Béla Goldoványi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Béla Goldoványi
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1925
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

16 listopada 1972
Budapeszt

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
brąz Helsinki 1952 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
złoto Berno 1954 sztafeta 4 × 100 m

Béla Goldoványi (ur. 20 grudnia 1925 w Budapeszcie, zm. 16 listopada 1972 tamże[1]) – węgierski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1952 i mistrz Europy z 1954.

Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Ferenc Tima, László Bartha, György Csányi i Goldoványi). Goldoványi wystąpił również w biegu na 100 metrów, w którym odpadł w ćwierćfinale[1].

Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach. Sztafeta węgierska biegła w składzie: László Zarándi, Géza Varasdi, Csányi i Goldoványi[1].

Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie sztafeta węgierska w tym samym składzie zwyciężyła w biegu rozstawnym 4 × 100 metrów[2]. Goldoványi wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne w biegu na 100 metrów i w biegu na 200 metrów, w obu odpadając w eliminacjach, a sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Sándor Jakabfy, Varasdi, Csányi i Goldoványi odpadła w półfinale[1]. Na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie Goldoványi odpadł w półfinałach biegów na 100 metrów i na 200 metrów oraz w eliminacjach sztafety 4 × 100 metrów[3].

Goldoványi był mistrzem Węgier w biegu na 100 metrów w latach 1947, 1952-1955 i 1958, w biegu na 200 metrów w latach 1947 i 1952-1958[4] oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w latach 1952–1954[5]. Był trzykrotnym rekordzistą Węgier w sztafecie 4 × 100 metrów, doprowadzając rekord do wyniku 40,5 s (27 lipca 1952 w Helsinkach)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Béla Goldoványi [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-07] (ang.).
  2. ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 114.
  3. ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 117 i 122.
  4. ↑ Magyar férfi bajnokok atlétikában, rövidtávfutás [online] [dostęp 2014-04-20] (węg.).
  5. ↑ Magyar férfi bajnokok atlétikában, váltók [online] [dostęp 2014-04-20] (węg.).
  6. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 190. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie Europy w sztafecie 4 × 100 metrów
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Béla_Goldoványi&oldid=71234099”