Beduta
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Beduta – polski herb szlachecki[1][2].
Spis treści
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym połowy trzech lilii w słup, srebrne. W klejnocie pięć pióra strusich. Labry – błękitne podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nieznane pochodzenie herbu.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Beduta (herb własny)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Beduta z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |