Przemysław Dakowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przemysław Dakowicz
Ilustracja
Przemysław Dakowicz w warszawskim Domu Literatury, 2015
Data i miejsce urodzenia

21 września 1977
Nowy Sącz

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: literaturoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Doktorat

27 czerwca 2008

Habilitacja

16 października 2020

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości
Strona internetowa

Przemysław Dakowicz (ur. 21 września 1977 w Nowym Sączu) – polski poeta, eseista, krytyk literacki i historyk literatury; doktor habilitowany w dziedzinie nauk humanistycznych w dyscyplinie literaturoznawstwo; adiunkt w Katedrze Literatury i Tradycji Romantyzmu Uniwersytetu Łódzkiego[1] (2008–2017), następnie zaś w Katerze Literatury Polskiej XX i XXI wieku UŁ (od października 2017 r.); w latach 2010–2013 także wykładowca literatury współczesnej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. J. Długosza w Nowym Sączu. Studia magisterskie i doktoranckie ukończył na Uniwersytecie Łódzkim. W trakcie studiów współpracował literacko z łódzkim Teatrem 77. Promotorem jego pracy doktorskiej pt. Lecz ty spomnisz wnuku. Recepcja Norwida w latach 1939–1956. Rzecz o ludziach, książkach i historii był prof. dr hab. Jacek Brzozowski. W 2009 roku rozprawa ta została wyróżniona w konkursie na najlepszą pracę doktorską z dziedziny nauk o kulturze, organizowanym przez Narodowe Centrum Kultury[2]. W roku 2020 uzyskał habilitację.

Jest stałym współpracownikiem dwumiesięcznika literackiego „Topos”, gdzie publikuje swoje wiersze oraz szkice i eseje literackie (m.in. cykl Lekturnik).

Od września 2021 roku kieruje działem poezji i książek poetyckich w miesięczniku „Twórczość”, a od kwietnia 2023 roku pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego tego pisma.

Jest autorem przekładów z literatury czeskiej (m.in. Hrabala, Skácela, Demla, Zahradníčka, Zábrany(inne języki), Kroutvora, Doležala, Mazala¨), które ukazywały się na łamach czasopism literackich. Był pomysłodawcą i redaktorem prowadzącym monograficznych numerów „Toposu” (2020 - numery: 1, 3 [temat: Skácel], 4 [Wysoczyna], 5-6 [temat: Hrabal]; 2021 - nr 2 [temat: Wysoczyna, Zahradníček]; 2022 - nr 1-2 [temat: Praga] i „Twórczości” (2022, nr 10[3]) poświęconych literaturze czeskiej. W czerwcu 2023 roku podczas specjalnego wieczoru autorskiego "czeskie" numery polskich pism były prezentowane w Pradze[4].

Jego teksty drukowane były m.in. w „Arcanach”, „44/Czterdzieści i Cztery”, „Folia Litteraria Polonica”„Frazie”, „Frondzie”, „Kontextach(inne języki)”, „Kresach”, „Litteraria Copernicana”, „Odrze”, „Pamiętniku Literackim”, „Souvislostech(inne języki)”, „Toposie”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”, „Wyspie” i „Zeszytach Literackich”.

Jego książki nagradzano i wyróżniano, m.in. Nagrodą Poetycką 'Orfeusz', Nagrodą Literacką im. Franciszka Karpińskiego i Nagrodą Literacką 'Skrzydła Dedala', przyznawaną przez Bibliotekę Narodową.

Tłumaczony na języki angielski, francuski, czeski, serbski i słoweński.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Poezja[edytuj | edytuj kod]

Prace historycznoliterackie[edytuj | edytuj kod]

  • „Lecz ty spomnisz, wnuku”. Recepcja Norwida w latach 1939–1956. Rzecz o ludziach, książkach i historii (Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa 2011) ISBN 978-83-61757-15-3[9]
  • Poeta (bez)religijny. O twórczości Tadeusza Różewicza (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2015) ISBN 978-83-79696-47-5[10]
  • Lustra tradycji. Studia i szkice interpretacyjne (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2018) ISBN 978-83-8142-200-0[11]

Eseistyka i krytyka literacka[edytuj | edytuj kod]

Eseje o historii i kulturze[edytuj | edytuj kod]

Diarystyka[edytuj | edytuj kod]

  • Przeklęte continuum. Notatnik smoleński (wyd. „Arcana”, Kraków 2014)

Redakcja naukowa[edytuj | edytuj kod]

  • Moja Musierowicz. O twórczości autorki „Jeżycjady”, pod red. P. Dakowicza (wyd. WSHE, Łódź 2008)

Piosenki[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • Nagroda Poetycka ORFEUSZ im. K. I. Gałczyńskiego – za tom Teoria wiersza polskiego (2014)[15]
  • Nagroda Poetycka im. ks. J. Twardowskiego – za tom Łączka (2014)[16]
  • Nagroda Literacka im. Franciszka Karpińskiego – „za przywrócenie metafizycznego wymiaru słowu poetyckiemu oraz przypomnienie o jego odpowiedzialności za dzieje wspólnoty i jej kultury narodowej” (tomy Teoria wiersza polskiego, Łączka, Boże klauny) (2014)[17]
  • Nagroda Literacka Skrzydła Dedala (przyznawana przez Bibliotekę Narodową) – „za odważną, oryginalną poznawczo i artystycznie refleksję nad destrukcją polskiej świadomości historycznej, opisaną w książce Afazja polska (Wydawnictwo Sic!, 2015) oraz w innych tomach eseistycznych i poetyckich opublikowanych w ciągu ostatnich lat” (2015)[18]
  • Nagroda Literacka Czterech Kolumn – za tom Obcowanie. Manifesty i eseje (2016)[19]
  • Nagroda im. Jacka Maziarskiego (2016)[20]
  • Nagroda Fundacji im. ks. Janusza St. Pasierba (2017)
  • Wyróżnienie w konkursie o Nagrodę Literacką im. J. Mackiewicza – za Obcowanie. Manifesty i eseje (2015)
  • Nominacja do Nagrody Literackiej Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek – za tom Place zabaw ostatecznych (2012)[21]
  • Nominacja do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy – za tom Place zabaw ostatecznych (2012)[22]
  • Finalista Nagrody Poetyckiej ORFEUSZ im. K.I. Gałczyńskiego – za tom Place zabaw ostatecznych (2012)[23]
  • Nominacja do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy – za tom Teoria wiersza polskiego (2014)[24]
  • Nominacja do Nagrody Literackiej im. J. Mackiewicza – za tom Łączka (2014)[25]
  • Nominacja do Nagrody Poetyckiej ORFEUSZ im. K.I. Gałczyńskiego – za tom Boże klauny (2015)[26]
  • Nominacja do Nagrody Literackiej im. J. Mackiewicza – za tom Afazja polska (2016)
  • Nominacja do Nagrody im. Oskara Haleckiego (Książka Historyczna Roku) – za tom Afazja polska (2016)[27]
  • Nominacja do Nagrody Literackiej i Historycznej Identitas za tom Afazja polska (2016)[28]
  • Nominacja do Nagrody Poetyckiej im. Bednarczyków (Uniwersytet Jagielloński, Kraków) za tom Łączka (2016)[29]
  • Nominacja do Nagrody im. Oskara Haleckiego (Książka Historyczna Roku) – za tom Afazja polska 2 (2017)[30]
  • Brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[31]
  • 23 października 2019 otrzymał Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości.[32]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przemysław Dakowicz – Uniwersytet Łódzki. [dostęp 2014-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)].
  2. Werdykt jury VI edycji konkursu NCK na najlepszą pracę doktorską. kursnakulture.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-14)].
  3. [1]
  4. Česko-polský literarní večer: KROUTVOR - MLEJNEK - MAZAL - DOLEŽAL - DAKOWICZ. [dostęp 2023-11-21].
  5. Teoria wiersza polskiego. Topoi Miejsca 2013-03-17. [dostęp 2019-06-25].
  6. Łączka [poezja]. Mieczysław Pamiętny 2013-12-25. [dostęp 2019-06-25].
  7. Ćwiczenia duchowne. Poematy [online], Sic! - Księgarnia internetowa Wydawnictwa Sic! [dostęp 2019-06-25].
  8. Nauka znikania. Wiersze i rozmowy z lat 2006–2018 [online], Sic! - Księgarnia internetowa Wydawnictwa Sic! [dostęp 2019-06-25].
  9. Lecz ty spomnisz, wnuku... [online], Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk - Publikacje [dostęp 2019-06-25].
  10. Poeta (bez)religijny [online], Wydawnictwo UŁ [dostęp 2019-06-25] (pol.).
  11. Lustra tradycji [online], Wydawnictwo UŁ [dostęp 2019-06-25] (pol.).
  12. Afazja polska. Mieczysław Pamiętny 2015-05-11. [dostęp 2019-06-25].
  13. Trwaj chwilo, trwaj - Ela Adamiak i Adam Nowak. wyrazowka 2009-10-04. [dostęp 2019-06-25].
  14. Trwaj chwilo, trwaj. [dostęp 2023-11-21].
  15. Informacja o przyznaniu Nagrody Literackiej 'Orfeusz' na stronach Polskiego Radia
  16. Informacja o wręczeniu Nagrody Literackiej im. ks. J. Twardowskiego
  17. Virgilius Lodziensis laureatem Nagrody im. Franciszka Karpińskiego [online], Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana" [dostęp 2015-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-31] (pol.).
  18. Przemysław Dakowicz ze Skrzydłem Dedala [online], Onet Książki [dostęp 2015-12-21] (pol.).
  19. Nagroda Literacka IV Kolumn [online], www.ksiazka.net.pl [dostęp 2016-06-26].
  20. Przemysław Dakowicz z Nagrodą im. Jacka Maziarskiego, „Do Rzeczy”, 21 października 2016 [dostęp 2016-11-15] (pol.).
  21. NL Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek – informacja o nominacjach (2012). [dostęp 2014-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].
  22. NL m. st. Warszawy – informacja o nominacjach (2012). [dostęp 2014-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)].
  23. Orfeusz - Nagroda Poetycka im. K.I. Gałczyńskiego - finaliści. www.orfeusz-nagroda.pl. [dostęp 2015-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-04)].
  24. NL m. st. Warszawy – informacja o nominacjach (2014). [dostęp 2014-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)].
  25. NL im. J. Mackiewicza – informacja o nominacjach (2014)
  26. Orfeusz - Nagroda Poetycka im. K. I. Gałczyńskiego - nominowani 2015 [online], www.orfeusz-nagroda.pl [dostęp 2015-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-01].
  27. Wkrótce poznamy laureatów konkursu Książka Historyczna Roku, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2016-11-15].
  28. Rymkiewicz i Halicka z Nagrodami Identitas 2016 [online], www.instytutksiazki.pl, 20 grudnia 2016 [dostęp 2017-01-29] (pol.).
  29. Nagroda Bednarczyków 2016 - Katedra Edytorstwa i Nauk Pomocniczych Uniwersytetu Jagiellońskiego [online], www.edytorstwo.polonistyka.uj.edu.pl [dostęp 2017-05-21] (pol.).
  30. 10. edycja konkursu "Książka Historyczna Roku". Głosowanie czytelników, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2018-06-05].
  31. Odznaczenia ministra kultury dla twórców czasopisma TOPOS - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2019-10-27] (pol.).
  32. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Aktualności / Ordery i odznaczenia / Osoby zasłużone dla kultury odznaczone przez Prezydenta [online], www.prezydent.pl [dostęp 2019-10-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]