Biała (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Białapolski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

W polu błękitnym podkowa srebrna barkiem w dół, w niej półtora krzyża srebrnego.

Nad tarczą korona szlachecka[1].

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nieznane pochodzenie herbu.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Domaniewski, Ożański, Przełuski, Przyłuski.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Inne herby o nazwie Biała:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Opis pochodzi z Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897. T. 2 str. 21, w tej samej publikacji, T. 1, str. 34 widnieje wizerunek, w którym tarcza ma jeszcze skraj srebrny. Tadeusz Gajl podaje jeszcze alternatywny wizerunek, w którym brak górnego ramienia w krzyżu

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]