Bergonzoni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bergonzonipolski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym, na trójwzgórzu zielonym dwa wilki srebrne, wspięte, wsparte o pień drzewa o potrójnej koronie zielonej, nad którym trzy lilie w pas złote, nad którymi belka czerwona rozdarta u końców na dwoje. W klejnocie wąż srebrny, owinięty dookoła gałązki ulistnionej, całość na trzech piórach strusich. Labry błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Michałowi Bergonzoni, konsyliarzowi królewskiemu i generalnemu sztabs-medykowi wojska koronnego w 1791[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bergonzoni.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-173-X. str. 19

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]