Beduta
Wygląd
Beduta – polski herb szlachecki[1][2].
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym połowy trzech lilii w słup, srebrne. W klejnocie pięć pióra strusich. Labry – błękitne podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nieznane pochodzenie herbu.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Beduta (herb własny)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Teodor Chrząński: Tablice odmian herbowych Chrząńskiego. Warszawa: Juliusz Ostrowski, Antoni Fiedler, 1909, s. Tablica XXV.
- ↑ a b S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. IV. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1936, s. 155.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Beduta z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla