Bielawski (herb szlachecki)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bielawski – polski herb szlachecki, nadany w zaborze austriackim.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Tarcza podzielona skosem lewym złotym. W polu pierwszym, czerwonym, pióro srebrne w skos, na mieczu srebrnym o rękojeści złotej na opak w skos lewy.
W polu drugim, błękitnym, słońce złote, wychylające się zza gór srebrnych.
Klejnot: Róża czerwona o środku złotym i listkach zielonych, między dwoma skrzydłami orlimi; prawym w pas czerwono-białym, lewym w pas złoto-błękitnym.
Labry z prawej czerwone, podbite srebrem, z lewej błękitne, podbite złotem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany podpułkownikowi Józefowi Bielawskiemu razem z pierwszym stopniem szlachectwa (Edler von) i przydomkiem von Tarnowród w Galicji w 1917 roku[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bielawski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ herbarz.net. [dostęp 2012-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-09)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.brak strony w książce
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bielawski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |