Baszta Raduńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Baszta Raduńska
Ilustracja
Baszta Raduńska (po lewej, obok Bastionu św. Elżbiety i akweduktu Bramy Raduńskiej), ok. 1620
Województwo

 pomorskie

Miasto

 Gdańsk

Typ budynku

baszta

Ukończenie budowy

pierwsza poł. XVI w.

Zniszczono

1895

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, w centrum znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Raduńska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Raduńska”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Raduńska”
Ziemia54°21′11,6516″N 18°38′41,2354″E/54,353237 18,644788

Baszta Raduńska – niezachowana baszta obronna Starego Miasta w Gdańsku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Baszta Raduńska znajdowała się na północ od dzisiejszego budynku Nowego Ratusza. Została wzniesiona w pierwszej połowie XVI wieku dla ochrony Bramy Raduńskiej – ufortyfikowanego przepustu Kanału Raduni poprzez ciąg zachodnich fortyfikacji Starego Miasta. Baszta przylegała bezpośrednio do Bramy Raduńskiej. Posiadała cylindryczny kształt oraz masywne mury dochodzące do 5 metrów grubości, ze strzelnicami we wnękach. Baszta była stopniowo zasypywana ziemią w związku z rozbudową Bastionu św. Elżbiety, aż w końcu zniknęła wewnątrz niego całkowicie, gdzie służyła najprawdopodobniej jako magazyn. Została rozebrana w 1895 roku podczas niwelacji Bastionu św. Elżbiety. Fundamenty baszty znajdują się najprawdopodobniej nadal pod ziemią[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]