Bazylik

Bazylik – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu

Na tarczy czwórdzielnej w krzyż, w polu pierwszym, złotym, lew czerwony o orężu srebrnym, w lewo, wspięty. W polu drugim, srebrnym, okrągła świątynia błękitna, z wejściem czarnym. W polu trzecim, srebrnym, ryba z centką złotą nad okiem, barwy naturalnej, w skos lewy, głową w górę, trzymająca w pyszczku pierścień złoty z gemmą. W polu czwartym, złotym, drzewo o pniu brunatnym i koronie zielonej, z owiniętym wokół pnia takimż wężem z plamkami błękitnymi.

W klejnocie z prawej lew jak w polu pierwszym; w prawo, z lewej gałązka z pięcioma różami czerwonymi o środkach złotych, w układzie 1,2,2. Nad tym wstęga z grecką dewizą ΣAMOΣ OPINIΘN ΓAΛA ΦEPEI.

Labry czarne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany 1 września 1557 roku, Cyprianowi Bazylikowi. Herb jest wynikiem adopcji przez rycerza Jakuba Heraklidesa Basilicusa.

Herbowni

Bazylik (herb własny).

Znani herbowni

• Cyprian Bazylik

Bibliografia

• Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-217-5.brak strony w książce str. 15-16 i 27.