Przejdź do zawartości

Biblioteka Politechniki Łódzkiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblioteka Politechniki Łódzkiej
Ilustracja
Gmach Biblioteki Głównej PŁ (była fabryka Fryderyka Wilhelma Schweikerta)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Wólczańska 223
93-005 Łódź

Dyrektor

dr inż. Adam Lenic

Data założenia

wrzesień 1945

Wielkość zbiorów

ok. 655 800

Rodzaje zbiorów

nauki techniczne

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biblioteka PŁ”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biblioteka PŁ”
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Biblioteka PŁ”
Ziemia51°44′44,25″N 19°27′14,90″E/51,745625 19,454139
Strona internetowa
Biblioteka Główna PŁ – widok od strony wejścia

Biblioteka Politechniki Łódzkiejbiblioteka uczelniana Politechniki Łódzkiej, gromadząca literaturę naukowo-techniczną z dziedzin reprezentowanych na tej uczelni.

Sieć biblioteczna Politechniki Łódzkiej

[edytuj | edytuj kod]

System biblioteczno-informacyjny Politechniki Łódzkiej stanowią: Biblioteka Politechniki Łódzkiej, na którą składają się Biblioteka Główna, biblioteki filialne, funkcjonujące na wydziałach, oraz biblioteki zakładowe, działające w jednostkach organizacyjnych uczelni.

Biblioteki filialne:

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliotekę Główną Politechniki Łódzkiej powołano do życia we wrześniu 1945 roku. W tym samym czasie organizowano biblioteki przy zakładach naukowych Politechniki, tworząc zaczątek uczelnianej sieci bibliotecznej. Do 1957 roku Biblioteka Główna nie posiadała wyodrębnionych działów. W 1958 roku ustalono czterooddziałową organizację biblioteki. Po wielu zmianach porządkujących, aktualna, dostosowana do potrzeb struktura (zatwierdzona w 2006 roku) obejmuje siedem oddziałów i cztery sekcje. W 2006 roku zmieniono nazwę biblioteki na Biblioteka Politechniki Łódzkiej.

W pierwszych latach istnienia nowej jednostki organizacyjnej PŁ opiekę nad nią sprawowała Komisja Biblioteczna składająca się z profesorów politechniki. Natomiast bezpośrednią organizacją i kierowaniem biblioteką zajmowała się Stanisława Stollowa w czteroosobowym wówczas zespole. Pierwszym właściwym dyrektorem biblioteki został w 1950 dr Stanisław Peliński. Od 1 lutego 2023 roku dyrektorem jest dr inż. Adam Lenic.

Wraz z rozwojem biblioteki i rozbudową struktury organizacyjnej, zwiększono zatrudnienie pracowników. Od 4 osób w 1945 roku do 112 osób w roku 2007.

Dyrektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Budynek

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy lokal biblioteczny mieścił się w rektoracie politechniki, usytuowanym w pałacu Karola Scheiblera przy pl. Zwycięstwa. Następnie, w styczniu 1947 roku, zbiory przeniesiono do pofabrycznego budynku Wydziału Mechanicznego przy ul. Gdańskiej 155. W sierpniu 1959 biblioteka otrzymała pomieszczenia w nowo wybudowanym gmachu Wydziału Włókienniczego, gdzie – wielokrotnie powiększając swój metraż – egzystowała przez 43 lata. Nowy, odrestaurowany budynek przy ul. Wólczańskiej 223 udostępniono użytkownikom 23 września 2002 roku.

Historia budynku, który zbudowany został z przeznaczeniem na magazyn Fabryki Schweikerta sięga początków XX wieku. Czteropiętrowy gmach przeznaczony pierwotnie na magazyn fabryczny powstał w 1912 roku. Był jednym z pierwszych budynków w Europie, gdzie zastosowano żelazobeton. Należał on, podobnie jak znajdująca się w pobliżu fabryka do rodziny łódzkich przemysłowców – Schweikertów (syna Fryderyka Wilhelma Schweikerta, Roberta). W 1913 roku gmach rozbudowano, dodając m.in. wieżę ciśnień ze zbiornikiem na wodę. W 1928 roku w budynku uruchomiono produkcję obuwia gumowego. Po wojnie obiekt zajmowała Łódzka Fabryka Wyrobów Gumowych „Stomil”. W 1996 roku zakupiła go Politechnika Łódzka z myślą o umieszczeniu tam biblioteki. Budynek o kubaturze 10 tys. m² wyremontowano, nowocześnie urządzono i wyposażono pod kątem potrzeb biblioteki.

Budynek z dawną wieżą ciśnień jest obecnie jednym z bardziej charakterystycznych akcentów architektonicznych uczelni. Gmach ma 5 kondygnacji, około 10 tys. metrów kwadratowych powierzchni, 22 metry szerokości oraz 100 metrów długości. W budynku znajdują się zbiory biblioteki oraz siedziba władz Biblioteki Politechniki Łódzkiej.

Księgozbiór

[edytuj | edytuj kod]

W 1945 roku zbiory Biblioteki liczyły 930 woluminów. Księgozbiór Biblioteki Głównej zapoczątkowały dary, m.in. pochodzące z zagranicy. Z czasem powiększano i uzupełniano księgozbiór kupując książki z różnych źródeł. Zaprenumerowano czasopisma i zadbano o zbiory specjalne.

Według danych statystycznych na 31 grudnia 2022 roku zbiory Biblioteki (Biblioteka główna oraz biblioteki filialne) stanowią:

  • książki (250 940 wol.),
  • czasopisma (132 457 wol.),
  • zbiory specjalne: m.in. normy polskie i branżowe, patenty, literatura firmowa, prace doktorskie (230 066 j.ewid.).

Gromadzenie zbiorów odbywa się zgodne z profilem naukowym uczelni.

System komputerowy

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy inwentarz książek służył czytelnikom i bibliotekarzom jako katalog, było to możliwe przy niewielkim wówczas księgozbiorze. Niebawem zaczęto tworzyć kartkowy katalog alfabetyczny oraz rozpoczęto prace przy opracowywaniu katalogu rzeczowego według UKD. W drugiej połowie lat 80. rozpoczęta została komputeryzacja biblioteki. Zakupiono i wdrożono system biblioteczny LECH BMS w celu komputerowego opracowania zbiorów. Z czasem zastąpiony on został przez nowocześniejszy i sprawniejszy amerykański system HORIZON. Od 10 września 2012 roku działa Katalog Komputerowy w systemie Symphony.

Zasoby elektroniczne

[edytuj | edytuj kod]

Biblioteka udostępnia wiele źródeł elektronicznych w postaci komputerowych baz danych oraz serwisów online zagranicznych, polskich i własnych (alfabetyczny wykaz subskrybowanych przez Bibliotekę źródeł). Według danych na 31 grudnia 2022 r. biblioteka umożliwia dostęp do:

  • 504 964 tytułów książek elektronicznych,
  • 56 615 tytułów czasopism elektronicznych,
  • 89 baz danych.

Częścią zasobów elektronicznych są również materiały zdigitalizowane przez bibliotekę (ogółem 11 968 tytułów).

Repozytorium cyfrowe

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku powstała Biblioteka Cyfrowa Politechniki Łódzkiej eBiPoL. Jej głównym zadaniem jest archiwizacja i ochrona (dzięki digitalizacji) cennych zbiorów bibliotecznych przed zniszczeniem oraz umożliwienie ich częstszego i bezpieczniejszego udostępniania.

Od 2 lutego 2012 r. została uruchomiona CYBRA czyli Łódzka Regionalna Biblioteka Cyfrowa, w której „znajdują się zeskanowane lub typu „digital born” materiały następujących bibliotek łódzkich uczelni i instytucji: Politechniki Łódzkiej, Uniwersytetu Medycznego, Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera, Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów, Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera”[2].

W końcu lutego 2010 roku powstało Repozytorium Politechniki Łódzkiej CYRENA. CYRENA to inaczej CYfrowe REpozytorium NAuki, za główne cele tego projektu przyjęto m.in. udostępnianie wyników badań w różnej postaci oraz archiwizację szeroko pojętego dorobku naukowego macierzystej uczelni. Repozytorium ma charakter półotwarty, materiały w nim deponowane są dostępne dla wszystkich użytkowników Internetu w pełnym tekście, jak i z pewnymi ograniczeniami dostępu, przeglądania i ich pobierania.

Dostęp do internetu i usługi elektroniczne

[edytuj | edytuj kod]

Biblioteka umożliwia korzystanie z internetu szerokopasmowego o prędkości 100 Mb/s i udostępnia ponad sto komputerów z dostępem do internetu dla użytkowników. Ponadto umożliwia podłączenie własnego komputera, dostęp do gniazda internetowego i korzystanie z internetu bezprzewodowego. Sieć Wi-Fi stanowi część projektu eduroam, realizowanego w Polsce przez konsorcjum PIONIER, a na Politechnice Łódzkiej wdrażanego przez Centrum Komputerowe PŁ.

Galeria Biblio-Art

[edytuj | edytuj kod]

Galeria Biblio-Art powstała w Bibliotece Głównej w 2007. Jej celem jest prezentacja przejawów artystycznej wrażliwości środowiska akademickiego Łodzi, integracja różnego typu szkół wyższych oraz przybliżanie dokonań poszczególnych autorów posiadających różne pasje i wywodzących się z różnych obszarów twórczych. Pierwszy wernisaż wystawy fotograficznej „Przyłapani na czytaniu” odbył się 6 listopada 2007[3]. 12 czerwca 2015 roku odbyła się 50., jubileuszowa wystawa w Galerii Biblio-Art. Rocznie galeria organizuje kilka wystaw pracowników i studentów z Politechniki Łódzkiej, ale częstymi wystawcami są też studenci i wykładowcy z Akademii Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego oraz Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera. Nawiązano także współpracę z innymi instytucjami kultury w regionie, a także poza Łodzią i jej okolicami. Każda z wystaw poprzedzona jest wernisażem, podczas którego zaproszeni goście mają możliwość krótkiej rozmowy z autorem lub autorami prac oraz wymiany doświadczeń artystycznych.

Przedsionek Literacki

[edytuj | edytuj kod]

Spotkania i rozmowy z pisarzami o książkach. Pierwsze spotkanie w Przedsionku Literackim odbyło się 23 maja 2014 z Moniką Sawicką, pisarką, dziennikarką, autorką powieści: Kruchość porcelany, Serwantka, Mimo wszystko, Demi-sec, 7 kolorów tęczy, Kolejność uczuć oraz Szeptem. 21 maja 2015 r. gościem był pisarz fantasy Andrzej Sapkowski[4]. W listopadzie 2015 roku Biblioteka gościła Przemysława Dakowicza, adiunkta w Katedrze Literatury i Tradycji Romantyzmu Uniwersytetu Łódzkiego, autora wydanej w 2015 r. znakomitej "Afazji polskiej", zaś w styczniu 2016 roku w ramach spotkania autorskiego w Przedsionku Literackim prof. Halina Abramczyk opowiadała o swoich podróżach do Afryki i pracy zawodowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]