Benedykt Piórowicz

Benedykt Piórowicz
	kapitan administracji
Data urodzenia	3 maja 1893
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	KRU Płońsk
Stanowiska	kierownik referatu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Benedykt Piórowicz (ur. 3 maja 1893, zm. ?) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej walczył jako porucznik w szeregach 129 Kurskiej Drużyny Piechoty Pospolitego Ruszenia (ros. 129-я пешая Курская дружина государственного ополчения)^[1]. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii rosyjskiej^[2].

Służył w 51 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych^[3]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1826. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. Później został przeniesiony do 37 Pułku Piechoty w Kutnie^[5]^[6]^[7]. 5 maja 1924 został odkomenderowany na 8. pięciomiesięczny kurs doszkolenia młodszych oficerów piechoty w Chełmnie^[8]. W marcu 1930 został przeniesiony z 37 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Modlin (22 grudnia 1933 przemianowana na PKU Płońsk) na stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw^[9]^[10]. Od 1 września 1938, po przeprowadzonej reorganizacji, pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Płońsk na stanowisku kierownika I referatu ewidencji^[11].

Był żonaty z Bertą, z którą miał syna Zbigniewa Antoniego ps. „Zych” (ur. 8 grudnia 1924 w Kutnie), żołnierza Pułku AK „Baszta” w powstaniu warszawskim^[12].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych dwukrotnie^[13]
Srebrny Krzyż Zasługi – 29 października 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”^[14]^[15]
Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą – 20 stycznia 1917^[1]

21 czerwca 1938 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia^[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Памяти героев ↓.
↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 96 z 13 sierpnia 1921, pkt 1 Nadesłanie kart kwalifikacyjnych.
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 164, 818.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 69.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 233, 421.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 217, 364.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 53, 198.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 83 z 24 sierpnia 1924 roku, s. 470.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 46, 519.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292, 854.
↑ Zbigniew Antoni Piórowicz. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-03-27].
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 46.
↑ M.P. z 1938 r. nr 252, poz. 575.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 31 października 1938 roku, s. 40.
↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-27]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Rozkazy Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”. [dostęp 2022-03-27].
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Памяти героев Великой войны 1914–1918 : Поиск героев войны : Пиорович Венедикт. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej Zarząd ds. utrwalenia pamięci poległych w obronie Ojczyzny. [dostęp 2022-03-27]. (ros.).

[CITEREFПамяти_героев-1] Памяти героев ↓.

[CITEREFRozkaz_DOGen._KielceNr_96_z_13_sierpnia_1921,_pkt_1_Nadesłanie_kart_kwalifikacyjnych-2] Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 96 z 13 sierpnia 1921, pkt 1 Nadesłanie kart kwalifikacyjnych.

[CITEREFSpis_oficerów1921164,_818-3] Spis oficerów 1921 ↓, s. 164, 818.

[CITEREFLista_starszeństwa192269-4] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 69.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923233,_421-5] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 233, 421.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924217,_364-6] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 217, 364.

[CITEREFRocznik_Oficerski192853,_198-7] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 53, 198.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_83_z_24_sierpnia_1924_roku,_s._470-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 83 z 24 sierpnia 1924 roku, s. 470.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_31_marca_1930_roku,_s._103-9] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.

[CITEREFRocznik_Oficerski193246,_519-10] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 46, 519.

[CITEREFRybkaStepan2006292,_854-11] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 292, 854.

[12] Zbigniew Antoni Piórowicz. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-03-27].

[CITEREFRocznik_Oficerski193246-13] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 46.

[14] M.P. z 1938 r. nr 252, poz. 575.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_2_z_31_października_1938_roku,_s._40-15] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 31 października 1938 roku, s. 40.

[16] Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-27]..

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]