Przejdź do zawartości

Artur Rogowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artur Rogowski
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1936
Lwów

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 2018
Wrocław

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
srebro San Sebastian 1969 skeet 150 strzałów drużynowo
brąz Wiesbaden 1966 skeet 200 strzałów indywidualnie
Mistrzostwa Europy
srebro Namur 1968 skeet 150 strzałów drużynowo
srebro Bukareszt 1970 skeet 150 strzałów drużynowo
srebro Turyn 1973 skeet 150 strzałów drużynowo
brąz Paryż 1969 skeet 150 strzałów drużynowo
brąz Madryt 1972 skeet 150 strzałów drużynowo
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Artur Wacław Rogowski (ur. 20 stycznia 1936 we Lwowie, zm. 29 kwietnia 2018 we Wrocławiu[1]) – polski strzelec sportowy, żołnierz, trener, olimpijczyk z Monachium 1972.

Karierę sportową rozpoczął w ZSRR w roku 1957. W roku 1959 z ostatnią falą przymusowych polskich wysiedleńców ze Lwowa przyjechał w nowe granice Polski. Był zawodnikiem Legii Warszawa, Wawelu Kraków i Śląska Wrocław. Specjalizował w strzelaniu do rzutków skeet. Mistrz Polski w tej konkurencji w latach 1959–1961, 1966.

Dwukrotny medalista mistrzostw świata: brązowy w konkurencji skeet 200 strzałów indywidualnie w roku 1966 oraz srebrny w konkurencji skeet 150 strzałów drużynowo w roku 1969 (partnerami byli: Włodzimierz Danek, Wiesław Gawlikowski, Olgierd Korolkiewicz). Został pochowany na cmentarzu Osobowickim[2].

Medalista mistrzostw Europy w:

  • srebrny roku 1968 w konkurencji skeet 150 drużynowo (partnerami byli: Wiesław Gawlikowski, Włodzimierz Danek, Olgierd Korolkiewicz),
  • brązowy roku 1969 w konkurencji skeet 150 drużynowo (partnerami byli: Wiesław Gawlikowski, Włodzimierz Danek, Olgierd Korolkiewicz),
  • srebrny roku 1970 w konkurencji skeet 150 drużynowo (partnerami byli: Andrzej Socharski, Włodzimierz Danek, Olgierd Korolkiewicz),
  • brązowy roku 1972 w konkurencji skeet 150 drużynowo (partnerami byli: Wiesław Gawlikowski, Andrzej Socharski, Piotr Waślicki),
  • srebrny roku 1973 w konkurencji skeet 150 drużynowo (partnerami byli: Wiesław Gawlikowski, Andrzej Socharski, Piotr Waślicki),

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 roku wystartował w strzelaniu do rzutków skeet zajmując 20. miejsce.

Po zakończeniu kariery sportowej pracował jako trener. W 1989 został wybrany najlepszym trenerem Dolnego Śląska w plebiscycie Słowa Polskiego[3].

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]