Bazylik

Bazylik – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Na tarczy czwórdzielnej w krzyż, w polu pierwszym, złotym, lew czerwony o orężu srebrnym, w lewo, wspięty. W polu drugim, srebrnym, okrągła świątynia błękitna, z wejściem czarnym. W polu trzecim, srebrnym, ryba z centką złotą nad okiem, barwy naturalnej, w skos lewy, głową w górę, trzymająca w pyszczku pierścień złoty z gemmą. W polu czwartym, złotym, drzewo o pniu brunatnym i koronie zielonej, z owiniętym wokół pnia takimż wężem z plamkami błękitnymi.
W klejnocie z prawej lew jak w polu pierwszym; w prawo, z lewej gałązka z pięcioma różami czerwonymi o środkach złotych, w układzie 1,2,2. Nad tym wstęga z grecką dewizą ΣAMOΣ OPINIΘN ΓAΛA ΦEPEI.
Labry czarne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 1 września 1557[1] roku, Cyprianowi Bazylikowi. Herb jest wynikiem adopcji przez rycerza Jakuba Heraklidesa Basilicusa[2].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bazylik (herb własny[1]).
Znani herbowni[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. IV. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 151.
- ↑ Za www.culture.pl
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-217-5.brak strony w książce str. 15-16 i 27.
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |