Przejdź do zawartości

Bazyli Wojtowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bazyli Wojtowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1899
Czarnorzeki

Data i miejsce śmierci

27 marca 1985
Poznań

Zawód, zajęcie

rzeźbiarz

Uczelnia

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Odsłonięty w 1960 roku pomnik Adama Mickiewicza, autorstwa Bazylego Wojtowicza i Czesława Woźniaka
Rzeźba "Nike" na Cytadeli w Poznaniu

Bazyli Wojtowicz (ur. 2 kwietnia 1899 w Czarnorzekach, zm. 27 marca 1985 w Poznaniu) – polski rzeźbiarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Nikifora i Anastazji z Jabczaników. Studia rzeźbiarskie rozpoczął w roku 1923 w Warszawie w pracowni Henryka Kuny. Następnie kontynuował naukę w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych u profesora Jana Szczepkowskiego. W roku 1925 wstąpił na Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował w pracowni rzeźby pod kierunkiem profesora Tadeusza Breyera[1]. Po ukończeniu studiów od roku 1936 prowadził w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu pracownię rzeźby dekoracyjnej. Od roku 1938 prowadził pracownię rzeźby monumentalnej. Podczas wojny został wysiedlony do Częstochowy, a następnie przeniósł się do Warszawy. Po zakończeniu wojny wrócił do Poznania, gdzie kontynuował pracę na uczelni. W 1956 roku został profesorem nadzwyczajnym PWSP. W latach 1963–1969 był prodziekanem Wydziału Malarstwa Grafiki i Rzeźby. W 1969 przeszedł na emeryturę. Wykształcił wielu znakomitych rzeźbiarzy. Jego uczniami byli Jan Berdyszak, Józef Kopczyński, Anna Krzymańska, Anna Rodzińska, Olgierd Truszyński, Mieczysław Welter. Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu w Alei Zasłużonych[2].

Twórczość i wystawy

[edytuj | edytuj kod]
  • 1929 I nagroda w konkursie na projekt pomnika Tadeusza Kościuszki w Bytomiu
  • 1930 II nagroda za projekt pomnika generała Sowińskiego dla Warszawy
  • 1936 wystawia Łuczniczkę na wystawie olimpijskiej w Berlinie
  • 1939 udział w światowej wystawie olimpijskiej w Nowym Jorku
  • 1945 III nagroda w konkursie na pomnik Bohaterów Cytadeli, realizował płaskorzeźbę ze sceną walki o Poznań w dolnej partii pomnika
  • 1955 I nagroda (wraz z Czesławem Woźniakiem) w konkursie na pomnik Adama Mickiewicza w Poznaniu
  • 1979 wystawa monograficzna w Muzeum Narodowym w Poznaniu

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maria Anna Rudzka: Zadanie: forma. Pracownia profesora Tadeusza Breyera w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1923-1939. Wyd. 2. Warszawa: Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, 2023, s. 257. ISBN 978-83-66835-50-4.
  2. Informacje na stronie um.poznan.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wielkopolski słownik biograficzny. Poznań: PWN, 1981. ISBN 83-01-02722-3.