Bielawski (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb Bielawski
herb Bielawski

Bielawskipolski herb szlachecki, nadany w zaborze austriackim.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Tarcza podzielona skosem lewym złotym. W polu pierwszym, czerwonym, pióro srebrne w skos, na mieczu srebrnym o rękojeści złotej na opak w skos lewy.

W polu drugim, błękitnym, słońce złote, wychylające się zza gór srebrnych.

Klejnot: Róża czerwona o środku złotym i listkach zielonych, między dwoma skrzydłami orlimi; prawym w pas czerwono-białym, lewym w pas złoto-błękitnym.

Labry z prawej czerwone, podbite srebrem, z lewej błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany podpułkownikowi Józefowi Bielawskiemu razem z pierwszym stopniem szlachectwa (Edler von) i przydomkiem von Tarnowród w Galicji w 1917 roku[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bielawski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. herbarz.net. [dostęp 2012-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-09)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]