Bergman (herb szlachecki)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bergman (Bergmann) – polski herb szlachecki z indygenatu.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
Na tarczy dwudzielnej w słup w polu prawym, złotym dziki mąż bez zarostu w przepasce z liści i wieńcu zielonym, trzymający w uniesionej prawicy młot górniczy. W polu lewym, błękitnym sylwetka góry srebrnej.
Klejnot: Dziki mąż jak w godle, między dwoma rogami myśliwskimi – prawym błękitnym, lewym złotym.
Labry: błękitne, podbite złotem.
Historia herbu[edytuj | edytuj kod]
Zatwierdzony w 1685 r. indygenatem dla Grzegorza Bergmanna, sekretarza królewskiego[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bergman – Bergmann.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina – herbarz szlachty polskiej. Warszawa: Główny skład Księgarnia Gebethnera i Wolffa, 1904.brak strony w książce T.1 str. 142
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bergman z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |
Ukryta kategoria: