Bazylika św. Saturnina w Tuluzie
43°36′29,9″N 1°26′30,8″E/43,608306 1,441889| kolegiata, bazylika mniejsza | |||||||||||||||
 Bazylika w 2020 | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Archidiecezja | |||||||||||||||
| Bazylika mniejsza • nadający tytuł |
od 1878 | ||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Tuluzy  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Oksytanii  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Górnej Garonny  | |||||||||||||||
| 43°36′29,9″N 1°26′30,8″E/43,608306 1,441889
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Bazylika św. Saturnina (fr. Basilique Saint-Sernin) – rzymskokatolicka bazylika mniejsza znajdująca się we francuskim mieście Tuluza.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą świątynię w tym miejscu wzniesiono pod koniec IV wieku, z inicjatywy biskupa Sylwiusza, nad grobem św. Saturnina[1]. Jej budowę ukończył biskup Eksuperiusz około 400 roku. Pierwsza wzmianka o kapitule działającej przy kościele pochodzi z 844. W 1070 rozpoczęto budowę obecnej świątyni. Król Ludwik VIII sprowadził do kościoła relikwie św. Edmunda i św. Gilberta. W 1251 książę Alfons z Poitiers, brat Ludwika IX, przywiózł do bazyliki cierń z korony cierniowej Chrystusa. Około 1200 wzniesiono dzwonnicę, a budowę całego kościoła ukończono pod koniec XIII wieku. W latach 1860-1879 wymieniono dach oraz przebudowano absydę pod okiem architekta Eugènego Viollet-le-Duca. W 1878 papież Leon XII podniósł kościół do rangi bazyliki mniejszej. W 1998 bazylikę wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO pod punktem Szlaki pielgrzymkowe do Santiago de Compostela[2].
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Kościół pięcionawowy, długi na ponad 100 m i szeroki na 64 metry. Korpus nawowy posiada 12 przęseł, nawa główna jest sklepiona kolebkowo na wysokości 21 metrów[3].
Na emporze znajdują się organy z 1889, wzniesione przez organmistrza Aristidego Cavaillé-Colla. Oryginalnie posiadały 54 głosy oraz 3 manuały. Przeszły renowację w 1996 oraz 2017[4].
Na wieży bazyliki zawieszony jest 21-dzwonowy karylion. Instrumenty pochodzą głównie z XIX wieku, gdyż rewolucję francuską przetrwały tylko 2 dzwony[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Histoire - Voir la vidéo [online], Basilique Saint-Sernin de Toulouse (Site officiel), 31 lipca 2019 [dostęp 2022-01-22] (fr.).
- ↑ Le carillon de l'église Saint-Sernin à Toulouse [online], neep.free.fr [dostęp 2022-01-22].
- ↑ Architecture [online], Basilique Saint-Sernin de Toulouse (Site officiel), 30 lipca 2019 [dostęp 2022-01-22] (fr.).
- ↑ Grandes orgues [online], Basilique Saint-Sernin de Toulouse (Site officiel), 24 lipca 2019 [dostęp 2022-01-22] (fr.).
- ↑ Cloches et carillons [online], Basilique Saint-Sernin de Toulouse (Site officiel), 29 lipca 2019 [dostęp 2022-01-22] (fr.).