyundai Tucson
Hyundai i30
Hyundai i40
Hyundai Kona Electric

Hyundai rozpoczął działalność w Europie poczynając od Europy Zachodniej, to tutaj prezentując w 1974 roku swój pierwszy samodzielnie skonstruowany i globalny model Pony[29]. Samochód stał się kluczowym produktem Hyundaia w tym regionie, powstając do 1995 roku w kolejnych czterech generacjach i pozwalając Europie na przyjęcie miana największego rynku eksportowego na świecie w połowie lat 90. XX wieku[29].

W 2003 roku Hyundai Motor Europe wybudował za kwotę 55 mln euro centrum biurowe oraz badawczo-rozwojowe w niemieckim Rüsselsheim am Main, w 2004 roku rozpoczęto budowę pierwszej na europejskim rynku fabryki bratniej Kii na Słowacji, a w 2007 roku rozpoczęta została budowa fabryki Hyundaia w Czechach. Od 2006 roku w Rüsselsheim am Main oficjalnie zaczęło działać Europejskie Centrum Designu Hyundaia[30]. Pierwszym pojazdem opracowanym specjalnie z myślą o Europie został kompaktowy i30[31], a kolejnym pojazdem zbudowanym dla tego regionu został zaprezentowany w 2010 roku minivan ix20.

W 2019 roku Hyundai po raz pierwszy od końca lat 80. XX wieku wycofał się z klasy średniej, kończąc sprzedaż modelu i40[32] jako przypieczętowanie nowej polityki producenta stawiającej na większy udział w ofercie SUV-ów i crossoverów.

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

Samochody osobowe[edytuj | edytuj kod]

SUV-y i crossovery[edytuj | edytuj kod]

Samochody elektryczne[edytuj | edytuj kod]

Samochody wodorowe[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Hyundai w Ameryce Północnej[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Excel
Hyundai Tiburon
Hyundai Azera
Hyundai Entourage
Hyundai Sonata Hybrid
Hyundai Palisade

W 1985 roku Hyundai otworzył swój oddział w Ameryce Północnej, rozpoczynając rok później sprzedaż modelu Excel[33]. W 1988 roku rozpoczęto poszerzanie lokalnej oferty, wprowadzając do sprzedaży i produkcji w sąsiedniej Kanadzie większy model Sonata[34], a latach 90. pośrednią Elantrę.

W 2006 roku Hyundai przedstawił pierwszy model opracowany specjalnie dla Stanów Zjednoczonych i Kanady w postaci luksusowego minivana Entourage[35]. W 2008 roku rozpoczęto z kolei import pierwszego modelu z Europy, najpierw w postaci kombi Elantra Touring[36], a w latach 2012–2020 hatchbacka GT[37][38].

W listopadzie 2018 roku Hyundai przedstawił topowego SUV-a Palisade[39], który był drugim od czasu minivana Entourage pojazdem skonstruowanym z myślą o rynku Ameryki Północnej. Na 2021 roku producent zaplanował z kolei premierę kolejnego pojazdu mającego uczynić ofertę Hyundaia bardziej konkurencyjną wobec rodzimych amerykańskich producentów w postaci pickupa Santa Cruz[40].

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

Samochody osobowe[edytuj | edytuj kod]

SUV-y i crossovery[edytuj | edytuj kod]

Pickupy[edytuj | edytuj kod]

Samochody elektryczne[edytuj | edytuj kod]

Samochody wodorowe[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Hyundai w Chinach[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Elantra
Hyundai Moinca
Hyundai Sonata Ling Xiang
Hyundai Elantra Langdong
Hyundai Mistra
Hyundai ix35
Hyundai Lafesta

Hyundai zdecydował się wkroczyć na rynek chiński, zawierając joint-venture z lokalnym koncernem BAIC pod nazwą Beijing Hyundai w 2002 roku[41]. Jeszcze w tym roku ruszyła lokalna produkcja modelu Sonata, a rok później mniejszej Elantry. W 2008 roku przeprowadzono pierwszą restylizację specjalnie dla chińskiego rynku, prezentując model Elantra Yuedong[42] będący pochodną globalnego wariantu kolejnego wcielenia Elantry. Politykę unikalnego dla chińskiego rynku wyglądu nadwozia kontynuowano również dla modeli Sonata Ling Xiang[43] i Elantra Langdong[44].

W 2013 roku Beijing Hyundai przedstawił pierwszy model opracowany specjalnie dla rynku chińskiego, kompaktowego sedana Mistra[45]. Zapoczątkowało to nową politykę Hyundaia, ściśle opartą na sedanach różnej wielkości skonstruowanych specjalnie dla chińskiego rynku, jak najmniejsza Reina[46], pośrednia Celesta[47] i największa Lafesta[48]. W 2017 roku skonstruowano także pierwszego SUV-a na rynek chiński w postaci lokalnego wariantu modelu ix35[49].

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

Samochody osobowe[edytuj | edytuj kod]

SUV-y i crossovery[edytuj | edytuj kod]

Samochody elektryczne[edytuj | edytuj kod]

Minivany[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Hyundai w Brazylii[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Santamo
Hyundai Atos
Hyundai Tucson
Hyundai HB20 I
Hyundai HB20X II

Do końca pierwszej dekady XXI wieku brazylijska oferta modelowa Hyundaia nie odbiegała od portfolio producenta w Korei Południowej i Europie, lokalnie produkując m.in. model Tucson pierwszej generacji. W październiku 2012 roku Hyundai przedstawił swój pierwszy samochód skonstruowany w Brazylii z myślą o lokalnym rynku[50], wzorując się Fiacie czy Volkswagenie od lat posiadających tu silnie zautonomizowane oddziały.

Krótko po premierze, w listopadzie 2012 roku Hyundai HB20 otrzymał tytuł Brazylijskiego Samochodu Roku 2013[51]. 6 lat później, brazylijski oddział Hyundaia przedstawił drugą generację HB20, a także podwyższonego HB20X i trójbryłowego HB20S[52]. We wrześniu 2020 roku po raz pierwszy rozpoczęto eksport do zewnętrznych rynków, rozpoczynając sprzedaż miejskich modeli Hyundaia w Kolumbii[53].

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

Samochody osobowe[edytuj | edytuj kod]

SUV-y i crossovery[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Hyundai w Indiach[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Santro
Hyundai Accent
Hyundai Eon
Hyundai Xcent
Hyundai Alcazar

W 1998 roku Hyundai rozpoczął swoją działalność w Indiach, otwierając zakłady produkcyjne w Ćennaj. Kluczowym modelem w ofercie stał się lokalny wariant hatchbacka Atos, który otrzymał nazwę Santro[54], W 2003 roku pojawił się zmodernizowany Santro Xing, który razem z pierwotnym wariantem odniósł duży sukces rynkowy i zapewnił Hyundaiowi popularność na półwyspie indyjskim[55].

W 2011 roku przedstawiono pierwszy model Hyundaia opracowany specjalnie z myślą o rynku Indii – niewielkiego hatchbacka Eon[56], który w 2018 roku zastąpił nowy model. Ponownie otrzymał on nazwę Santro[57] i ponownie został opracowany z myślą o rynku indyjskim. Od drugiej dekady XXI wieku, indyjski oddział Hyundaia zajmuje się również eksportem najtańszych i najmniejszych modeli na inne rynki rozwijające się, jak Południowa Afryka, Chile czy Peru.

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

Samochody osobowe[edytuj | edytuj kod]

SUV-y i crossovery[edytuj | edytuj kod]

Samochody elektryczne[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Hyundai w Rosji[edytuj | edytuj kod]

Hyundai-TagAZ Sonata
Hyundai NF
Hyundai Creta
Hyundai Solaris
Hyundai Sonata

Początek XXI wieku przyniósł regionalizację działań Hyundaia wobec rynku rosyjskiego, nawiązując szeroką współpracę z lokalnym przedsiębiorstwem TagAZ[58]. W ten sposób, z 2001 rokiem w Taganrogu uruchomiono produkcję modelu Accent, a współpracę poszerzono w drugiej połowie dekady do modeli Sonata EF, Santa Fe oraz Elantra XD, a także dostawczy model Porter[59].

Współpraca Hyundaia z TagAZem zaczęła ulegać wygaszeniu z 2010 rokiem[60], kończąc się ostatecznie w 2012 roku. W międzyczasie, Hyundai uruchomił produkcję we własnych, nowo wybudowanych zakładach produkcyjnych w Sankt Petersburgu, poczynając w styczniu 2011 roku od modelu Solaris[61]. W 2016 roku dołączył do niego crossover Creta[62]. Historię obecności Hyundaia w Rosji przerwała nagle rosyjska inwazja na Ukrainę w 2022 roku, która w marcu tego roku przyniosła zamrożenie działalności w wyniku zachodnich sankcji. Inaczej niż w przypadku producentów europejskich czy japońskich, południowokoreańska marka nie opuściła rosyjskiego rynku niezwłocznie po wybuchu wojny, lecz wygaszał swoje operacje stopniowo. Ostateczne wycofanie się oficjalnej działalności w tym kraju ogłoszono w kwietniu 2023[63].

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Hyundai w Australii[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Excel
Hyundai Trajet
Hyundai Elantra Lavita
Hyundai Accent
Hyundai i45
Hyundai Veloster
Hyundai i30 Sedan

Hyundai rozpoczął działalność na rynku australijskim, a także w sąsiedniej Nowej Zelandii w 1986 roku[64], poczynając od modelu Excel. W kolejnych latach polityka modelowa opierała się na modelach wyłącznie importowanych z zagranicznych zakładów, łącząc modele znane z innych globalnych rynków. Jednakże australijski oddział Hyundaia często stosował regionalne nazewnictwo. Pierwszy raz miało to miejsce w 1995 roku, kiedy to nowy model Accent zachował na Antypodach nazwę poprzednika, Hyundai Excel[65].

Politykę tę kontynuowano w XXI wieku, kiedy to model Matrix przyjął w Australii w 2001 roku nazwę Elantra Lavita[66] oraz w 2010 roku, gdy model Sonata otrzymał nazwę i45[67]. Jesienią 2020 roku po 20 latach użytku zdecydowano się z kolei wycofać z użytku nazwę Elantra, przemianowując debiutującą nową generację tego modelu na i30 Sedan[68].

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

Samochody osobowe[edytuj | edytuj kod]

SUV-y i crossovery[edytuj | edytuj kod]

Samochody wodorowe[edytuj | edytuj kod]

Samochody elektryczne[edytuj | edytuj kod]

Samochody dostawcze[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]


Samochody ciężarowe[edytuj | edytuj kod]

Hyundai Aero City
Hyundai Mighty II
Hyundai Xcient

Hyundai Motor Company rozwinął także działalność w sektorze pojazdów dostawczych, ciężarowych oraz autobusowych, poczynając od 1969 roku[69]. Głównymi rynkami zbytu poza rodzimą Koreą Południową są także państwa Azji Wschodniej i Ameryki Południowej. W lipcu 2020 roku Hyundai przedstawił pierwszy samochód ciężarowy napędzany wodorowymi ogniwami paliwowymi o nazwie Xcient[70].

Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]

  • Aero
  • Aero City
  • Chorus
  • County
  • FB
  • Mega Truck
  • Mighty
  • Mighty II
  • New Power Truck
  • Super Truck
  • Pavise
  • RB
  • Trago
  • Universe
  • Xcient

Historyczne[edytuj | edytuj kod]

  • Heavy Truck (1978–1997)


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hyundai Motor Reports January 2022 Global Sales. [dostęp 2023-03-25]. (ang.).
  2. Hyundai Motor Announces 2019 Fourth-Quarter Business Results. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
  3. Made in Korea: Chung Ju Yung and the Rise of Hyundai. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  4. THE HYUNDAI PONY: KOREA’S FIRST HOME-GROWN CAR. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  5. 1975-1982 Hyundai Pony: An Almost Cinderella Story. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  6. Hyundai Excel GL. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  7. A Brief History of the Hyundai Motor Company. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  8. Hyundai Motor Company in China. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  9. Hyundai i30. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  10. Hyundai Debuts Eon Small Car in India. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  11. Hyundai Launches Brazil-Exclusive Model, HB20. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  12. Hyundai Motor Unveils a Preview of Its China-Exclusive Model “Mistra” at 2013 Auto Shanghai. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  13. Hyundai Portico Concept. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
  14. All-New Hyundai Portico Spied. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
  15. a b CANCELLED KOREAN CARS: HYUNDAI. [dostęp 2021-01-10]. (ang.).
  16. Albert Biermann appointed Head of Vehicle Test & High Performance. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  17. Hyundai i30 N revealed – UPDATE: Oz launch delayed. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  18. Hyundai Tucson N Line revealed – UPDATE. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  19. Hyundai IONIQ Electric. [dostęp 2020-10-25]. (pol.).
  20. Hyundai launches IONIQ as new EV brand, confirms 3 new electric cars. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  21. Hyundai Announces Plans for Three EVs under New Ioniq Brand. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  22. Hyundai poprawił Elantrę z rodzimego rynku. [dostęp 2020-10-25]. (pol.).
  23. Hyundai Click – The Korean Vehicle. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  24. Market share of the top five car manufacturers in South Korea as of November 2019, based on sales volume. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  25. Leading domestic car models in South Korea in 2019, based on sales volume. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  26. Hyundai Veloster & i30 Discontinued in South Korea. [dostęp 2020-11-26]. (ang.).
  27. 아이오닉(IONIQ) 하이브리드 단종의 이유는? [online] [dostęp 2021-04-22] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-22] (kor.).
  28. Hyundai Drops The Kona EV In Korea Following Fire-Related Recall [online] [dostęp 2021-04-22] (ang.).
  29. a b Pony podbija świat, czyli historia marki Hyundai. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
  30. Historia koncernu Hyundai. samochody.mojeauto.pl. [dostęp 2014-05-18].
  31. Stworzony w Europie dla Europy: rozpoczęcie produkcji nowego Hyundai i30. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
  32. Hyundai i40 znika z rynku. W salonach zostały ostatnie sztuki. [dostęp 2020-10-26]. (pol.).
  33. U.S. HISTORY. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  34. Story: Second Generation Hyundai Sonata (1988-1993). [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  35. 2007 Hyundai Entourage. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  36. 2009 Hyundai Elantra Touring unveiled in Montreal. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  37. 2013 Hyundai Elantra GT Hatchback Revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  38. CHICAGO 2017: ALL-NEW 2018 HYUNDAI ELANTRA GT UNVEILED (VIDEOS). [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  39. Hyundai Palisade. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  40. 2021 Hyundai Santa Cruz. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  41. Fragmented Liberalization in the Chinese Automotive Industry: The Political Logic behind Beijing Hyundai’s Success in the Chinese Market*. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  42. Beijing-Hyundai Elantra Yuedong, 2010. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  43. Hyundai Sonata Ling Xiang (NFC) '2008–12. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  44. Hyundai Elantra Langdong unveiled in China. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  45. Hyundai Mistra revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  46. New Hyundai Reina revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  47. Hyundai Celesta Unveiled At The 2016 Guangzhou Auto Show. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  48. 2019 Hyundai Lafesta revealed. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  49. 2018 Hyundai ix35: New China-only SUV unveiled in Shanghai. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  50. Hyundai HB20 debuts in Sao Paulo [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
  51. Hyundai HB20 Named 2013 Brazilian Car of the Year [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
  52. 2019 Hyundai HB20 launched – Prices from $16,490 (approx Rs 11.83 L) Copyright (C) ‘RUSH LANE’ Read more at.... [online] [dostęp 2020-10-26] (ang.).
  53. Hyundai HB20 Getz, Accent y Graviti en Colombia: Precios y características [online] [dostęp 2020-10-26] (hiszp.).
  54. The Hyundai Santro Through The Ages 22 Years and Strong. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  55. Hyundai Santro – Its success story in India. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  56. Discontinued: Hyundai Eon In India. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  57. 2019 Hyundai Santro (Hyundai AH2) officially revealed, Launch on 23 October [Update]. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  58. Модельный ряд. [dostęp 2020-10-26]. (ros.).
  59. TagAZ begins assembling Chinese BYD automobiles. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  60. Tagaz winding down Hyundai production. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  61. Hyundai Starts Up St. Petersburg Car Assembly Plant. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  62. Hyundai Russia has started the serial production of Creta crossover. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  63. Hyundai Motor to exit Russia, selling its plants, media reports. [dostęp 2023-05-11]. (ang.).
  64. Hyundai history. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  65. 1996 Hyundai Excel Pricing and Specs. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  66. Hyundai Elantra Lavita. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  67. 2010 Hyundai i45 Launch Review. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  68. 2021 Hyundai i30 hatch and sedan: Australian specs surface online – UPDATE. [dostęp 2020-10-26]. (ang.).
  69. Hyundai Commercial Vehicle History. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).
  70. World’s First Fuel Cell Heavy-Duty Truck, Hyundai XCIENT. [dostęp 2020-10-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]