Benedykt Biscop

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Benedykt Biscop
Biscop Baducing
mnich
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 628
Nortumbria

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 690
Wearmouth

Wspomnienie

12 stycznia

Benedykt Biscop, właśc. Biscop Baducing (ur. ok. 628 w Nortumbrii, zm. 12 stycznia 690 w Wearmouth) – northumbryjski uczony i mnich, nauczyciel św. Bedy Czcigodnego, święty Kościoła katolickiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze szlacheckiego rodu. W 652 roku po raz kolejny udał się z pielgrzymką do Rzymu przerywając naukę, którą pobierał na dworze królewskim. Kolejne informacje o świętym pochodzą z okresu pobytu w Lerins, gdzie otrzymał tonsurę. Prawdopodobnie w tym czasie zmienił imię (ok. 663 roku). Cztery lata po wstąpieniu do zakonu znalazł się w Rzymie i został przewodnikiem Teodora z Tarsu w drodze na stolicę biskupią. W następnych latach będąc już opatem opactwa św. Piotra założył wespół z królem Egfrydem nowe ośrodki w Wearmouth (671) i Jarrow (683-685). Dzięki przywiezionym z kontynentu zbiorom bibliotecznym, zasobom kościelnym i sprowadzeniu przez Benedykta artystów i rzemieślników, stały się one ważnymi ośrodkami ewangelizacyjnymi i odnowy sztuki sakralnej.

Uważa się, że ten nauczyciel Bedy przyczynił się do renesansu karolińskiego.

Jego wspomnienie obchodzone jest 12 stycznia[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piero Bargellini: San Benedetto Biscop. [dostęp 2009-08-27]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]