Biegus wielki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Calidris tenuirostris[1] | ||
| (Horsfield, 1821) | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ptaki | |
| Nadrząd | neognatyczne | |
| Rząd | siewkowe | |
| Rodzina | bekasowate | |
| Podrodzina | słonki | |
| Rodzaj | Calidris | |
| Gatunek | biegus wielki | |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
Biegus wielki (Calidris tenuirostris) – gatunek średniego ptaka wędrowny z rodziny bekasowatych (Scolopacidae).
- Występowanie
- Zamieszkuje północno-wschodnią Syberię. Zimuje w Azji południowo-wschodniej, Australii i na azjatyckich wybrzeżach Oceanu Indyjskiego. Do Polski zalatuje wyjątkowo, stwierdzony dwukrotnie (15-19.09.2001 - Zb. Turawski, 17.07.2014 - Ujście Wisły).
- Cechy gatunku
- W szacie godowej samiec ma białą głowę, szyję i pierś bardzo gęsto pokrytą czarnymi plamami. Grzbiet i pokrywy skrzydłowe czarne z dużymi, rdzawymi plamami na łopatkach. Spód ciała biały, dziób i nogi czarne. Samica nieco większa, z mniejszymi rdzawymi plamami. W upierzeniu spoczynkowym wierzch ciała bladoszary, a spód biały. Na wierzchu i piersi ciemne cętki.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 27 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 55 cm
waga ok. 115-250 g - Biotop
- Tundra, poza okresem lęgowym morskie wybrzeża.
- Gniazdo
- Na ziemi.
- Jaja
- W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w maju-czerwcu 4 jaja.
- Wysiadywanie
- Jaja wysiadywane są przez okres około 21 dni przez obydwoje rodziców. Pisklętami opiekuje się wyłącznie samiec.
- Pożywienie
- Bezkręgowce uzupełniane w okresie lęgowym pokarmem roślinnym.
- Ochrona
- W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[3].
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Calidris tenuirostris, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Calidris tenuirostris. Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) (ang.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2014 r. poz. 1348).
