Beskid Wielki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Beskid Wielki
Бескид Великий
Państwo

 Ukraina

Położenie
Pasmo

Bieszczady Wschodnie (Grzbiet Wierchowiński)

Wysokość

1012 m n.p.m.

Wybitność

51 m

Położenie na mapie Bieszczadów Wschodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Wschodnich, blisko lewej krawiędzi znajduje się czarny trójkącik z opisem „Beskid Wielki”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Beskid Wielki”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, po lewej nieco u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Beskid Wielki”
Ziemia48°59′43″N 22°54′25″E/48,995278 22,906944

Beskid Wielki[1] (ukr. Бескид Великий, Beskyd Wełykyj) – szczyt górski w Bieszczadach Wschodnich położony na granicy ukraińskich obwodów lwowskiego i zakarpackiego.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Beskid Wielki znajduje się w krótkim, około siedmiokilometrowym grzbiecie zamkniętym na północnym zachodzie Przełęczą Użocką, a na południowym wschodzie doliną potoku Hnyła. Jest to pierwsze wyodrębniane wzniesienie Grzbietu Wierchowińskiego, licząc od Przełęczy Użockiej, od której dzieli go ok. 1600 m. Kolejne wierzchołki w kierunku południowo-wschodnim to Perejba (1018 m), Hrebenicz (1040 m) i Błyśce (1042 m)[1][2][3]. Sam Beskid Wielki wznosi się na wysokość 1012 m n.p.m.[2][3][4] przy wybitności równej 51 m[4].

Północno-wschodnie zbocza góry odwadniają liczne cieki tworzące później potok Jaworów. Po stronie zakarpackiej, południowo-zachodniej, potoki spływające ze stoków Beskidu Wielkiego stanowią jedne z pierwszych dopływów Użu[2][3].

Ochrona przyrody i turystyka[edytuj | edytuj kod]

Południowo-zachodnie zbocza góry znajdują się w granicach Użańskiego Parku Narodowego[2][3].

Po tej samej stronie, ok 60–90 m poniżej szczytu prowadzi współcześnie znakowany na czerwono Zakarpacki Szlak Turystyczny[2]. Przez Beskid Wielki (północno-wschodnim podnóżem góry) w latach 30. XX wieku Polskie Towarzystwo Tatrzańskie poprowadziło czerwony szlak wschodniobeskidzki, część Głównego Szlaku Karpackiego. W tym samym okresie przez sam wierzchołek przebiegał zielony szlak czechosłowacki[1][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Pikuj (pas 53, słup 36), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1937 (pol.).
  2. a b c d e Beskyd Velykyi (1012 m) [online], mapy.cz [dostęp 2023-09-07] (pol.).
  3. a b c d Mapa [online], OpenTopoMap [dostęp 2023-09-07] (niem. • ang.).
  4. a b Beskyd Velykyi [online], peakvisor.com [dostęp 2023-09-07] [zarchiwizowane z adresu 2023-09-07] (ang.).
  5. Emil Stolfa, Jan Czerwiński, Sprawozdanie Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego z działalności za czas od 1 marca 1930 do 28 lutego 1931 r. Jan Gwalbert Pawlikowski, Walery Goetel (red.), „Wierchy”, Zarząd Główny i Oddział Lwowski Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (9), Kraków: Gebethner i Wolff, 1931, s. X (pol.).