Bertrand du Pouget
| Kardynał biskup | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1280 |
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1352 |
| Biskup Ostii | |
| Okres sprawowania |
1327-1352 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia |
18 grudnia 1327 |
| Kreacja kardynalska |
17 grudnia 1316 |
| Kościół tytularny |
S. Marcello (17 grudnia 1316) |
Bertrand du Pouget (ur. 1280 w Castelnau-Montratier, zm. 3 lutego 1352 w Villeneuve-lès-Avignon) − francuski kardynał okresu niewoli awiniońskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodziny szlacheckiej z okolic Cahors (był seniorem niewielkiego lenna Pouget w baronii Castelnau). Studiował prawo kanoniczne, uzyskując tytuł doktora. W 1310 otrzymał pierwsze beneficja kościelne od papieża Klemensa V. Po wyborze kardynała Jacques'a D'Euse na papieża Jana XXII w sierpniu 1316 został kapelanem na dworze papieskim w Awinionie oraz archidiakonem Le Mans. Kilka miesięcy później, na konsystorzu 17 grudnia 1316 otrzymał nominację kardynalską z tytułem prezbitera S. Marcelli. Legat w Ferrarze w 1317 roku. W latach 1319-1334 przebywał w północnych Włoszech jako legat papieski, zbrojnie próbując przywrócić porządek i autorytet papieża na terenach nominalnie mu podległych. Odniósł początkowo wiele sukcesów, podporządkowując sobie m.in. Lombardię (1322-24) i region Emilia (1325). W marcu 1327 opanował Bolonię i został jej gubernatorem. 18 grudnia 1327 Jan XXII mianował go biskupem Ostia e Velletri. Markiz Ankony i hrabia Romanii w 1332.
Sukcesy kardynała we Włoszech okazały się nietrwałe. W marcu 1334 w Bolonii wybuchła zwycięska rebelia przeciw jego rządom. Pod koniec tego roku kardynał powrócił z Włoch do Awinionu aby wziąć udział w konklawe 1334. Niepowodzenie jego legacji miało duży wpływ na przekonanie nowego papieża Benedykta XII o bezcelowości powrotu do Rzymu i konieczności pozostania w Awinionie jeszcze przez długi czas. Brał udział w konklawe 1342. Zmarł w Villeneuve-lès-Avignon w wieku 72 lat.
Z uwagi na fakt, że był kardynałem biskupem Ostia e Velletri, niekiedy podaje się, że był dziekanem Kolegium Kardynalskiego, w rzeczywistości jednak nigdy nie sprawował tej funkcji.
Kardynał Bertrand du Pouget pojawia się na kartach powieści Umberto Eco pt. "Imię róży" jako przywódca delegacji papieża Jana XXII na spotkanie i dysputę teologiczną o ubóstwie Chrystusa z przedstawicielami zakonu franciszkanów.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- The Cardinals of the Holy Roman Church
- Giotto e le arti a Bologna: al tempo di Bertrando del Poggetto. giottoeleartiabologna.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-13)].