Bejra somalijska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bejra somalijska
Dorcatragus megalotis[1]
(Menges, 1894)
Ilustracja
Bejra somalijska na ilustracji z The Book of Antelopes P.L. Sclatera (1894)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

Cetartiodactyla

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Plemię

Antilopini

Rodzaj

Dorcatragus
Noack, 1894

Gatunek

bejra somalijska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Bejra somalijska[3] (Dorcatragus megalotis) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju bejra[3] (Dorcatragus).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkują skąpo porośnięte wzgórza Afryki graniczące z Morzem Czerwonym (Etiopia, Somalia)[2][4]. Żyje pojedynczo lub w małych grupach[5].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Ubarwienie ochronne: grzbietu rudawo-szare, w części brzusznej białe. Kończyny płowe, głowa żółtoruda, wokół oczu obwódka w kolorze białym. Rogi – proste, o długości 7–10 cm, o szerokim rozstawieniu końców – występują tylko u samców. Duże, 15-centymetrowe uszy, z białymi włosami od środka[5].

Wymiary anatomiczne: masa ciała: do 9–11 kg, długość ciała: 80–90 cm, długość ogona: 10–12 cm, wysokość w kłębie: 55–60 cm[5].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośliny zielne, liście krzewów oraz młode pędy[5].

Zagrożenie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zawsze rzadki, obecnie liczebność spada. Narażony na wyginięcie. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaliczyła bejry somalijskie do gatunków wysokiego ryzyka, umieszczając je w kategorii VU (vulnerable)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dorcatragus megalotis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c Dorcatragus megalotis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Dorcatragus megalotis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 20 czerwca 2010]
  5. a b c d K. Kowalski (redaktor naukowy), A. Krzanowski, H. Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.