Berżewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Berżewicz (Berżewiczy) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy czterodzielnej w krzyż, w polach I i IV błękitnych, kozioł czarny w biegu, w II i III orzeł biały polski.

W klejnocie nad hełmem w koronie taki sam orzeł.

Historia herbu[edytuj | edytuj kod]

Nadany 17 stycznia 1583 lub w 1576 roku Marcinowi Berżewiczowi wraz z tytułem barona inflanckiego, przez Stefana Batorego[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Berżewicz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-217-5. str. 18, za Wdowiszewskim. W tym samym opracowaniu pojawia się alternatywny rok 1576, oraz kozła oisuje się jako sarnę. Szymański podaje również (za Trelińską), że Berżewicz adoptował Jana Sprengela a Röber i poszerzył jego herb rodowy Sprengel o sarnę oraz klejnot z własnego herbu

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]