Bernatowicz II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bernatowicz (Wierność) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Trąby, z nobilitacji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym trzy trąby myśliwskie czarne z nabiciami i sznurami złotymi, w rosochę, stykające się ustnikami.

W klejnocie pięć piór strusich, na których dwa pióra gęsie, złote, w krzyż skośny.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany w 1768 roku, Jakubowi Bernatowiczowi, sekretarzowi Michała Radziwiłła i Karola Radziwiłła[1]. Radziwiłłowie użyczyli zatem Bernatowiczowi własnego herbu, z odmianą.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bernatowicz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: DiG, 2001. ISBN 83-7181-173-X. str. 20

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]